Του Δημήτρη Χαμπίπη

Δέκα ολόκληρα χρόνια περιμέναμε καρτερικά και σχεδόν εσώκλειστοι και πάλι να απαλλαγούμε από τα μνημόνια που μας κονιορτοποίησαν ως κοινωνία.
Και την μία επόμενη ημέρα ευχόμαστε & προσευχόμαστε να την διαδεχτεί σύντομα μία άλλη.

Μία πολύ σύντομη αυτή τη φορά περιπέτεια, πρωτόγνωρη & ανεξέλεγκτη θα αφήσει πίσω της πληγές και τραύματα που δύσκολα θα επουλωθούν.
Ο αόρατος δια γυμνού οφθαλμού ύπουλος ιός άπλωσε σαν ένα πελώριο χταπόδι τα πλοκάμια του και αδρανοποίησε ολόκληρο τον πλανήτη.
Και έδειξε και απέδειξε πόσο αδύναμοι, ευάλωτοι και ανοχύρωτοι είμαστε μπροστά σε απρόβλεπτους εχθρούς και ασύμμετρες ξαφνικές απειλές παρά την εξέλιξη της επιστήμης σε όλους τους τομείς.
Σηκώνει τα χέρια ψηλά η ιατρική κοινότητα αδυνατώντας να προφυλάξει τον πληθυσμό ούτε με φάρμακο θεραπείας, ούτε και με εμβόλιο πρόληψης.
Και πήραν μεν την πρωτοβουλία βάζοντας στα μετόπισθεν τους αδαείς πολιτικούς κυρίως στον τομέα της ενημέρωσης για την κατάσταση και το μέγεθος της επιδημίας, αλλά και επιβάλλοντας τον ελάχιστο δυνατόν περιορισμό της εξάπλωσης με ημίμετρα κυρίως.
Όταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κατάφατσα τον εχθρό, το ανάχωμα και το ταμπούρωμα είναι λύση ανάγκης.
Κανείς σήμερα δεν ξέρει και θα φανεί στην πορεία τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό που βιώνουμε.
Σίγουρο είναι πάντως ότι εμπλέκονται τα μεγάλα αφεντικά του πλανήτη. Ο αδέξιος τσαρλατάνος Ντόναλντ Τράμπ λέει που και που καμιά αλήθεια, ρίχνοντας φαρμακερά βέλη στην Κίνα με την οποία μαίνεται εδώ και καιρό ένας αθέμιτος οικονομικός πόλεμος. Κατασκεύασαν λέει τον ιό που τους ξέφυγε αθέλητα για να πλήξουν με χημικό πόλεμο την Αμερική. Κατ’ άλλους δεν ξέφυγε αθέλητα αλλά τον άφησαν να ξεφύγει για να δώσει ο «γίγαντας που βρυχάται» μηνύματα στον δυτικό κόσμο, και για να δοκιμάσουν τις αντοχές των κοινωνιών στα πολύ δύσκολα με ένα τρομοτέστ.
Μέσα σε όλα εμπλέκεται και το μεγάλο αφεντικό ο Μπιλ Γκέιτς που με τις φαρμακευτικές εταιρείες και το ερευνητικό ιατρικό κέντρο που διαθέτει ελέγχει πλέον τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Πρέπει να είσαι πολύ αφελής, λιγότερο καχύποπτος και καθόλου υποψιασμένος για να μην σκέφτεσαι ότι πίσω ακόμη και από τον πόλεμο της μάσκας που με την σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων μαίνεται και κυριαρχεί δεν βρίσκονται ημέτεροι, κουμπάροι (όπως στο πρόσφατο παρελθόν), προεκλογικοί αιμοδότες που θέλουν πίσω τον οβολό τους, και παντός είδους ευτροφιζόμενοι στις παρυφές του δημόσιου συστήματος υγείας.
Πάντα σε κάθε πάνδημη κρίση καιροφυλαχτούν οι επιλήσμονες για να εκμεταλλευτούν την αδράνεια και να κερδοσκοπήσουν ασύστολα.
Μάσκες εδώ, μάσκες εκεί, μάλλινες, πάνινες, μεταξωτές, επίχρυσες, της μιας χρίσης, μόνο ο Λάκης Γαβαλάς ακόμη δεν λάνσαρε.
Και αδιαφορούν τελείως αν ο χτυπημένος πισώπλατα λαός, που πασχίζει για το μεροκάματο για να επιβιώσει αντέχει άλλα 100 ευρώ μηνιαίως σε μια τετραμελή οικογένεια για την αγορά της.
Και ούτε ακούγεται κίχ για τον αθέμιτο ανταγωνισμό σε μια ανεξέλεγκτη φιλελεύθερη αγορά χωρίς κανόνες και ελέγχους όπου η υστέρηση της προσφοράς σε σχέση με την ζήτηση εκτοξεύει σε πολλαπλάσια νούμερα την τιμή για να επιβάλλουν τουλάχιστον την διατίμηση στην τιμή καταναλωτή.
Μόνο να πειστεί το πόπολο έχει σημασία.
Και για αυτό πρέπει να επιστρατεύεται κάθε φορά ο καταλληλότερος.
Ο μυθοποιημένος πλέον κ. Τσιόδρας στην αρχή μας έκανε πλύση εγκεφάλου να την φοράμε δια ροπάλου. «σας εφιστώ την προσοχή στην ανάληψη της ατομικής ευθύνης έλεγε. Κρατάμε τις αποστάσεις, πλένουμε με θρησκευτική ευλάβεια τα χέρια (μας το μάσησε δεόντως και ο αδρά πληρωμένος Σπύρος Παπαδόπουλος αυτό) και φοράμε υποχρεωτικά την μάσκα».
Όταν στην καρδιά της κρίσης αναγκάστηκαν να ασχοληθούν μετά από 30 χρόνια με τις εγγενείς αδυναμίες του δημόσιου συστήματος υγείας και διαπίστωσαν την σοβαρή έλλειψη σε υγειονομικό υλικό πάλι ο Σωτήρης επιστρατεύτηκε να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Έχει και το άλλοθι ότι δεν είναι πολιτικό πρόσωπο για να χρεωθεί την θεαματική κολοτούμπα.
«Ελάτε τώρα, δεν είναι και τόσο απαραίτητη η μάσκα. Άλλωστε θέλει πολύ μαεστρία να την πιάνεις, να την φοράς, να την βγάζεις, να την πετάς και το πόπολο δεν διαθέτει τόση αβάσταχτη ευστροφία. Και εκτός αυτού συγκεντρώνει και ρινικά υγρά που δημιουργούν επικινδυνότητα για να κολλήσετε. Μόνο ότι είναι εστία μόλυνσης δεν μας είπε».
Και ω του θαύματος με την σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων η μάσκα μένει.
Και πάλι ο πολύς κ. Τσιόδρας επιστρατεύεται. Δεν έχει καν την ηθική ευθιξία αυτός.
Άλλωστε ξέρει καλά γιατί κάποτε ήταν στο στενό τίμ του Δημήτρη Αβραμόπουλου που είχαν σκεφτεί να προμηθευτεί η χώρα 16 εκατομμύρια εμβόλια και άσχετα αν στην πορεία η προμήθεια δεν έγινε σε αυτά τα επίπεδα τα περισσότερα έμειναν στα αζήτητα σε κάποιες αποθήκες.
Τώρα άλλαξε ξανά το μοτίβο. Η μάσκα είναι χρήσιμη τελικά μας λέει. Και δια ροπάλου συμπληρώνει ο παρακαθήμενος Νίκος Χαρδαλιάς αφού θα επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη των προστίμων σε συγκεκριμένους χώρους συνάθροισης.
 
Όλα τα βέλη πιάνουν focus όταν έχεις έναν Σωτήρη Τσιόδρα στην φαρέτρα σου.
Ο πολυπράγμων και πολυμήχανος Οδυσσέας ωχριά μπροστά του...        

                                                        

Ο Δημήτρης Χαμπίπης είναι Οικονομολόγος