LINK A : https://apply.workable.com/j/247F7D2C05
LINK B: https://apply.workable.com/j/24567C25E0
---------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Με κλικ στο μπάνερ ή ΕΔΩ, δείτε τα δρομολόγια και πληροφορίες για το ΑΣΤΙΚΟ ΚΤΕΛ 'Αρτας
Η αρτινή οικογένεια στέκει ακόμη όρθια, παρά τα προβλήματα που ταλαιπωρούν την τοπική κοινωνία, λόγω της συνεχιζόμενης και περισσότερο οξυμένης οικονομικής κρίσης, που μαστίζει τη χώρα.
Υπάρχει ακόμη «λίπος» κι αυτό έχει την εξήγησή του.
Αναφερόμαστε στους πυλώνες του τοπικού οικονομικού ιστού, στους πυλώνες της τοπικής οικονομίας.
Και αυτοί είναι ο μεγάλος αριθμός συνταξιούχων της περιφέρειάς μας και ο εξίσου μεγάλος αριθμός αρτινών εργαζόμενων στο Δημόσιο και στους Δημόσιους Οργανισμούς.
Είναι αυτοί που «κρατάνε άμυνα» και συντηρούν οικογένειες, αδέρφια, γέρους, παιδιά και εγγόνια.
Κι αυτό παρατηρείται από τότε που οι μονοκαλλιέργειες του πορτοκαλιού και της ελιάς, έπαψαν να αποδίδουν και η ανυπαρξία παραγωγικών μονάδων, βιοτεχνιών και εργοστασίων, οξύνουν την ανεργία, η οποία υπολογίζεται για τους νέους κοντά στο 50%.
Οι μόνες επιχειρήσεις που προσφέρουν θέσεις εργασίας, είναι οι αντιπαραγωγικές (καφετέριες, ουζερί, παμπ κ.ά.) και οι οποίες αυξάνονται και πληθύνονται, παρά την κρίση.
Στους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και της αλιείας, απασχολούνται αλλοδαποί, γιατί τα αρτινόπουλα δεν «καταδέχονται» τέτοιες ενασχολήσεις.
Μέχρι πότε όμως θα αντέξουν τα πολλά οικογενειακά βάρη, οι συνταξιούχοι και οι Δημόσιοι υπάλληλοι, χωρίς να υπάρχουν άμεσες προοπτικές για ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και περιορισμό της ανεργίας;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει!
Η αγορά της Άρτας είναι «νεκρή», τα ενοικιαστήρια γέμισαν την πόλη, κάθε κατάστημα που ξενοικιάζεται, δύσκολα ξανανοικιάζεται και η ακίνητη περιουσία, όχι μόνο λόγω ΕΝΦΙΑ, κατάντησε δυσβάσταχτο βάρος για τους ιδιοκτήτες.
Αυτά είναι τα τωρινά δεδομένα, δεδομένα που δεν αμφισβητούνται, δεδομένα που προδιαγράφουν χειρότερες μέρες για όλους τους αρτινούς, συνταξιούχους, εργαζόμενους και μη.
Και η μόνη παρηγοριά μας, είναι ότι δεν έχουμε τα ίδια προβλήματα, με τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων.
Δεν έχουμε σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.
Μέχρι πότε, όμως;
Λ.Σ.