ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Για πρώτη φορά είχαμε κυβέρνηση της Αριστεράς κι όπως όλα δείχνουν, θα είναι και η τελευταία, τουλάχιστον για τα επόμενα… 50 χρόνια.

Κι αυτόν τον «άθλο» τον πέτυχαν, μέσα σε πέντε μόλις μήνες!

Άθλος!

Και να το είχαν στο πρόγραμμά τους, να το σχεδίαζαν, να ήταν ο στόχος τους, δεν θα το πετύχαιναν.

Κάνανε περισσότερα από ότι χρειάζονταν, για να αποδείξουν ότι η ελληνική Αριστερά, είναι ανεπαρκής στην άσκηση της εξουσίας και για μια ακόμη φορά, «παλεύει» για μια ηρωική ήττα, για μια «περήφανη» και «αξιοπρεπή»… ήττα!

Ο γράφων, με τους λιγοστούς ψήφους της οικογένειάς του, ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ, από θυμό προς τα άλλα κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., από οργή, στις απάνθρωπες πολιτικές που ασκήθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια, από αγανάκτηση, για το προκλητικό και ασύδοτο κομματικό κράτος που είχαμε.

Δεν πιστέψαμε στις αβασάνιστες και απερίσκεπτες προεκλογικές υποσχέσεις αυτού του κόμματος, δεν εμπιστευτήκαμε το… «κακό συναπάντημα» που απαρτίζουν τις περισσότερες συνιστώσες του, δεν είχαμε την ψευδαίσθηση ότι θα διορθώνονταν προς το καλύτερο η τραγική κατάσταση που ζούμε!

Δεν ζητούσαμε πολλά από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχαμε απαίτηση να κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πολιτικό γίγνεσθαι, δεν φανταζόμασταν καλύτερες μέρες από αυτήν!

Όμως ελπίζαμε, να μην κάνουν τα ίδια, με τους προηγούμενους.

Να μην στήσουν νέο κομματικό κράτος, να μην «πνίξουν» το Δημόσιο με νέους κομματικούς στρατούς.

Και σε αυτόν τον «στίβο», ξεπέρασαν τους… προκατόχους τους.

Αλλά δεν περιορίστηκαν μόνο σε αυτό το άθλημα!

Άσκησαν μια πολιτική… φρενοκομείου.

Κάθε υπουργός, δικό του μπαϊράκι, κάθε… συνιστώσα τη δικιά της «παράγκα», κάθε κομματόσκυλο, ανύπαρκτων προσόντων, σε θέσεις ευθύνης, κάθε λαμόγιο, προερχόμενο από το πάλαι ισχυρό ΠΑΣΟΚ, «κατασκηνωτής» στους προθαλάμους των ασκούντων την εξουσία.

Και σαν να μην έφτασαν όλα αυτά, με την «επαναστατική» πολιτική τους, μας οδήγησαν στην χρεοκοπία, μας οδηγούν εκτός ευρώ, μας γυρίζουν στη… δραχμή!

Τα… «σκάτωσαν»!

Πιστέψαμε στον αρτινό και συγχωριανό μου, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ, πιστέψαμε στα νιάτα του, στις αριστερές οικογενειακές καταβολές του, στην αγνότητα και την ορθότητα των προθέσεών του, πιστέψαμε στον ίδιο και στους προσωπικούς του αγώνες, για την Αριστερά και τη δημοκρατία!

Και τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και ωρών, αποδεικνύουν ότι στην Αριστερά, όλα τα προαναφερόμενα είναι… λίγα!

Τα «αρκετά» βρίσκονται σε άλλα πεδία.

Στην εσωκομματική αντιπαλότητα, στην… «κατάρα» που κουβαλάνε οι αριστεροί της «παλιάς κοπής», οι απροσάρμοστοι αριστεροί, οι μαλωμένοι, με την κοινή πολιτική λογική, αριστεροί!

Συγχωριανέ μου ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ, οι δικοί σου τα… «σκάτωσαν»!

Το μεγάλο σου λάθος δεν είναι το αδικαιολόγητο δημοψήφισμα, ούτε η όλη παρωδία αυτού του δημοψηφίσματος, δεν είναι τα πολιτικά ακαταλαβίστικα ερωτήματα αυτού του δημοψηφίσματος, για να μην τα πούμε και πολιτικά ανέντιμα.

Εκείνο το οποίο δεν συγχωρείται και θα σε συνοδεύει αρνητικά σε όλη την πολιτική σου ζωή, από εδώ κι εμπρός, είναι το ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ αυτού του δημοψηφίσματος.

Αλέξη πως ανέχτηκες αυτό το… έκτρωμα;

Κλείνοντας συγχωριανέ μου νιώθω την ανάγκη να σου πω ότι προλαβαίνεις «να το πάρεις απάνω σου»!

Να ακυρώσεις το δημοψήφισμα της ντροπής, πριν το ακυρώσει το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Κι εγώ, ο απλός συντάκτης αυτού του κειμένου, σου λέω, ότι θα ΑΚΥΡΩΘΕΙ το δημοψήφισμά ΣΟΥ.

Κάντο από μόνος σου και ότι… περισώσεις!

 

                                                                                     Λ.Σ.  

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >