Ο Τζουμερκιώτης πρωθυπουργός της χώρας ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ, είναι ο μόνος πολιτικός που κέρδισε αυτό τα μεγάλο αξίωμα, ΜΟΝΟΣ του, χωρίς να προέρχεται από κάποιο «τζάκι», πολιτικό, κοινωνικό ή οικονομικό.

Είναι το βασικό και ανεκτίμητο κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ, για να μην πούμε ότι είναι όλος ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι νέος, ακόμη άφθαρτος και πειστικός, είναι και ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά πρόσωπα του τόπου.

Είπε όμως πάρα πολλά ψέματα, τερατώδη ψέματα, που δεν έχουν καμιά σχέση, με τα λεγόμενα κατά συνθήκη πολιτικά ψέματα.

Και με αυτά κέρδισε και την εξουσία.

Να δεχτούμε και ότι δεν ήταν ψέματα, αλλά αυταπάτες, όπως και ο ίδιος είπε στη Βουλή.

Να δεχτούμε ότι τον παρέσυραν οι συνεργάτες του, παρασύρθηκε από τις καταστάσεις της κρίσης και τα γεγονότα που την συνόδευαν.

Να δεχτούμε και την απειρία του και είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και τη ΣΥΓΝΩΜΗ του και ας μη τη ζήτησε, ως όφειλε.

Όμως κι άλλα ψέματα, δεν καταπίνονται. Μπουκώσαμε!!!

Και ας μην ξεχνά από πού «κρατάει η σκούφια του», τα Τζουμέρκα!

Μια περιοχή που την κατοικούσαν και την κατοικούν, άνθρωποι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ και ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ.

Γι ‘ αυτό στην αναμενόμενη ομιλία του, στην φετινή Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, ας πει μόνον αλήθειες, όσο κι αν αυτές είναι σκληρές και επώδυνες.

Αλήθειες για το τι έκανε και να είναι και ουσίας, αλήθειες για το τι θα κάνει κι όχι τη «ονειρεύεται» να κάνει!

Και προπαντός να μην πει και πάλι «ιστορίες για αγρίους», για… εξωγήινα προγράμματα και άλλες αυτού του είδους μεγαλοστομίες.

Και περισσότερο να μην «καυχηθεί» για τον πρόσφατο διαγωνισμό παρωδία, για τις τηλεοπτικές άδειες, γιατί θα προκαλέσει βάναυσα την νοημοσύνη όλων των ελλήνων.

Και αν σε αυτή την ομιλία του, εκστόμιζε και μια ΣΥΓΝΩΜΗ, είναι βέβαιο ότι θα «μηδένιζε το κοντέρ» και θα έκανε μια νέα αρχή, ικανή τουλάχιστον να τον κρατήσει στην εξουσία, μέχρι τη λήξη της θητείας του.

Και μετά από αυτή, θα κριθεί για την προσφορά του και με μεγάλη λαϊκή επιείκεια.

Σε αντίθετη περίπτωση, εμείς οι αρτινοί και περισσότερο εμείς οι Τζουμερκιώτες, θα έρθει η στιγμή, που εξαιτίας του, δεν θα τολμάμε και ίσως και δεν θα θέλουμε, να επικαλούμαστε ως γενέτειρά μας, τα περήφανα Τζουμέρκα.

 

                                                                                             ΛΕ-ΣΤΑΣ