Του Αντώνη Κολιάτσου

Έντονος είναι ο σκεπτικισμός και ανάμικτα τα αισθήματα κάθε καλής θελήσεως  πολίτη, από την απύθμενη ελαφρότητα  αν όχι σκοπιμότητα,  με την οποία ορισμένοι έλληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι επιμένουν να ερμηνεύουν τα επαναλαμβανόμενα «σκαμπανεβάσματα», κατά τις διαπραγματεύσεις της παρούσας κυβέρνησης με τους δανειστές.

Όμως  μεγάλη είναι και η καχυποψία του, για την πρακτική των εγχώριων συστημικών  ΜΜΕ(σ.σ, κανάλια, μεγάλες εφημερίδας, ραδιόφωνα), όχι μόνο να «καταπίνουν» αμάσητο κάθε τι που λέγεται και γράφεται στο εξωτερικό εναντίον της Ελλάδας, αλλά και να το   αναπαράγουν βομβαρδίζοντας,  τρομάζοντας και παραπλανώντας τον εκ των πραγμάτων εν πολλοίς ανενημέρωτο, περί την οικονομία και τα ανομολόγητα τερτίπια των δανειστών,  ελληνικό λαό.

Όμως σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για την πορεία της χώρας, αυτή η  μιντιακή και πολιτική στρεψοδικία, δυστυχώς, εξελίσσεται σε ευθεία υπονόμευση της προσπάθειας για την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας, όταν, εκτός των άλλων κακών που επιφέρει, γίνεται και το μομέντουμ επώνυμων πολιτικών, οι οποίοι, τελούντες σε κατάσταση αντιπολιτευτικής υστερίας, υιοθετούν  την επιχειρηματολογία της ανωτέρω «τριμερούς»(σ.σ, δανειστές, ξένα ΜΜΕ, συστημικά εγχώρια ΜΜΕ), και  διαγκωνίζονται ποιος θα παρουσιάσει πειστικότερα, την κάθε δυσμενή για τα ελληνικά συμφέροντα φάση των διαπραγματεύσεων, ως απόδειξη ρήξης με τους δανειστές και επερχόμενης καταστροφής της Ελλάδας. Και το αποτέλεσμα αυτής της  απαράδεκτης αντιπολιτευτικής τακτικής; Προφανώς η ένταση, το διχαστικό πολιτικό κλίμα, η διάσπαση του εσωτερικού μετώπου, το στέγνωμα της ρευστότητας, κ.ά,  που σε αυτή  τη δύσκολη για τη χώρα φάση, πρέπει να  ξορκίζει κάθε υπεύθυνος έλληνας πολίτης.

 

υπόλογοι στη συνείδηση του λαού, όσοι ταυτίζονται με εκβιαστές δανειστές

Ωστόσο είναι συντριπτικά περισσότεροι εκείνοι που, χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι φίλοι ή οπαδοί της σημερινής κυβέρνησης, απορρίπτουν αυτή την ανήθικη, την εκβιαστική και προεχόντως αντί-εταιρική πρακτική των ξένων και ταυτόχρονα ψέγουν με σκληρά λόγια τους οιασδήποτε προέλευσης  συντελεστές της. Και αν, όπως είναι λογικό, οι ξένοι με  αυτή τη σκληρή και απαράδεκτη στάση τους, πιστεύουν ότι  υπερασπίζουν τα συμφέροντά τους, τότε, οι της από εδώ πλευράς(σ.σ κανάλια, εφημερίδες ραδιόφωνα, Αντιπολίτευση), εν ονόματι ποιων συμφερόντων εμφανίζονται ταυτισμένοι με τον Σόϊμπλε και τους ομολόγους-ορτινάτσες του, στα Eurogroup;

Γιατί κακά τα ψέματα, στους δύο μήνες που ακολούθησαν, τη «συμφωνία» της 20 ης Φεβρουαρίου παρακολουθήσαμε ένα παιχνίδι εντυπώσεων, ένα παιχνίδι όπου οι "θεσμοί" πετάνε μόνιμα την μπάλα στην εξέδρα, εξαντλώντας την υπομονή μας, τα ταμειακά μας διαθέσιμα, και τα…. επιχειρήματα τους. Γιατί σοβαρά επιχειρήματα και προτάσεις, από όσα μαθαίνουμε, ποτέ δεν είχαν, γιατί τους έλειψε  η διάθεση να παρουσιάσουν. Μόνο να απορρίπτουν με περιπαικτικά σχόλια, κάθε πρόταση που άλλαζε τις συμφωνίες της προηγούμενης κυβέρνησης. Έμειναν στις συμφωνίες τρόικας με τις κυβερνήσεις Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν έχουν κάνει στα κρίσιμα σημεία, ούτε βήμα πίσω. Δεν έβγαλαν  όμως έξω από το στόχαστρο της απαξίωσης και τον αποδεδειγμένα ικανό, αλλά πολύ σκληρό της διαπραγμάτευσης έλληνα υπουργό οικονομικών, του οποίου, με έναν άνευ προηγουμένου κυνισμό, εντελώς ξεδιάντροπα και κυρίως φθονερά για τις επιστημονικές και διαπραγματευτικές επιδόσεις του , από την αρχή επεδίωξαν την απαξίωσή του  και περαιτέρω την αντικατάστασή του. Και εδώ ανακύπτει το εύλογο ερώτημα! Σε ένα τέτοιο περιβάλλον αντιπαλότητας, απαξίωσης και εχθρότητας απέναντι στην Ελλάδα, που σκοπίμως οι ξένοι καλλιέργησαν στα απανωτά Eurogroup, τη σφοδρή προσωπική επίθεση των δανειστών εναντίον του Γιάννη Βαρουφάκη στη  Ρίγα της Λετονίας, είναι δυνατόν να μην την ερμηνεύσει κανείς, ως ιταμή πρόκληση  κατά  φίλης χώρας, μέλους της ευρωπαϊκής οικογένειας, και εξ’ αντιδιαστολής, ως τίτλο τιμής, αξιοσύνης, δυναμισμού, υπερηφάνειας και διαπραγματευτικής δεινότητας, για τον έλληνα ΥΠ.ΟΙΚ, ο οποίος, επιμένοντας να υπερασπίζεται με συνέπεια τα συμφέροντα της χώρας, τους χαλάει…τη μανέστρα κατά το κοινώς λεγόμενο; Αλλά εάν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί δεν ακούστηκε ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας από την πλευρά της Αντιπολίτευσης, για την ταπείνωση που υπέστη η χώρα στο πρόσωπο του εκπροσώπου της Ελλάδας στο  τελευταίο Eurogroup; Πόσω δε μάλλον, όταν, παρά τις   συνεχείς υποχωρήσεις της Ελλάδας, η ομάδα που ηγείται της Ευρωζώνης ακολουθεί μια πολιτική συκοφάντησης, γελοιοποίησης, περιθωριοποίησης της νέας Ελληνικής κυβέρνησης και όποτε της έδωσε  υποσχέσεις, αυτές ήταν χωρίς αντίκρισμα; «Χάνεται πολύτιμος χρόνος», «η ρευστότητά σας τελειώνει», μας προειδοποιούν σε όλους τους τόνους οι Ντάισελμπλουμ,  Γιούγκερ,  Σούλτς, ο Σόιμπλε και οι άλλοι της «Σόϊμπλε-παρέας». Η «αγορά έχει παγώσει», «οι τράπεζες έχουν εκροές 32 δις», «οι μισθοί και οι συντάξεις κινδυνεύουν να μην πληρωθούν», «αφαιρείτε από τους ΟΤΑ, ΔΕΚΟ, Παν/μια, Νοσοκομεία κ.ά τα χρηματικά τους διαθέσιμα», «οδηγείτε τη χώρα στην καταστροφή», επαναλαμβάνουν στην ίδια συχνότητα οι κήνσορες του φιλο-μνημονιακού  μπλοκ εσωτερικού(σ.σ, κόμματα που οδήγησαν και έδεσαν την χώρα στα μνημόνια, εκδότες και  καναλάρχες, αργυρώνητοι μεγάλο-δημοσιογράφοι κ.ά), που οδήγησε ένα μεγάλο μέρος τους Ελληνικού λαού σε  ένα άνευ προηγουμένου bak run. 

Αλλά σε αυτόν τον ολοκληρωτικό πόλεμο, που ουσιαστικά διεξάγουν εναντίον της χώρας, ούτε οι μεν ούτε οι δε λαμβάνουν υπόψη ότι, εν τω μεταξύ, η ασφυκτιούσα από ρευστότητα Ελλάδα, στους δύο αυτούς μήνες από τις εκλογές της 25 ης Ιανουαρίου, δεν παρέλειψε να πληρώσει όλες τις δόσεις προς το ΔΝΤ, εξαντλώντας τα χρηματικά της διαθέσιμα. Όμως το κάνουν οι υπεύθυνα σκεπτόμενοι  περήφανοι πολίτες, οι οποίοι από αυτόν τον ανίερο πόλεμο, προκύπτει και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό. Ότι δηλαδή, τα πιο πάνω δυσάρεστα δεν θα συνέβαιναν , μόνο εάν η νέα κυβέρνηση έλεγε: ΝΑΙ στην μείωση των συντάξεων, ΝΑΙ στις ομαδικές απολύσεις, ΝΑΙ στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, ΝΑΙ στην οριζόντια αύξηση στον ΦΠΑ, όπως και σε άλλα μέτρα, που δεν αποδέχτηκε ούτε η  κυβέρνηση «Σαμαρά-Βενιζέλου» Όπως επίσης ξέρουν, ότι στην κρίσιμη και ιδιαίτερα ευαίσθητη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, αυτούς τους  συμπλεγματικούς τύπους, που αποδεδειγμένα και συστηματικά βυσσοδομούν  εναντίον του ελληνικού λαού, θα αποτελούσε εθνική αφέλεια, η  αποκάλυψη διαπραγματευτικών ατού και πολιτικής τακτικής της ελληνικής πλευράς, εάν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ενέδιδαν, και απαντούσαν στις επίμονες ερωτήσεις του τύπου: «τι θα κάνετε αν οι δανειστές σας πουν όχι σε αυτά που προτείνετε», είτε «ποιες είναι οι προτάσεις σας για το ασφαλιστικό», ή «έχετε plan B, στην περίπτωση που οι εταίροι δεν μας δώσουν τα λεφτά;». κ.ά,, που μετ’ επιτάσεως θέτουν κάποιοι της αντιπολιτεύσεως στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αλλά εκείνο που δεν καταλαβαίνουν ή, από αντιπολιτευτική «φόρα», δεν θέλουν να καταλάβουν κάποιοι «φιλο-μνημονιακοί» αστέρες, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις  «Βαρουφάκειες ασάφειες», ή κυβερνητικές διακηρύξεις «περί εκλογών ή δημοψηφίσματος», μπορεί να μείνουν απλά «διαπραγματευτικές κορώνες». Που από μια άλλη σκοπιά έχουν στόχο να «τρομάξουν», ναι να «τρομάξουν», τους κουτόφραγκους, οι οποίοι  με την παραδοχή ότι και οι ίδιοι βιάζονται μεν να «κλείσουν» την εκκρεμότητα με μια καθυποταγμένη «Ελλάδα», στη μνημονιακή λογική τους, παράλληλα όμως ξορκίζουν κάθε ιδέα για εκλογές ή δημοψήφισμα, αφού  θα επέφεραν σοβαρότατη εμπλοκή στις ανωτέρω επιδιώξεις τους .

 

στο παρά 1΄ συμφωνία με τους δανειστές

Εν τούτοις,  ο γράφων, όπως και πολλοί άλλοι, σε πείσμα της συνεχιζόμενης καταστροφολογίας που διακινούν οι ανωτέρω, εξακολουθεί να βλέπει τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών υπό μια εντελώς διαφορετική οπτική. Με αυτή τη θεώρηση διαβλέπει ότι η επίμαχη διαπραγμάτευση, παρά την απειρία, τα σοβαρά λάθη και τις ακόμη σοβαρότερες παραλείψεις της σημερινής κυβέρνησης, θα καταλήξει σε έναν αμοιβαία επωφελή έντιμο συμβιβασμό. Ο οποίος, εάν δεν επέλθει,  και τα πράγματα οδηγηθούν σε ρήξη, ας μην έχει την ψευδαίσθηση ο, κατά Θ. Πάγκαλο, «γερμανικός γίγας με μυαλό μικρού παιδιού» (σ.σ,η Γερμανία), ότι θα μπορέσει να ελέγξει τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης για την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ευρώπη, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, τη σταθερότητα στην περιοχή, την αναχαίτιση του μεταναστευτικού ρεύματος κ.ά Υπό αυτή την έννοια όσοι περιμένουν μια θεαματική «κωλοτούμπα» του Τσίπρα, μάλλον αφελώς, αν όχι πολιτικά βλακωδώς, σκέφτονται και πράττουν. Γιατί φαίνεται να αγνοούν ότι στις 20 Φεβρουαρίου 2015, η νέα κυβέρνηση υπέγραψε ένα πλαίσιο συμφωνίας με τους εταίρους, του οποίου η πεμπτουσία είναι η εκατέρωθεν δέσμευση, ότι «…τα  συμβαλλόμενα μέρη υποχρεώνονται να κάνουν το παν για να αποτρέψουν το επαπειλούμενο πιστωτικό γεγονός», αποκλείοντας εν τοις πράγμασι  το “Grexit” ή το λεγόμενο Graccident(πιστωτικό ατύχημα). Και επισημαίνουμε  ότι μέσα σε αυτή, τη μικρή φράση,  και πηγή μεστών  νοημάτων «ευρω-πολιτικού», χρηματοπιστωτικού, γεωπολιτικού, γεωστρατηγικού και μεταναστευτικού περιεχομένου, αναβλύζουν αντίστοιχα διλήμματα, από τα οποία αναδύεται η αδυναμία των ισχυρών ευρωπαίων εταίρων, μηδέ των ΗΠΑ εξαιρουμένων, να «αντέξουν» τις πολύ σοβαρές αρνητικές για τα συμφέροντά τους συνέπειες, από την τυχόν άφεση  της αδύναμης αλλά και ατίθασης «Συριζαιο-κυβερνώμενης» Ελλάδας, να πέσει στα βράχια της πτώχευσης και της πολιτικής αστάθειας.

Εξ’ άλλου η γραφίδα αυτή έχει κατ’ επανάληψη επιχειρηματολογήσει για το αδύνατο μιας πτώχευσης της Ελλάδας, αλλά και αναλύσει εις βάθος γιατί, ό, τι περί του αντιθέτου λέγεται και γράφεται, από ιθύνοντες της  «τετραμερούς» πλέον του μνημονίου(σ.σ, δανειστές, ξένα και ντόπια ΜΜΕ, ελληνική Αντιπολίτευση),  υπερασπίζουν  αλλότρια συμφέροντα  και πως δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας διαρκής και επιτεινόμενος εκβιασμός της κυβέρνησης της Αριστεράς. Ο οποίος  φθάνει μέχρι την τελευταία στιγμή της διαπραγμάτευσης, και έχει απώτερο  στόχο  την καθυπόταξή της  στα ακραία μνημονιακά κελεύσματα του άξονα «Βερολίνο-Βρυξέλλες» και περαιτέρω τον πολιτικό εξευτελισμό της.

Ωστόσο, λαμβανομένων υπ’ όψιν των ανωτέρω παραμέτρων και κυρίως τη διαπραγματευτική τακτική των δανειστών- η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, εξαντλείται στην απόρριψη των εκτός του e-mail Χαρδούβελη ελληνικών προτάσεων, στον μέχρι την τελευταία στιγμή επιχειρούμενο ωμό εκβιασμό της Ελλάδας με την απειλή  ενός επικείμενου Grexit, και στην απαξίωση του Γιάννη Βαρουφάκη-  η λογική εκτίμηση για το που θα καταλήξει η ευρω-ελληνική διαπραγμάτευση, είναι ότι  θα επιτευχθεί «συμφωνία» στο παρά 1΄. Θα διαλαμβάνει ορισμένες εκατέρωθεν υποχωρήσεις και θα είναι αμοιβαία επωφελής.

Πάντως για όλους εκείνους που είδαν το άγριο σφυροκόπημα κατά του Γιάννη Βαρουφάκη από τους ευρωπαίους ομολόγους του στη Ρίγα της Λετονίας, ως προοίμιο αδιεξόδου και επερχόμενης ρήξης, φαίνεται δεν έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τα εξής δύο σημαντικά σχετικά στοιχεία. Το πρώτο αφορά στο τελευταίο «τέτ-α-τέτ», Τσίπρα-Μέρκελ, στο οποίο κυριάρχησαν αφ’ ενός η αυτοδέσμευση της μη κοινοποίησης σε τρίτους των όσων κατά τη συνάντησή τους διαμείφθηκαν και αφ’ ετέρου η καθαρή δήλωση της Γερμανίδας καγκελάριου: «Θα πρέπει να γίνουν τα πάντα ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα να ξεμείνει από μετρητά η Ελλάδα προτού επιτευχθεί μια συμφωνία με τους πιστωτές». Το δεύτερο έχει να κάνει με την εσπευσμένη άτυπη σύσκεψη των 18 ευρωπαίων υπουργών οικονομικών, την παραμονή της επίσημης σύγκλισης του Eurogroop στη Ρίγα, που έγινε μετά την παραπάνω δήλωση της κυρίας Μέρκελ και στην οποία σκοπίμως δεν εκλήθη ο κ. Βαρουφάκης. Περαιτέρω από τα δύο ανωτέρω στοιχεία, το ερώτημα-απορία για τους υποψιασμένους παραμένει! Μήπως η συμφωνία «κλείστηκε»  στη  συνάντηση Τσίπρα-Μέρκελ, και ο αποκλεισμός Βαρουφάκη, ύστερα από τον προ-αποφασισμένο  άγριο «ξυλοδαρμό του», είχε ως παράλληλο στόχο, να είναι αυτός  η «Ιφιγένεια» για το αίσιο τέλος της διαπραγμάτευσης, προκειμένου η επισημοποίησή της, να μην «θίξει» το γόητρο των ευρωπαίων διαπραγματευτών; Βέβαια αυτό δεν αποκλείει και  τον κατά τα ανωτέρω επιχειρούμενο ύστατο εκβιασμό των εταίρων, για μερικές ακόμη υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς.  Αλλά εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αυτό δεν σημαίνει και ρήξη, όπως χαιρέκακα διατυμπανίζουν τα  κακά παιδιά της ξένης και ντόπιας μαζικής ενημέρωσης και κοντά σε αυτά οι παπαγαλίζουσες  «μαινάδες» της «γαλάζιο-πράσινης» και «ποταμίσιας»  αντιπολίτευσης. 

 

(*) Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  

 ΥΓ (Σημειώνεται ότι το ανωτέρω άρθρο εγράφη το παρελθόν Σάββατο, 25/4/2015)