Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΠ. ΑΓΗΣ
40 Χρόνια ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ.
Πως πέρασαν, αλήθεια;
«Σαν νερό» που λέει και η λαϊκή έκφραση!
«Σαν να ήταν χθες», όταν ο Λευτέρης Στασινός άφηνε την σιγουριά των εκδοτικών συγκροτημάτων της πρωτεύουσας για να έρθει πίσω στην πατρίδα του, επιλέγοντας την αβεβαιότητα και να ξεκινήσει την προσωπική του εκδοτική περιπέτεια.
Ήταν λίγο μετά την μεταπολίτευση όταν πήρε την μεγάλη απόφαση να εκδώσει στην Άρτα τον «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ» σαν ένα εβδομαδιαίο έντυπο στην αρχή, το οποίο πολύ γρήγορα μετέτρεψε σε καθημερινή εφημερίδα.
Όχι, ο Λευτέρης Στασινός δεν είχε διαπιστώσει ότι η ενημέρωση στην Άρτα είχε κάποιο κενό, το οποίο φιλοδοξούσε να γεμίσει ο ίδιος, δίνοντας έτσι μαθήματα δημοσιογραφικής ορθότητας στους αρτινούς εκδότες της εποχής.
‘Όμως, σε μια εποχή που τα πάντα άλλαζαν, πίστευε ότι έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης αυτών των αλλαγών. Και ποιος καλύτερος τομέας από αυτόν της εφημερίδας, στην οποία από μαθητής Γυμνασίου ακόμη είχε εισχωρήσει, όταν έπρεπε ανήλικο παιδί να βιοποριστεί.
Και το τόλμησε!
Και σήμερα μπορούμε να πούμε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τα κατάφερε.
Σχεδόν μισό αιώνα μετά ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ του υπάρχει, συνεχίζοντας να δίνει τν μάχη της ενημέρωσης!
Για όλους εμάς, που δίναμε έναν παράλληλο με αυτόν αγώνα, ο Λευτέρης Στασινός ήταν και είναι σπουδαίος «εφημεριδάς»!
Απλός, κατανοητός, δηκτικός ενίοτε ο λόγος του, συναινετικός όταν χρειαζόταν, συμβουλευτικός άλλοτε, εξέπεμπε πάντα καθαρά το μήνυμα της αλήθειας.
Χωρίς να καταφεύγει σε περίπλοκες, βαρύγδουπες και βαθυστόχαστες εκφράσεις, που θα εξέπεμπαν διφορούμενα μηνύματα, ακόμα και σήμερα παθιάζεται με την αλήθεια.
Ακόμη κι αν αυτή δεν τον «συμφέρει»! Ή δεν …πουλά!
Κι αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό, κάνει τους σπουδαίους …εφημεριδάδες!
Σήμερα, μετά από περισσότερα από σαράντα χρόνια δημοσιογραφίας, σχολιογραφίας και αρθρογραφίας και «περνώντας» από «σαράντα κύματα», έχουμε στα χέρια μας μια ανθολογία των όσων κατά καιρούς έχει γράψει.
Και μαζί με αυτά, έχουμε μια καταγραφή μιας ολόκληρης, ή αν προτιμάτε μιας σειράς εποχών, για την αρτινή πραγματικότητα, μαζί με τους πρωταγωνιστές τους και τα πεπραγμένα τους.
Γιατί ο στόχος του Λευτέρη Στασινού με το βιβλίο του δεν ήταν και δεν είναι να καταγραφεί ως ένας ακόμη συγγραφέας, «ευλογώντας έτσι τα γένια του», αλλά να παραδώσει στην επόμενη γενιά Αρτινών, μια καταγραφή των όσων έγιναν για την πρόοδο της περιοχής μας, αλλά και όσων μπορούσαν να γίνουν, παραθέτοντας απλά και μόνο τη αλήθεια. Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος.
Άλλωστε, αυτός δεν είναι ο ρόλος του δημοσιογράφου;
Γιατί το Λονδίνο μπορεί να καυχιέται πως έχει τον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ του, αλλά η Άρτα έχει ακόμη τον OBSERVER της!!!