Ένα κορυφαίο γεγονός για την οικονομία της Άρτας και κατ' επέκταση για την κοινωνική ζωή της περιοχής μας έλαβε χώρα αυτές τις ημέρες που πέρασε «στα ψιλά» λόγω της πανδημίας του κορωναϊού και των εορτών του Πάσχα.

Αναφερόμαστε στην μείωση των οφειλών του Πτηνοτροφικού μας Συνεταιρισμού σε ποσοστό 60%  και μεταφραζόμενη αυτή η μείωση, σε 50 εκατομμύρια ευρώ σε σύνολο οφειλών 80 εκατομμύρια.
Αυτό αποφάσισε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Άρτας, μια εξέλιξη που έφερε απόλυτη ικανοποίηση στη διοίκηση αυτής της μονάδας και πρόσφερε περισσή αισιοδοξία για το μέλλον της.
Μιας συνεταιριστικής επιχείρησης, από την οποία τρώνε ψωμί 300 οικογένειες εργαζομένων και άλλων τόσων που κινούνται στο χώρο της εστίασης και της μεταπώλησης των προϊόντων της.
Μιας συνεταιριστικής επιχείρησης, που αποτελεί βασικό πυλώνα της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης του τόπου μας.
Χαρακτηρίζουμε ως κορυφαίο αυτό το γεγονός, για πάρα πολλούς λόγους που για να τους αναφέρουμε όλους, θα χρειάζονταν πάρα πολλές σελίδες του «Παρατηρητή».
Περιοριζόμαστε σε κάποιους από αυτούς, θα λέγαμε τους πιο χαρακτηριστικούς για την περίπτωση.
Πριν από περίπου τρία χρόνια, ο Πτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Άρτας βρισκότανε στο «κόκκινο»!
Με μία μόνο λύση στον ορίζοντα, για να περισωθεί ότι περισσότερο μπορούσε από την τραγική κατάσταση που βρισκότανε.
Κι αυτή η λύση προβάλλονταν από μερίδα της προηγούμενης διοίκησης, σαν μοναδική! Μιλούσαν για εξαγορά της από άλλη μεγάλη μονάδα του είδους.
Μάλιστα οι προβάλλοντες αυτή τη λύση,  υποστήριζαν ότι κάθε μέρα που περνούσε έπεφτε η αξία του Πτηνοτροφικού, απαξιώνονταν οικονομικά ο Συνεταιρισμός.
Υπήρχαν όμως και κάποιοι που αντιδρούσαν σε αυτή τη λύση, πίστευαν ότι κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε να σωθεί ο Συνεταιρισμός και αντιστάθηκαν στην πρώτη λύση.
Πρωταγωνιστής αυτής της κίνησης ήταν ο σημερινός πρόεδρος Δημήτρης Πετανίτης.
Ο οποίος ανέλαβε μία ευθύνη, με πάρα πολλά «ρίσκα» και με περιορισμένες προϋποθέσεις και προοπτικές για να πετύχει στον στόχο του.
Η πρώτη κίνησή του ήταν να αποσπάσει τη στήριξη της τότε αρτινιάς υπουργού Όλγας Γεροβασίλη, όπως και έγινε.

«Προχώρα πρόεδρε και όπου και όποτε με χρειαστείτε θα είμαι στο πλευρό σας», ήταν η  απάντηση της κυρίας Γεροβασίλη.
Και αυτή η απάντηση δεν ήταν κενού περιεχομένου, ήταν απόλυτη δέσμευση από την πλευρά της, δέσμευση που τηρήθηκε στο ακέραιο.
Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα για την όλη συμβολή της κυρίας Γεροβασίλη σε αυτό το ζήτημα.
Δύο άλλοι, «αφανείς ήρωες» αυτής της ιστορίας, είναι ο Γιώργος Μπαλάγκας, πρόσφατα υποψήφιος δήμαρχος Αρταίων και ο αθόρυβος διευθυντής του Συνεταιρισμού Άλκης Μπανταλούκας.
Η συμβολή στο τελικό θετικό αποτέλεσμα  και των δύο αυτών ατόμων, ήταν τεράστια.
Και γι’ αυτούς δεν είναι η ώρα για να πούμε περισσότερα.
Όμως, όπως και να το κάνουμε, ο άνθρωπος που «ρίσκαρε» τα πάντα σε αυτόν τον αγώνα, είναι ο νυν πρόεδρος Δημήτρης Πετανίτης.
Ρίσκαρε προσωπικά τα πάντα και κυριολεκτούμε:
Τέθηκε επικεφαλής ενός αβέβαιου αγώνα, ενός αγώνα που όλα ήταν αρνητικά για τον ίδιο.
Έκανε τη διαδρομή Άρτα - Αθήνα και αντιστρόφως, σε διαδρομή Άρτα – Κυράτσα, μακριά από την οικογένειά του, τη δουλειά του την ίδια τη ζωή του.
Έτρεχε και δεν έφτανε, όπως συνηθίζεται να λέμε σε αυτές τις περιπτώσεις.
Όλες οι κινήσεις του ήταν προσεγμένες και στοχευμένες, φορτωμένες όμως, με άγχος και αβεβαιότητα.
Βασικός στόχος εξαρχής, ήταν η μείωση των οφειλών, σε βιώσιμα για τον Συνεταιρισμό, επίπεδα.
Και αυτόν τον στόχο τον πέτυχε, με την προαναφερόμενη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Άρτας.
Έτσι δικαιώθηκαν και οι τριετείς αγώνες του ιδίου και όσων πίστεψαν στη σωτηρία του Πτηνοτροφικού.
Θα λέγαμε, ήταν δίκαιο και έγινε… απόφαση!
Και αυτή η δικαίωση, όσο κι αν είναι ευνοϊκή για τη σωτηρία του Συνεταιρισμού, άλλο τόσο είναι και πρόκληση για τους πρωταγωνιστές αυτής της δικαίωσης, για να πετύχουν όχι απλά τη βιωσιμότητά του αλλά και την επικράτησή του, στον αδυσώπητο αγώνα και πόλεμο, που γίνεται στις αγορές και στον κόσμο της Πτηνοτροφίας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μιλάμε για το ίδιο το μέλλον του Συνεταιρισμού.
Με τη μείωση βέβαια των οφειλών κερδήθηκε η πρώτη και αρκετά δύσκολη μάχη.
Απομένει να κερδηθεί και ο πόλεμος, με τον οποίο, τότε ολοκληρώνεται και ο στόχος για τη σωτηρία του Πτηνοτροφικού. Από καρδιάς, το ευχόμαστε!

Παρατηρητής