ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Μέρες του 1945 (εμφύλιος πόλεμος) και του 1965 (Ιουλιανά) ζει τους τελευταίους μήνες η χώρα μας, με έπαθλο την εξουσία και πρωταγωνιστές τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ και δευτεραγωνιστές τα υπόλοιπα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου».

Δημιουργήθηκε ένα νοσηρό κλίμα, άκρως επικίνδυνο για τον τόπο μας, από «νάνους» της πολιτικής σκηνής, που μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και τους οποίους, ενώ θα έπρεπε οι ηγεσίες των κομμάτων τους, να τους απομονώσουν, ακόμη και να τους διαγράψουν  από τη δύναμή τους, αυτές τους χαϊδεύουν και τους στηρίζουν, αδιαφορώντας για τα εμφανή και επικίνδυνα επακόλουθα αυτής της κατάστασης.

Για χρηματισμούς βουλευτών κάνουν λόγο οι ΣΥΡΙΖΑίοι, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, για άδειασμα των ΑΤΜ προειδοποιούν οι Νεοδημοκράτες.

Αναπτύσσεται ένας νέος… «Αυριανισμός» και σε όλο του το μεγαλείο, από τον δημιουργό του πρώτου, τον Γ. Κουρή και με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ, αναπτύσσεται ένας νέος διχασμός, από τη Ν.Δ., που «γαντζώνεται» στην εξουσία, ενώ είναι βέβαιο ότι οι πρόωρες εκλογές δεν αποφεύγονται.

Και σε αυτή την πόλωση, τα υπόλοιπα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, αντί να διαχωρίσουν τη θέση τους, παίρνουν μέρος στην επίτευξη των στόχων Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.

ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, υιοθετούν την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, για πρόωρες εκλογές και το ΠΑΣΟΚ «στρατεύτηκε» με τη Ν.Δ., για την αποφυγή τους.

Το μόνο που ακόμη δεν είδαμε, είναι να αρχίζουν να διαχωρίζονται και τα καφενεία της γειτονιάς μας, όπως είχε γίνει επί ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 και στις αρχές της δεκαετίας του ΄80.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται τον εμφύλιο, με τους ΕΑΜίτες και τους ΕΔΕΣίτες και τα «κονσερβοκούτια» τους, τότε που «πνίγηκε» η χώρα στο αίμα, στο βωμό διεκδίκησης της εξουσίας, μια περίοδο στην οποία ο αδελφός σκότωνε τον αδελφό, τον πατέρα, τον μπάρμπα, τον γείτονα, θύματα των νοσηρών πολιτικών επιδιώξεων εκείνης της εποχής.

Οι νεότεροι θυμούνται τα Ιουλιανά του 1965, τότε που οι δεξιοί φόβιζαν τον λαό, για το τι τον περιμένει, αν έπαιρναν την εξουσία οι δημοκρατικοί, τότε που όλοι μιλούσαν για χρηματισμούς βουλευτών, για ύποπτες «αποστασίες», για εκδοτικά συγκροτήματα που κινούσαν τα νήματα και για πολλά άλλα, που οδήγησαν, δυστυχώς λίγο αργότερα στη δικτατορία του 1967.

Περιπέτειες του τόπου μας, που τρομάζουν εκείνους που τις έζησαν.

Όλα λοιπόν για την εξουσία και σήμερα!

Με ένα ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διστάζει να πορευτεί με τον μεγαλύτερο δεξιό λαϊκιστή, όλων των εποχών, τον ΠΑΝΟ ΚΑΜΜΕΝΟ, αν αυτό τον οδηγούσε στην εξουσία.

Με μια Ν.Δ., που συμβάλει τα μέγιστα, στη διατήρηση της νοσηρότητας του πολιτικού κλίματος, μόνο και μόνο, για να κερδίσει ακόμη τέσσερις μήνες στην εξουσία. Με αυτόν τον τρόπο ΕΝΙΣΧΥΕΙ την ΑΣΤΑΘΕΙΑ κι όχι την ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ.

Και με ένα ΠΑΣΟΚ σε «αποσύνθεση», που συμβάλει περισσότερο και από τις δυνάμεις του, στη δημιουργία μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, πιο επικίνδυνης και από εκείνης που το ίδιο περιγράφει, αν αναρριχηθεί στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ!

Και δεν αντιλαμβάνονται και οι μεν και οι δε, ότι την επόμενη των αναπόφευκτων πλέον πρόωρων εκλογών ΟΛΟΙ τους θα είναι ΧΑΜΕΝΟΙ!

Η Ν.Δ. θα βρεθεί στην αντιπολίτευση με «τραύματα» που εύκολα δεν θα επουλώνονται.

Το ΠΑΣΟΚ θα διαλυθεί!

Ανεξάρτητοι Έλληνες, ανεξάρτητοι βουλευτές και ΔΗΜΑΡ θα σβήσουν από τον πολιτικό χάρτη.

Και οι του ΣΥΡΙΖΑ, μόλις βρεθούν στην εξουσία, δεν θα έχουν τρύπα να κρυφτούν, δρόμο για να περπατήσουν και ύπνο χωρίς εφιάλτες, με τα όσα αβασάνιστα και ανέφικτα έχουν υποσχεθεί, προς όλους και για όλα.

Και ο λαός;

Όπως πάντα, θα πληρώσει τον λογαριασμό!

Τουλάχιστον να ξεπεράσει το λιγότερο ανώδυνα, τον νέο διχασμό που τον οδηγούν οι… «δημοκρατικές δυνάμεις» του!

 

«ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >