ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Στα οκτώ χρόνια των μνημονίων, η πόλη μας η Άρτα, άντεξε, χάρη στη σύνθεση της τοπικής κοινωνίας, της παραδοσιακής λειτουργίας της οικογένειας και της συγγενικής, φιλικής και ανθρώπινης αλληλεγγύης που χαρακτηρίζει όλους τους αρτινούς.

Όμως το τελευταίο διάστημα η εικόνα της πόλης μας είναι χλωμή και ανησυχητική.
Διαπίστωση πολλών φίλων και αναγνωστών του «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ», αλλά και επισκεπτών.
Διαπίστωση και δική μας, μετά από παρότρυνση φιλοξενούμενων συγγενών μας, που διαμένουν στην Αθήνα.
Μια βόλτα στη «ΣΚΟΥΦΑ», σε ώρα εμπορικής αιχμής και  μια «περατζάδα» βραδινή σε καφέ, μπαρ, εστιατόρια και άλλα καταστήματα αυτού του είδους, επιβεβαίωσαν τι προαναφερόμενες απόψεις.
Άδεια καταστήματα  την ημέρα, άδειες καρέκλες το βράδυ.
Σε μεγάλες κεντρικές καφετέριες οι θαμώνες μετριόνταν στα δάκτυλα τους ενός χεριού.
Τα μπαρ και τα καφενεία άδεια και τα σουβλατζίδικα είχαν κάποια υποφερτή κίνηση.
Για τα εστιατόρια και τις ψησταριές, δεν γίνεται καν λόγος. «Αδέσποτοι» θαμώνες και όχι πελάτες.
Και η περιγραφή μας, Παρασκευή βράδυ, με αργία το Σάββατο, για την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων της περιοχής μας.
Προφανέστατα όπου υπήρχε «λίπος» έχει τελειώσει, οι μειώσεις των συντάξεων, περιόρισαν τα χαρτζηλίκια των παππούδων, η ανεργία έβαλε φρένο στις εξόδους κυρίως των νέων, προοπτικές και δυνατότητες αλλαγής του κλίματος δεν υπάρχουν, η πόλη της Άρτας, δυστυχώς οδηγείται σε «νέκρωση».
«Δεν κουνιέται φύλλο», κατά πως συνήθιζαν να λένε οι παλιοί, σε δύσκολες καταστάσεις.
Κι αυτό βιώνουμε σήμερα και επαναλαμβάνουμε, χωρίς προοπτικές για κάτι καλύτερο.

                                                                                      Λ.Σ.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >