Το έργο της κατασκευής του Δικαστικού Μεγάρου Άρτας, που θα ανεγερθεί στα παλιά δικαστήρια, επί της οδού Μανέγα, δημοπρατήθηκε, αναδείχτηκε και ο μειοδότης, αλλά η διαδικασία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί, γιατί ο χώρος δεν έχει ακόμη παραχωρηθεί.

Αν αληθεύει η πληροφορία μας (και αληθεύει), εκεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Είναι έργο που δρομολογήθηκε επί κυβερνήσεως Ν.Δ., αν δεν κάνουμε λάθος, εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ, έπρεπε ήδη να είναι έτοιμο, αλλά η γραφειοκρατία και όχι μόνον, δεν υο επέτρεψαν.
Το πρόβλημα που προέκυψε χρήζει απλής πολιτικής βούλησης για να ξεπεραστεί και είναι ευκαιρία για την αρτινιά βουλευτή και υπουργό Προστασίας του Πολίτη ΟΛΓΑ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ, αλλά και για τον αρτινό βουλευτή ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΡΚΑ, να προσφέρουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους, έστω και ένα αξιόλογο έργο στην περιοχή μας.
Επαναλαμβάνουμε είναι η ευκαιρία τους.
Για την ιστορία τώρα. Πριν από κάποια χρόνια και επί κυβέρνησης Ν.Δ. , είχε αποφασιστεί η προσωρινή στέγαση των δικαστηρίων της Άρτας, στα παραποτάμια και σε «λυόμενες» κατασκευές.
Μια απόφαση που δεν είχε καμιά λογική και κανένα προηγούμενο διότι τα Δικαστικά Μέγαρα, όχι μόνον στην Ελλάδα, απλά και σε όλο τον κόσμο, βρίσκονται σε περίοπτες θέσεις και εντός των πόλεων, εξυπηρετώντας χωρίς ταλαιπωρία, πολίτες, δικαστικούς, δικηγόρους και εργαζόμενους σε αυτά.
Τότε ο «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» και ο γράφων πήρε ανοικτή θέση κατά της προσωρινής εκείνης λύσης.
Ήταν η μόνη αντίδραση, ο μόνος που σήκωνε φωνή.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Άρτας μάλιστα προχώρησε και σε απεργία διαρκείας για αυτό το θέμα, αλλά στη συνέχεια «υπέκυψε» και «παρέδωσε τα όπλα».
Κι έμεινε μόνο ο «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ», που «έβλεπε» εκείνο το λάθος, και δέχτηκε ευθείες απειλές από συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι, με τον σύλλογό τους, είχαν ταχθεί υπέρ αυτής της προσωρινής μεταστέγασης.
Σήμερα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να κάνει αυτό το έργο, το οποίο, επαναλαμβάνουμε, ξεκίνησε επί Ν.Δ., γιατί όλοι συνειδητοποίησαν πλέον το λάθος τους.
«Ιστορία μου, αμαρτία μου», κατά πως λέει γνωστό λαϊκό τραγούδι.

Λ.Σ.