ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΛΙΑΤΣΟΣ

Άσχετα από το πόσο δικαιολογημένα μπορεί να είναι τα σχεδιαζόμενα  πυραυλικά αντίποινα εναντίον του καθεστώτος Άσαντ για τη χρήση χημικών εναντίον των αντιπάλων του, το στραπάτσο του υπερφίαλου  ΝτέΙβιντ Κάμερον από το βρετανικό κοινοβούλιο , η ακολουθήσασα  υπαναχώρηση  του βιαστικού Αμερικανού προέδρου Ομπάμα,  να μην διατάξει την επίμαχη  επίθεση προτού ζητήσει την έγκριση του Κογκρέσου και η διαφαινόμενη αναδίπλωση του Γάλλου προέδρου Ολάντ που  όψιμα  θέτει τη συμμετοχή της χώρας του στην αντι-Συριακή επιχείρηση υπό την κρίση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης ,καταδεικνύουν τρία πράγματα:

1) Ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη, χωρίς να αθωώνει εκ των προτέρων τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, ύστερα από το κακό προηγούμενο του Ιράκ,  παραμένει δύσπιστη απέναντι  στους  ισχυρισμούς  της τριανδρίας: Ομπάμα, Κάμερον και Ολάντ, πως η γνωστή επίθεση με χημικά όπλα εναντίον των αντικαθεστωτικών εξαπολύθηκε από τις δυνάμεις του  Σύρου προέδρου.  Και φαίνεται πως η ίδια(η κοινή γνώμη)  δεν αποκλείει το ενδεχόμενο  μιας καλοστημένης προβοκάτσιας κατά τα πρότυπα ενοχοποίησης του Σαντάμ Χουσείν.

2)Ότι  χωρίς να προηγηθεί η έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και προτού οι εμπειρογνώμονες του διεθνούς οργανισμού ανακοινώσουν τα συμπεράσματά τους από την εν τω μεταξύ ευρισκόμενη σε εξέλιξη σχετική  έρευνα, η εσπευσμένη απόφαση του προέδρου Ομπάμα να «στοχοποιήσει» τον Άσαντ και εντεύθεν να καλέσει τους συμμάχους των ΗΠΑ να συνταχθούν με τις δυνάμεις της χώρας του, προκειμένου να τον τιμωρήσουν  για το «χημικό έγκλημα» κατά των αντιπάλων του, επαύξησε τη δυσπιστία τόσο της Αμερικανικής κοινής γνώμης όσο και της παγκόσμιας, απέναντι στην κυοφορούμενη αντι-Συριακή…σταυροφορία.

3) Ότι η παγκόσμια λαϊκή αντίδραση και ειδικότερα εκείνη της κάθε χώρας αποδεικνύεται πλέον πανίσχυρη, αφού υπό την πίεσή της,  η τριανδρία Ομπάμα-Κάμερον –Ολάντ αναγκάστηκε σε αναγκαστική αναδίπλωση,  το οποίο κάθε άλλο παρά κολακευτικά λειτούργησε υπέρ  της πολιτικής αξιοπιστίας  και του κύρους της ηγεσίας  τους.

Τα παθήματα που δεν έγιναν μαθήματα

Το συμπέρασμα  από τις προαναφερθείσες διαπιστώσεις  είναι ότι οι λαοί πλέον εμφανίζονται περισσότερο υποψιασμένοι σε κάθε απόπειρα βίαιης επιβολής των αποφάσεων των ηγεσιών τους. Πόσω δε μάλλον όταν αυτές παίρνονται ερήμην του ή χωρίς την έγκρισή του(σ.σ άμεση ή έμμεση). Μπορεί τα παθήματα εκ της εισβολής στο Αφγανιστάν, του φιάσκο του Ιράκ, της επέμβασης στη Λιβύη κ.ά  να μην έγιναν μαθήματα για τους Αγγλο-Αμερικανούς και την συμμαχία των  προθύμων που τους υποστηρίζει, από την άλλη όμως αφύπνισε  τις δημοκρατικές φιλειρηνικές συνειδήσεις των λαών τους. Και το ηθικό δίδαγμα που αναδύεται από την Συριακή κρίση είναι πως οι εκλεγμένοι ηγέτες  σε κρίσιμα ζητήματα , όπως  η δια στρατιωτικών μέσων δράση, ακόμη και στην περίπτωση που αυτή αποφασίζεται  στα πλαίσια εθνικών συμφερόντων και συμμαχικών υποχρεώσεων, πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί , περισσότερο υπεύθυνοι και προεχόντως δημοκρατικά  ευαίσθητοι.

Αυτό φυσικά ισχύει προφανώς για τις  μικρότερες και ενδεχομένως πιο αδύναμες  χώρες, όπως η δική μας. Της  οποίας οι ηγέτες καλά θα έκαναν να μην  έσπευδαν   να ενταχθούν στην ομάδα των προθύμων, υιοθετώντας a-priori τις αιτιάσεις που προέβαλλαν  οι μεγάλοι μας σύμμαχοι, για να  δικαιολογήσουν το σχεδιαζόμενο πυραυλικό χτύπημα   εναντίον της Συρίας.

Επομένως τώρα που οι κ.κ: Ομπάμα, Κάμερον και Ολάντ, , υπό την πίεση της κοινής γνώμης των χωρών τους ανέκρουσαν πρύμνα( έστω προσωρινά),  μήπως ο έλληνας υπουργός των εξωτερικών πρέπει να δικαιολογήσει  γιατί  απέφυγε να συζητήσει το θέμα στο  ελληνικό κοινοβούλιο, προτού προβεί σε εκείνες τις βαρύγδουπες δηλώσεις με τις οποίες υιοθετώντας την άποψη περί εγκληματικής χρήσης χημικών από το καθεστώς Άσαντ, υπερθεμάτισε υπέρ μιας εσπευσμένης συμμαχικής από αέρος επέμβασης στη Συρία;

Αλλά και να εξηγήσει στον ελληνικό λαό εάν, στη σπουδή του να φανεί…βασιλικότερος του βασιλέως:, έλαβε υπόψη  τα πιθανά αντίποινα της Συρίας κατά της Ελλάδας . Και περαιτέρω να του πει γιατί δεν είχε την υπομονή να περιμένει για να… δει πως, η άρνηση των Βρετανών ,  Ιταλών ακόμη και των…φίλων μας των Γερμανών να συμμετάσχουν στην πολυεθνική δύναμη επέμβασης στη Συρία  και φυσικά  την απρόβλεπτη σκληρή αντίδραση της Αυστρίας να κλείσει τον εθνικό εναέριο χώρο της στα συμμαχικά αεροσκάφη, ανάγκασαν τους δυτικούς ηγέτες να ζητήσουν να ακούσουν τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους  των λαών τους, προτού προχωρήσουν στην ανάληψη δράσης κατά του καθεστώτος Άσαντ…

Θα ενημερωθεί το κοινοβούλιο περί του πρακτέου
 
Όμως τώρα που οι όροι του παιγνιδιού άλλαξαν, με αποτέλεσμα οι τελευταίες εξελίξεις στο «Συριακό» πολιτικό-στρατιωτικό παίγνιο, να έχουν καταστήσει τη μικρή Ελλάδα από… επισπεύδουσα στην επιβολή αντιποίνων εναντίον του καθεστώτος Άσαντ  σε  ακολουθούσα, άραγε τα παθήματα της  ελληνικής  διπλωματίας έγιναν μαθήματα; Επομένως  οι Έλληνες ηγέτες- και ειδικότερα ο κ. Υπουργός των εξωτερικών, σκέφτονται να δώσουν την ευκαιρία στο ελληνικό κοινοβούλιο να αποφανθεί περί του πρακτέου, όπως το έκαναν ή πρόκειται να  το κάνουν οι σύμμαχοι ομόλογοί τους; Εμείς εκτιμούμε πως θα το κάνουν!
Ίδωμεν…

(*) e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >