ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες μας, το σύνολο των καισαρικών επεμβάσεων στην Άρτα, ανέρχεται στο απίστευτο ποσοστό του 80%, ενώ σε όλη την Ελλάδα αγγίζει το 65%, όπως αναφέρουν πρόσφατα στοιχεία του ΚΕΣΥ.

Και το φυσιολογικό είναι να μην ξεπερνούν το 30%.

Το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, με ότι αρνητικά το συνοδεύουν.

Ενώ η αρμόδια επιτροπή του ΟΗΕ είχε προτρέψει τη χώρα μας, να μειώσει το ποσοστό των καισαρικών τομών χωρίς ένδειξη, με εκπαίδευση και επανεκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού στον φυσιολογικό τοκετό.

Με άλλα λόγια η Ελλάδα κατηγορείται, εμμέσως πλην σαφώς για κακοποίηση των γυναικών μέσω των καισαρικών τομών.

Βέβαια οι δικές μας πληροφορίες για την Άρτα, δεν είναι επίσημες, αλλά προέρχονται από ανθρώπους που έχουν γνώση του αντικειμένου.

Και δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθούν διότι οι τοκετοί δηλώνονται στο ληξιαρχείο και εγγράφονται στο βιβλίο τοκετών τόσο των νοσοκομείων όσο και των ιδιωτικών κλινικών.

Σημασία έχει αν «καθρεφτίζουν» την πραγματικότητα και η απάντηση μπορεί να δοθεί από τις ιδιωτικές κλινικές και τους μαιευτήρες της περιοχής μας.

Είναι 80% το ποσοστό κι αν όχι, πόσο είναι;

Διότι αν γίνονται αχρείαστες καισαρικές επεμβάσεις, στο βωμό του κέρδους ή από άγνοια, είναι εγκληματικό!

Φίλος του «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ», μας είπε: «… ο αριθμός των καισαρικών τομών είναι πολύ μεγάλος, όπως μεγάλος είναι και ο αριθμός των περιστατικών προγραμματισμένης πρόκλησης τοκετού… Έχουν γίνει σχετικές καταγγελίες και διερευνούνται…»! 

Και σε αυτό το σημείο δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι στην κοινή γνώμη έχει παγιωθεί η εντύπωση ότι γίνεται… Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΩΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΩΝ ΜΠΙΖΝΑ!

Χαρακτηριστικά για την περίπτωση, είναι αυτά που είχε πει παλιότερα ο μαιευτήρας και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΥΝΔΟΣ και τα οποία έχουν ως εξής:

«Τα πλεονεκτήματα του φυσιολογικού τοκετού είναι προφανή:

• Στον φυσιολογικό τοκετό η γυναίκα παίζει ενεργό ρόλο στη γέννηση του μωρού της, γεγονός που της δίνει αυτοπεποίθηση ενώ στην καισαρική παρακολουθεί χωρίς ενεργή συμμετοχή.

• Με τον φυσιολογικό τοκετό το σώμα της γυναίκας επανέρχεται και ανακτά τις δυνάμεις του ταχύτερα.

• Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες οι γυναίκες μετά από φυσιολογικό τοκετό έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να θηλάσουν, από ό,τι μετά από καισαρική. Έτσι, δεν χρειάζεται να καταφύγουν στη λύση του φαρμακευτικού γάλακτος, με αντίστοιχη οικονομική επιβάρυνση για τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

• Μετά από καισαρική το νεογέννητο έχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να καταλήξει για ώρες ή και μέρες στη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών με αναπνευστική δυσχέρεια από ό,τι με φυσιολογικό τοκετό.

• Στην καισαρική τομή χάνεται κατά μέσο όρο διπλάσια ποσότητα αίματος (περί το 1 λίτρο) ενώ στον φυσιολογικό τοκετό περίπου μισό λίτρο. Ας αναλογιστούμε το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης αίματος στην Ελλάδα.

• Η καισαρική στοιχίζει τα διπλάσια χρήματα στον εθνικό προϋπολογισμό. Κοστολογείται 1.200 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία, ενώ ο φυσιολογικός τοκετός 600. Επιπρόσθετα δεν έχει αποδειχθεί η υπεροχή της καισαρικής στη βελτίωση της προγεννητικής θνησιμότητας και νοσηρότητας για το νεογνό. Αντίθετα για τη μητέρα ελλοχεύει κινδύνους. (αιμορραγία, μολύνσεις, κακώσεις οργάνων).

Είναι αλήθεια ότι η καισαρική έχει αυξητική τάση παγκοσμίως. Στην Ελλάδα όμως τα νούμερα είναι υπερβολικά.

 

Οι λόγοι αύξησης της καισαρικής τομής διεθνώς είναι πολλοί:

• Οι γυναίκες γεννούν σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία και εμφανίζουν νοσήματα φθοράς όπως σακχαρώδη διαβήτη και υπέρταση που κάνουν την απόφαση για καισαρική ευκολότερη.

• Ο πιο σχολαστικός έλεγχος των εμβρύων με τους υπερήχους, την καρδιοτοκογραφία και μεγάλο αριθμό από εργαστηριακές εξετάσεις αποκαλύπτουν μικρά ή μεγάλα προβλήματα της εγκύου ή του εμβρύου με συνέπεια καισαρική τομή.

• Τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά εξωσωματικών γονιμοποιήσεων και δίδυμων από εξωσωματική γονιμοποίηση και η έννοια της «πολύτιμης» κύησης (αλήθεια, ποια επιθυμητή κύηση δεν είναι πολύτιμη;)

• Η εγκατάλειψη του φυσιολογικού τοκετού σε ισχιακή προβολή (όταν το μωρό έρχεται με τα πόδια και όχι με το κεφάλι) λόγω μιας μεγάλης έρευνας (M.E. Hannah, 2000) που έδειξε πολλά προβλήματα στα παιδιά που γεννιούνται κολπικά.

• Λιγότερη προθυμία η έλλειψη ικανότητας από τους ιατρούς για τοκετό με εμβρυουλκία (βεντούζα ή κουτάλες).

• Όμως γιατί στην Ελλάδα τα νούμερα έχουν ξεφύγει;

• Στην Ελλάδα η σχέση του μαιευτήρα με την έγκυο είναι πολύ πιο προσωπική από ό,τι σε άλλες χώρες. Επομένως η αντιμετώπιση είναι πιο αμυντική γιατί οι ευθύνες είναι πιο προσωποποιημένες. Υπό τον φόβο ιατρονομικών εμπλοκών ο ιατρός συχνά επιλέγει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του με ένα γρήγορο και ελεγχόμενο από αυτόν τοκετό, που είναι η καισαρική τομή.

• Στην Ελλάδα υπάρχει παντελής απουσία πολιτικής φυσιολογικού τοκετού μετά από καισαρική.

• Ακόμη στη χώρα μας ο ρόλος της μαίας, που είναι αναπόσπαστος κρίκος του φυσιολογικού τοκετού είναι σαφώς υποβαθμισμένος.

Πάνω από όλα η αύξηση των καισαρικών τομών στην Ελλάδα αντικατοπτρίζει την αντίληψη της κοινωνίας μας. Όλα γρήγορα, χωρίς πολύ προσπάθεια και χωρίς πολύ κόπο. Ανυπόμονες έγκυες, που θέλουν να γεννήσουν σε λίγα λεπτά με ελάχιστη προσπάθεια, στάση που αντικατοπτρίζεται από το συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό καισαρικών μετά από επιθυμία της μητέρας. Ανυπόμονοι συγγενείς που μετά από λίγες ώρες αναμονής ανησυχούν αρχικά και αργότερα πιέζουν, απαιτώντας τη «λύτρωση» με καισαρική. Και, τέλος, βιαστικοί ιατροί που στον πιεσμένο χρόνο τους προσπαθούν να τα χωρέσουν όλα.

Το μεγαλύτερο επιχείρημα υπέρ της καισαρικής τομής είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας πανευρωπαϊκά. Αυτό αποδίδεται στην ευκολία πραγματοποίησης καισαρικής τομής χωρίς όμως να μπορεί να τεκμηριωθεί επαρκώς επιστημονικά. Με βάση αυτή τη λογική όμως, αν μια χώρα εφάρμοζε μαζικά στρατηγική προληπτικής μαστεκτομής ή προστατεκτομής τελικά θα εμφάνιζε μικρότερα ποσοστά καρκίνου του μαστού ή του προστάτη από τις άλλες χώρες. Πόσο όμως αποδεκτό είναι αυτό ηθικά;

Σίγουρα η καισαρική τομή έχει τη θέση της στη σύγχρονη μαιευτική και μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια αν υπάρχει κίνδυνος για τη μητέρα η το έμβρυο. Έχει όμως ιατρικές ενδείξεις που πρέπει να τηρούνται.

Μόνο αν υπάρχει σοβαρός λόγος έχουμε δικαίωμα να διαταράξουμε τη φυσική πορεία του θαύματος του φυσιολογικού τοκετού.»

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >