ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

του Δημήτρη Χαμπίπη

Μπορεί τα «μπάνια του λαού» να βρίσκονται στο φόρτε τους αλλά όλοι ετοιμάζουν τα βέλη στην φαρέτρα και προμηνύεται ένα θερμό πολιτικά φθινόπωρο.

Συνέβαλαν καθοριστικά για να γίνει ακόμη πιο καυτό οι καταστροφικές πυρκαγιές με τα δεκάδες ανθρώπινα θύματα που έδειξαν για μια ακόμη φορά το πόσο γυμνοί και απροστάτευτοι ήμαστε μπροστά στην επέλαση ακραίων καιρικών φαινομένων. Η φύση σίγουρα εκδικείται για την ανθρώπινη παράνοια που στον βωμό του αθέμιτου κέρδους συνεχίζει ακάθεκτη να ρυπαίνει, να απομειώνει το όζον στην στρατόσφαιρα, να εντείνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου και να επηρεάζει την κλιματική αλλαγή με τις γνωστές συνέπειες. Ανέδειξαν όμως τις τεράστιες ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης με τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς, αλλά και τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος συνολικά που διαχρονικά και σε βάθος χρόνου «κλείνει το μάτι» σε παράνομες καταπατήσεις και στην ανέγερση κτηριακών συγκροτημάτων στην καρδιά δασικών εκτάσεων, στην ατιμωρησία όσων με κάθε τρόπο ασελγούν στο δασικό οικοσύστημα και κυρίως για την παντελή ανυπαρξία ενός συστήματος πολιτικής προστασίας για την αντιμετώπιση του κινδύνου από την έλευση ακραίων καταστροφικών καιρικών φαινομένων.
Και μπορεί μέχρι το 2015 να είχαν αναλάβει εργολαβικά να αποκαθηλώσουν την τότε κυβέρνηση οι ορίτζιναλ αγανακτισμένοι και οι γνωστοί-άγνωστοι μπαχαλάκηδες που με την πρώτη ευκαιρία τα έκαναν λίμπα και που πλέον ταπεινωμένοι αριστερίζοντες με σκυμμένο το κεφάλι αλλάζουν δρόμο για να μην ξαναδιαβούν την πλατεία συντάγματος.
Σήμερα την βρώμικη δουλειά ανέλαβαν διάφορα μεσαία και χαμηλόβαθμα  στελέχη από τον χώρο της δημοκρατικής παράταξης κυρίως που με σχολιασμούς, μικροπολιτική και ρουκέτες προσπαθούν να απαξιώσουν τον Αλέξη Τσίπρα και τους Συριζαίους.
Δεν έχουν όμως διδαχθεί από την πρόσφατη ιστορία ότι δεν πέφτει μια κυβέρνηση και ένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός με μεθοδεύσεις, μπαλωθιές και με γιούργια. Ρίχνεις μια κυβέρνηση μόνο με προβολή των δικών σου θέσεων για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, με δημόσιο διάλογο, με αντιπαράθεση και προτάσεις για την βιώσιμη διαχείριση του δυσθεόρατου ακόμη και μετά από αιματηρές θυσίες δημόσιου χρέους, για μια πραγματικά καθαρή και χωρίς κρυφές επιτροπείες έξοδο από τα μνημόνια και για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους που έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος τα χρόνια της κρίσης.
Ας μην ξεχνούν ότι ο Έλληνας πολίτης είναι παρορμητικός και ακόμη και στα πολύ δύσκολα σκέφτεται και δρά συναισθηματικά. Και όσο και αν τσαλαπατηθεί, όσο και αν πληγωθεί, όσο και αν παραπλανηθεί ποτέ δεν ταλαντεύεται για τα πιστεύω του. Είναι πάντα δημοκράτης.
Ας αναπολούν που και που τις ασύμμετρες επιθέσεις από το παντοδύναμο συντηρητικό κατεστημένο της δεκαετίας του ’80 κατά του ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης και την αυθόρμητη αντίδραση του λαού που ανάλαβε να αποκαταστήσει την τάξη. Το βρώμικο ’89 όταν ο λαός διαισθάνθηκε την σκευωρία βγήκε στους δρόμους και αθώωσε τον Αντρέα πανηγυρικά. Και ήταν ο ίδιος ο εντολοδόχος του Μηστοτάκη του πρεσβύτερου πρόεδρος του ειδικού δικαστηρίου Βασίλης Κόκκινος που ψήφισε την αθώωση έντρομος μπροστά στην λαϊκή οργή.
Και μην παραξενευθούν αν σε συνέχεια τέτοιων απολίτικων επιθέσεων και αφορισμών εξάψουν τα δημοκρατικά ένστικτα και αντανακλαστικά του πολίτη και δούν τον Αλέξη Τσίπρα να απογειώνεται ξανά στο 35 plus.
Ας μην ξεχνούν επίσης ότι στο Συριζαίηκο είναι εγκλωβισμένοι 1,5 εκατομμύριο ΠΑΣΟΚοι που στις αρχές του 2015 από δικά μας τραγικά λάθη βρέθηκαν σε αδιέξοδο και έκαναν άλλη επιλογή. Και που βλέποντας μια απολίτικη προσπάθεια απαξίωσης του Αλέξη Τσίπρα όχι μόνο δεν επανακάμπτουν, αλλά συσπειρώνονται εκεί νοιώθοντας και δικαιωμένοι για τις επιλογές τους.
Ας σκεφτούν και λίγο νηφάλια ότι ο Σύριζα είναι η κοντινή, η συγγενική ιδεολογικά πολιτική δύναμη και ότι όπως σοβαροί αναλυτές διαβλέπουν στο απώτερο μέλλον και κάτω από άλλες πολιτικές συνθήκες θα συμπορευθούμε.
Ας μην ξεχνούν και τις νουθεσίες του μεγάλου ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης Αντρέα Παπανδρέου ο οποίος φώναζε και βροντοφώναζε «ο μεγάλος, ο στρατηγικός, ο ιδεολογικός μας αντίπαλος είναι η δεξιά παράταξη και τα ακροδεξιά παραπέτια της. Οι άλλοι είναι κοντοχωριανοί και αφομοιώσιμοι με καλά σχεδιασμένες πολιτικές που θα έχουν στο επίκεντρο τον παράγοντα άνθρωπο».
Ας μην υποτιμούν και την παρεμφερή τιτάνια προσπάθεια της Φώφης Γεννηματά που έψαξε και ανακάλυψε, στην κυριολεξία εφηύβρε την συγκολλητική ουσία για να συνθέσει και να ενώσει τα διάσπαρτα μαγαζάκια με τους αναρίθμητους ηγετίσκους στον χώρο της κεντροαριστεράς. Και που κατάφερε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι ανομοιογενείς και ετερόκλητους ανθρώπους. Μια χάβρα Ιουδαίων.
Τους ορίτζιναλ ΠΑΣΟΚους που είχαν δώσει μάχες ζωής και επιβίωσης της δημοκρατικής παράταξης και οργισμένους για την στάση στα δύσκολα καρεκλοκένταυρων στελεχών. Τους άλλους γιαλατζί ΠΑΣΟΚους που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια στο τέλος του 2014 χωρίς πολιτική αιτιολόγηση, που δίχασαν τον χώρο και που λυσσαλέα επιδίωκαν την διάλυσή του με πισώπλατες αποκαλώντας το ΠΑΣΟΚ εγκληματική οργάνωση. Τους μικρομέγαλους ψευτοαριστερούς ΔΗΜΑΡίτες που ενώ βρισκόταν στα κάγκελα ως αντιμνημονιακοί τους προσγείωσε ανώμαλα ο μπάρμπα Φώτης που εφάρμοσε το μνημόνιο με θρησκευτική ευλάβεια. Τους κυριλέ σοσιαλιστές του Κολωνακίου των Κινήσεων Πολιτών που ουδείς κατάλαβε τι πρεσβεύουν και ποιους και πόσους εκπροσωπούν. Και τέλος τους ερμαφρόδιτους Ποταμίσιους που μέσα σε μια γενική σύγχυση που τους διακατέχει ακόμη και σήμερα δεν έχουν κατασταλάξει για την όχθη του ποταμού που θα προσαράξουν.
Ας αναλογιστούν τέλος τις ευθύνες τους και το πιθανό ενδεχόμενο στην αφέλειά τους αντί να πριονίσουν τον Αλέξη Τσίπρα να φέρουν στην εξουσία αυτοδύναμο και παντοδύναμο τον Μητσοτάκη τον νεώτερο. Γιατί τις συνέπιες μιας τέτοιας εξέλιξης δεν θα τις λουστούν μόνοι τους. Θα τις επωμιστούμε όλοι μας.           
       
Ένας αμετανόητος ΠΑΣΟΚος…

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >