Του Δημήτρη Χαμπίπη

Την χαλαρότητα της καλοκαιρινής ραστώνης διαδέχεται η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (Δ.Ε.Θ.) που αποτελεί το βαρόμετρο για τις εξελίξεις στην οικονομία, την κοινωνία και την επόμενη μέρα στην πολιτική.

Για μια ακόμη φορά το καλάθι των υποσχέσεων του Πρωθυπουργού παραμένει μισοάδειο. Αν και βρισκόμαστε σε εν δυνάμει προεκλογική περίοδο οι υποσχέσεις για αύξηση της αγοραστικής δύναμης του εισοδήματος των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των αγροτών και για μεθοδική επαναφορά στην κανονικότητα έχουν βραχυκλυκλώσει.

Αυτήν την φορά  πήγε εκεί όχι με τόσο γαλαντόμα διάθεση να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και να εξαγγείλει την γνωστή από το παρελθόν εισοδηματική πολιτική που για τον απλό πολίτη σημαίνει αυξήσεις σε μισθούς, ημερομίσθια και συντάξεις.

Σήμερα η πολιτική αλχημεία μιλάει για ανακούφιση του λαού από τις αναπόφευκτες αυξήσεις που σαν ντόμινο έφτασαν και εδώ απο τις ασύμμετρες επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία και το μόνιμα τα τελευταία χρόνια διαταραγμένο διεθνές περιβάλλον.

Πιας τ’αυγό και κούρεφτο δηλαδή.

Αντί να ανεβούν στην Θεσ/νίκη με σεμνότητα, ταπεινότητα, ρεαλισμό και κατεβασμένα τα αυτιά από την έξαρση των προβλημάτων της ενεργειακής κρίσης, της πανδημίας, των πυρκαγιών που επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την οικονομική καχεξία, αυτοί πήγαν με ύφος καρδιναλίων να μας κάνουν ενέσεις ηθικού και να δημιουργήσουν φιέστα σε θολό φόντο.

Θέλουν να πείσουν τον φτωχοποιημένο πλέον εργαζόμενο που ενώ έχει απασχόληση αδυνατεί να βγάλει τον μήνα ότι παίρνουν μέτρα με φοροελαφρύνσεις κυρίως που θα τον ανακουφήσουν από μια οικονομία της φιλελεύθερης αγοράς που λειτουργεί στρεβλά και ανεξέλεγκτα. Μια οικονομία όμως που μετασχηματίζει τις διεθνείς διακυμάνσεις στην αγορά ενέργειας σε καλπάζουσα αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή και σε υπερκέρδη για τους παρόχους, τους μεσάζοντες, τους μεγαλέμπορους και τους βιομήχανους.

Ρίχνουν και μια ρουκέτα για δυναμική λειτουργία της οικονομίας και για ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 7,7% το δεύτερο τρίμηνο σαν προσδοκία και ελπίδα ανάκαμψης και όλα μέλι - γάλα.

 Όπως έκανε και ο Καραμανλής, και ο Αλέξης έτσι και ο Κυριάκος θέλει να μιμηθεί τον Αντρέα που ανέβαινε στην Θεσ/νίκη και μέσα από μια λαμπερή φιέστα καθάριζε τις επόμενες εκλογές όποτε και αν γινόταν.

Ο Αντρέας όμως ήξερε καλά εφηρμοσμένη οικονομική θεωρία και είχε πλήρη γνώση της οικονομικής κατάστασης που διαχειριζόταν. 

Και όταν ακόμη ξέφευγε η κατάσταση και αδυνατούσε να την ελέγξει αναλάμβανε πλήρως την ευθύνη απέναντι στον λαό και εξήγγειλε την ΑΤΑ. 

Την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή χορηγώντας άμεσα τις απώλειες από την αύξηση του πληθωρισμού στα εισοδήματα σχεδόν εξ’ ολοκλήρου. 

Όταν ο πληθωρισμός έτρεχε ανεξέλεγκτα με 15% όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι έπαιρναν αύξηση κοντά στο 13% και δεν χρειαζόταν να απολογείται στον λαό και να κάνει του κόσμου τις αλχημείες για να δικαιολογήσει την ανεπάρκεια η ακόμη και την αντικειμενική αδυναμία να τιθασεύσει μια αφηνιασμένη ελεύθερη οικονομία της αγοράς.

Σήμερα με εξωγήινες συλλογιστικές μας λένε ότι δεν φταίνε αυτοί που ανέβηκε 70% το φυσικό 

αέριο γιατί οι διακυμάνσεις διαμορφώνονται σε διεθνές επίπεδο.   

Δεν φταίνε αυτοί που το πετρέλαιο θέρμανσης πήρε την ανηφόρα με τιμή εκκίνησης πάνω από 1,50 το λίτρο και μάλιστα λίγο πριν από έναν βαρύ χειμώνα που προελαύνει.

Δεν φταίνε αυτοί που το ηλεκτρικό ρεύμα θα αυξηθεί περαιτέρω ακόμη και στο 80% γιατί οι πάροχοι φυσικού αερίου έχασαν την μπάλα με το κλείσιμο της στρόφιγγας από τον Πούτιν 

Και δεν φταίνε αυτοί που το υπερβάλλον κόστος της ενέργειας μετακυλίεται στο κόστος

παραγωγής της διατροφικής αλυσίδας και εκτοξεύει τον πληθωρισμό.

Καλό ίσως το σενάριο αλλά τριτοκοσμικής έμπνευσης για να γίνει κατανοητό από νοήμονες ανθρώπους. 

Ίσως ως μάθημα εφηρμοσμένης μικροοικονομίας για αρχάριους πρωτοετείς φοιτητές Αμερικάνικων κολεγίων που αγνοούν τελείως τον παράγοντα άνθρωπο.   

Αν λοιπόν στις επιλογές τους έχουν σε σημαίνουσα θέση τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία αυτό θα γίνει μέσα από αυξήσεις του διαθέσιμου εισοδήματος ώστε μέσα από αυτές να βελτιωθεί η ψυχολογία καταναλωτή για να αιμοδοτηθούν στην συνέχεια και να επιβιώσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της οικονομίας.

Επιδοματικές παρεμβάσεις τύπου fewel pass, energy pass, market pass και πάει λέγοντας είναι παρηγοριά στον άρρωστο. Τα επιδόματα θυμίζουν αλήστου μνήμης εποχές Φρειδερίκης που τσαλαπατούν την ανθρώπινη υπόσταση.

Ας καταλάβουν κάποτε ότι ο μέσος πολίτης κατανοεί καλύτερα από αυτούς την σαθρή βάση της οικονομίας γιατί βιώνει καθημερινά τα ολέθρια αποτελέσματα στο πετσί του.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσ/νίκης ιδρύθηκε το 1926, πριν 96 χρόνια με σκοπό να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της Β. Ελλάδας και ανέδειξε την Θεσ/νίκη σε παγκόσμιο εμπορικό κέντρο.

Βεβηλώνουν το πραγματικό της νόημα όλοι αυτοί που προκειμένου να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη, στήνουν θαμπίζουσες φιέστες, ωραιοποιούν αρρωστημένες καταστάσεις, αλλοιώνουν τον σκοπό και τις επιδιώξεις της και μοιράζουν στον λαό φύκια και μεταξωτές κορδέλες.

  Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες (Λαοκόνων)…