ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Του Δημήτρη Χαμπίπη

Όταν ο Περικλής άρχισε να εφαρμόζει ριζοσπαστικές για την εποχή πολιτικές άμβλυνσης των διακρίσεων ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις επιβάλλοντας και μάλιστα σε βάρος της δικής του αριστοκρατικής κάστας συνθήκες ισοτιμίας, ισονομίας, ισοπολιτείας & ισηγορίας θεμελίωνε σε πολύ στέρεες βάσεις την δημοκρατία που μεταλαμπαδεύτηκε διαχρονικά σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο.

Ιδιαίτερη έμφαση τότε δόθηκε στην ανάγκη ισότιμης συμμετοχής, έκφρασης και διατύπωσης γνώμης και προτάσεων με συμμετοχή στην Πνύκα αποκλεισμένων έως τότε (τα μέσα του 5ου πχ. αιώνα) κοινωνικών ομάδων που αναγκαζόταν να διαβιούν στις παρυφές των πόλεων ως οι πληβείοι του συστήματος.
Η ισηγορία στην σύγχρονη εκδοχή μετεξελίχτηκε στον 4ο θεσμικό πυλώνα μετά την εκτελεστική εξουσία, την δικαιοσύνη και την αυτοδιοίκηση και ίσως ο πρώτος από πλευράς της τιτάνιας δύναμης να επηρεάζει και να οριοθετεί τις εξελίξεις.
Σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα ο κάθε πολίτης εκφράζεται ελεύθερα και πρέπει να έχει δυνατότητα να ενημερώνεται πολύπλευρα, να ακούει όλες τις απόψεις για να μπορεί να συγκρίνει, να κρίνει και να παίρνει τις αποφάσεις του.
Όταν οι θεσμικοί φορείς δεν λειτουργούν ανεξάρτητα, αυτόνομα, ακηδεμόνευτα και χωρίς διακριτούς ρόλους τότε η δημοκρατία μας νοσεί βαθύτατα.
Τα Μ.Μ.Ε είναι μεγάλοι οικονομικοί οργανισμοί. Θέτουν σε δεύτερη πλέον μοίρα την αντικειμενική ενημέρωση του πολίτη και μετεξελίσσονται σε μοχλούς πίεσης προς την πολιτεία για την προώθηση οικονομικών διεκδικήσεων. Μεγάλοι οικονομικοί κολοσσοί, και πολυκλαδικές επιχειρήσεις βρίσκονται πίσω από κάποια εφημερίδα, ραδιόφωνο ή τηλεοπτικό σταθμό και ελέγχουν την μετοχική τους σύνθεση. Οικονομικοί παράγοντες με προπομπό τα μέσα ενημέρωσης διεκδικούν από την πολιτεία έργα, προμήθειες, διευθέτηση οικονομικών εκκρεμοτήτων, και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Είναι ο βασικός πυλώνας της διαφθοράς και της διαπλοκής με την πολιτική.
Η πολιτική που δεν συμπράττει συνειδητά αλλά εκβιάζεται και συνεργάζεται υποχρεωτικά τις περισσότερες φορές. Στην κρίσιμη αναμέτρηση που κατά διαστήματα εξελίσσεται η πολιτεία φαντάζει ο αδύναμος κρίκος απέναντι σε ένα οικονομικό κατεστημένο που χρησιμοποιεί ως αιχμή του δόρατος τα Μ.Μ.Ε.
Τα Μ.Μ.Ε. ως μια τιτάνια δύναμη καθορίζουν την ατζέντα της πολιτικής, προκαθορίζουν εκλογικά αποτελέσματα, προετοιμάζουν την κοινή γνώμη να αποδεχθεί οικονομικές πολιτικές και ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις.
Βιώνουμε εδώ και 10μήνες μια ιδιότυπη μορφή διακυβέρνησης με μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να απομειώνει συνειδητά την νομιμοποίηση να διοικεί την χώρα, να ανθυποβάλλεται και να μεριάζει.
Έχει εκχωρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο ιατρικό κατεστημένο για κάθε τι που αφορά την υγειονομική προστασία του πληθυσμού, αλλά και την σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα.
Το πλέον ανησυχητικό είναι η επικυριαρχία του δημοσιογραφικού κατεστημένου που σχεδιάζει πολιτικές και τις υποβάλλει με έναν προκλητικό για την δημοκρατία μας τρόπο.
Ανέκαθεν υπήρχε η διακριτική συμπόρευση της πολιτικής με τα ΜΜΕ γιατί υπάρχουν τελικά και είναι πολλά τα λεφτά και αρκετοί αυτοί που ευτροφίζονται και πλουτίζουν στις παρυφές του κράτους.
 Ήταν ολοφάνερη και συνάμα πρωτόγνωρη η καθημερινή προεκλογική προπαγάνδα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ηλεκτρονικού κυρίως δημοσιογραφικού καταστημένου να επανέλθει στην εξουσία η δεξιά παράταξη.
Δόθηκε καθημερινή μάχη σαν κομματικό παραμάγαζο για να πειστεί η κοινή γνώμη για την ανάγκη συμπόρευσης με την νεοφιλελεύθερη έφοδο.

Είναι τόσο κεκτημένη η ταχύτητα που συνεχίζουν ακόμη και μετά από 10 μήνες  να προβάλουν οποιαδήποτε ανούσια δήλωση η πρόταση των κυβερνητικών στελεχών, να παρουσιάζουν μια επιστροφή στην κανονικότητα και μια βίαιη νέα εποχή παχιών αγελάδων.
Υπάρχουν δημοσιογράφοι που δημόσια αισθάνθηκαν ρίγη συγκίνησης βλέποντας έναν αυθεντικό εκπρόσωπο του εφοπλιστικού μπλόκ ονόματι Νίκος Λάτσης να περνάει το για δεκαετίες άβατο της πύλης του Μεγάρου Μαξίμου. Αντί να προβληματίζονται και να αισχύνονται γι αυτό.
Άλλοι πάλι εκμαυλίζουν την κοινή γνώμη παριστάνοντας τα αντίβαρα και τους εγγυητές της προστασίας ενός δύσμοιρου λαού που υποφέρει δείχνοντας κάθε πρωϊ κίτρινες κάρτες σε σαστισμένους υπουργούς που δεν συμμορφώνονται «προς τας υποδείξεις».
Μέχρι και με κόκκινες κάρτες για τον μελλοντικό ανασχηματισμό απειλούν  για όσους καθυστερούν χαρακτηριστικά να ανταποκριθούν στις προτροπές και τις παραινέσεις.
Η μόνη ελπιδοφόρα εξέλιξη στο γκρίζο τοπίο των Μ.Μ.Ε. είναι η ανάπτυξη μικρών συγκροτημάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο της Περιφέρειας.
Με πενιχρά οικονομικά μέσα και μικρές δυνατότητες πασχίζουν να ενημερώσουν αντικειμενικά τον πολίτη για τα τοπικά προβλήματα και να προβάλουν οτιδήποτε χρήσιμο και ωφέλιμο για την ανάπτυξη της ξεχασμένης Ελλάδας.

Η πολιτεία οφείλει να θέτει όρους και προϋποθέσεις στην ίδρυση και λειτουργία Μ.Μ.Ε, να ασκεί αυστηρούς ελέγχους στα οικονομικά δεδομένα των συγκροτημάτων και να προσδιορίζει με σαφήνεια διαχωριστικές γραμμές με τους ιδιοκτήτες Μ.Μ.Ε. που ασκούν και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Η πολιτική πρέπει να ασκεί τον θεσμικό της ρόλο ανεξάρτητη, και να διαχειρίζεται τις τύχες του Ελληνικού λαού στα πλαίσια των δημοκρατικών διαδικασιών και του δημοκρατικού πολιτεύματος, χωρίς επιρροές, δεσμεύσεις, εκβιασμούς και στην αποτίμηση της σχέσης κόστους/οφέλους να υπερισχύει το κοινωνικό όφελος.
Και γιατί η πολιτική πρέπει να επανέλθει ξανά στο προσκήνιο.      

Ο Δημήτρης Χαμπίπης είναι Οικονομολόγος

      










    

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >