Αμέτρητα τα βράδια μεταξύ ποτών και «αναλύσεων» στο Lacite, το Bolero και σε άλλα στέκια της πόλης της Άρτας, ανεξάντλητες και ανεξίτηλες οι μνήμες από σκηνικά και επεισόδια που ζήσαμε μαζί, κοινωνικά, διασκεδαστικά, πολιτικά και αδιάφορα.

Δεν κούραζε, όσο και αν μίλαγε, δεν έπληττες κοντά του!

Ευγενικός και εξοργιστικά διακριτικός και σεμνός.

Η αλληλεγγύη ήταν το κύριο γνώρισμά του!

Ως επαγγελματίας δικηγόρος δεν αναλάμβανε ποτέ υποθέσεις που αφορούσαν συναλλαγματικές, επιταγές ή οικονομικές διαφορές μεταξύ... «φουκαράδων» της ζωής.

Δεν έπαιρνε δικηγορικές αμοιβές από μπατίρηδες και οικονομικά ταλαίπωρους και σε πάρα πολλές περιπτώσεις πλήρωνε από την τσέπη του και ποινές φυλακίσεων πελατών του.

Σε ζητήματα υγείας έλεγε πάντα παρών σε όποιον είχε την ανάγκη και απλόχερα και ... ταπεινά.



Δεκάδες αυτές οι περιπτώσεις, που τις μαθαίνουμε από τους «ευεργετηθέντες» και όχι από τον ίδιο.

Κοινός μας φίλος, που χρειάστηκε να κάνει τρία σοβαρότατα χειρουργεία, μέσα σε δύο χρόνια, ο Λάμπρος ήταν εκείνος που αθόρυβα «έβαλε πλάτες» και με το παραπάνω.

Το πρόβλημα του διπλανού του κι όχι μόνο, γινότανε και δικό του πρόβλημα.

Μόνο έτσι είχε… «ήσυχο ύπνο»!

Ως Νομάρχης Άρτας, όποιος σύλλογος ζητούσε χορηγία από τη Νομαρχία ή όποιος πολίτης ζητούσε βοήθεια από τη Νομαρχία, την «κίνηση» την έκανε... «εξ ιδίων»!

Ακόμα και τις ετήσιες συνδρομές των τοπικών εφημερίδων που στέλνονταν στη Νομαρχία, τις πλήρωνε από την τσέπη του.

Το «ταμείο» ως Νομάρχης, όχι μόνο ήταν σταθερά «μείον», αλλά και σε πολλές περιπτώσεις και προβληματικό για τον ίδιο.

Ακόμα και τα «εκτός έδρας» έξοδά του, για υπηρεσιακούς λόγους, τα πλήρωνε από την τσέπη του.

Η δε δημοφιλία του, ήταν... εκτός συναγωνισμού!

Και θα πούμε μια αλήθεια, που για πρώτη φορά θα ακουστεί δημόσια.

Κανένας βουλευτής ή πολιτευτής Άρτας της Ν.Δ., δεν ήθελε τον Λάμπρο Ρίζο στα ψηφοδέλτια αυτού του κόμματος. Και κάνανε τα πάντα για να αποτρέψουν τη συμμετοχή του, γιατί ξέρανε τις «συνέπειες» σε βάρος τους.

Ειδικότερα το 1981 έγιναν «σημεία και τέρατα», για να κοπεί από τον συνδυασμό.

Πιο συγκεκριμένα. Εκείνη τη χρονιά (1981) έγιναν εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες, σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο του κόμματος, προκειμένου η βάση να επιλέξει εκείνους που θεωρεί κατάλληλους για το χρίσμα του υποψηφίου βουλευτή Άρτας.

Σε σύνολο 25 ψηφισάντων, ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΡΙΖΟΣ παίρνει 24 ψήφους, ο ΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 22, Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΖΟΣ 2 και ο ΠΑΝΟΣ ΒΑΓΙΑΣ 8.

Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ, ως βουλευτής, εξ οφιτσίου θα ήταν υποψήφιος.

Λίγες ώρες πριν δοθούν επίσημα τα ψηφοδέλτια στη δημοσιότητα το όνομα του Λάμπρου ήταν μέσα.

Η δακτυλογραφημένη λίστα είχε φθάσει και στα χέρια του.

Μάλιστα συζητούσαμε τις δηλώσεις που θα έκανε στα Τοπικά Μέσα Ενημέρωσης.

Κι έγινε το κομματικό πραξικόπημα. Κόπηκε μόνο αυτός, που πήρε τους περισσότερους ψήφους και μπήκανε όλοι οι άλλοι.

Κάτι ανάλογο σε βάρος του έγινε και στις δημοτικές εκλογές του 1986.

Παρά ταύτα, ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΡΙΖΟΣ και παρά τις προσωπικές του πικρίες και τις κομματικές αδικίες, στάθηκε αξιοπρεπής στις πολιτικές του πεποιθήσεις.

Αυτές οι μνήμες με «πνίγανε» και τις βγάζω σε αυτή την έκδοση, στο μικρό αυτό αφιέρωμα, εις μνήμη του!

Επί 40 χρόνια και πλέον είχα την τύχη και την τιμή να απολαμβάνω τη φιλία του.

Ήταν ο αρτινός, μέσα σε όλα, αλλά πάντα ειλικρινής, αξιόπιστος, αξιοπρεπής και άνθρωπος.

Και με έναν αξιοζήλευτο «ΕΓΩΪΣΜΟ»!

Έναν σπάνιο εγωϊσμό, που δεν δέχονταν… «μύγα στο σπαθί του».

Τους τελευταίους μήνες κι όποτε τον συναντούσα, μου έλεγε: «Ανεβοκατεβαίνω τη Σκουφά και δεν πετυχαίνω κανέναν φίλο από τα παλιά…»!

Στις τελευταίες πρωτοχρονιάτικες ευχές του, κατέληγε: «Με το καλό να δεχτούμε το 2025 και με το καλό να το αποχαιρετήσουμε»!

Και τελευταία – τελευταία: «Τώρα παίζουμε τις καθυστερήσεις…»!

Όλα τα διαισθανότανε!

Αιωνία η μνήμη του!

 

 

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ

 

 

 

 

 

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top