ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Με θλίψη πληροφορηθήκαμε ότι έφυγε από τη ζωή  ο αγαπητός συγχωριανός μας ο δικηγόρος  Γεώργιος Στυλ. Οικονόμου.

Ένας ξεχωριστός Πηγιώτης  και μια εμβληματική προσωπικότητα ο Γιώργος  άφησε το αποτύπωμα του στη  κοινωνική ζωή του χωριού μας και της Άρτας όπου ασκούσε  δικηγορία.

Αγαπούσε το χωριό υπερβολικά και  πάνω απ΄ όλα. Τα καλοκαίρια αλλά και όποτε μπορούσε στα μεσοδιαστήματα από τις επαγγελματικές του ασχολίες το επισκεπτόταν συνεχώς. Πρόσφερε στο χωριό  κυρίως με την ιδιότητά  του ως δικηγόρος αλλά και ως σημαντικός παράγοντας στην Άρτα. 

Ο Γιώργος  γεννήθηκε στις Πηγές Άρτας το 1937. Παιδί του Στυλιανού και της Ανδριανής Οικονόμου μοναχογιός   σε μία πολύτεκνη οικογένεια πέντε παιδιών. Οι αδελφές του Βασιλική Θεοδώρα Φρειδερίκη και Ολγα. Τον είχαν καμάρι τους και τον αγαπούσαν. Ο ίδιος έκανε οικογένεια με την σύζυγό του Βασιλική και απέκτησαν δύο κόρες, την Αννυ (Ανδριανή) και  την Στέλλα. 

Παιδί  της γενιάς του πολέμου και του εμφυλίου  ο Γιώργος μεγάλωσε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις όπως όλοι, μέσα σε φτώχεια πείνα και ανέχεια με τα λιγοστά υπάρχοντα της οικογένειας. Ο   πατέρας τους αναγκάστηκε να φύγει  με την οικογένεια για την Άρτα όπου ρίζωσε στο Πετροβούνι μαζί με άλλους κατατρεγμένους Πηγιώτες  όταν  κάηκαν  τα σπίτια τους κατά τον εμφύλιο το 1947. 

Για ένα διάστημα μετακόμισαν στη Άγναντα όπου ο Μπάρμπα Στέλιος διορίστηκε δασοφύλακας. Εκεί πήγαινε σχολείο και αργότερα  στην Άρτα ενώ  σπούδασε στη Νομική και καταξιώθηκε να γίνει δικηγόρος στην Άρτα  για άνω από εξήντα χρόνια . Η Άριστη νομική του κατάρτιση και ο πλούσιος χαρακτήρας τον έκαναν έναν από τους πρώτους   δικηγόρους της Άρτας.  Η Νομική του κατάρτιση ήταν σημείο αναφοράς από όλους και ιδιαίτερα  στην Αρτινή κοινωνία. Χειρίστηκε με επιτυχία χιλιάδες υποθέσεις όσο ασκούσε την δικηγορία. Όμως ποτέ δεν ξέχασε το χωριό και τους Πηγιώτες. Πάντα στα δύσκολά τους προσέτρεχε ως νομικός παραστάτης και τις περισσότερες φορές χωρίς καν αμοιβή αφού ήξερε την  αδύναμη οικονομική τ κατάστασή τους.  Σε αυτόν  ακουμπούσαν όλοι ,ιδίως όταν πέθανε νέος ο επίσης  εξαίρετος δικηγόρος  συγχωριανός μας Ναπολέων Αθαν. Οικονόμου. Από τη θέση αυτή βοήθησε να προωθηθούν και να γίνουν πολλά έργα στο χωριό μας βοηθώντας με τις γνωριμίας του και τις παρεμβάσεις. Ήθελε να προκόψει το χωριό μας. Χειρίστηκε δύσκολες υποθέσεις  που αφορούσαν την Κοινότητα Πηγών και τον Συνεταιρισμό Πηγών για τον οποίον κέρδισε δικαστικά  και την αναγνώριση της κυριότητας  της συνιδιόκτητης έκτασης που διεκδικούσε για δεκαετίες. Στην θητεία του ο πατέρας μου ως πρόεδρος της Κοινότητας τον είχε στήριγμα σε όλες τις υποθέσεις. Είχαν Άριστες σχέσεις αλλά και ισχυρή προσωπική φιλία. Τον εκτιμούσε απεριόριστα αναγνωρίζοντας το δύσκολο  έργο του για το χωριό και  γι' αυτό  τον βοηθούσε  και τον συμβούλευε σε πολλά θέματα. Εκατοντάδες έγγραφα ,υπομνήματα -προτάσεις και αναφορές έγραψε η  γραφομηχανή του για το χωριό. Χειρίστηκε με επιτυχία το θέμα των απαλλοτριώσεων  του Φράγματος Συκιάς και με μεγάλη προσπάθεια πέτυχε οι συγχωριανοί μας και ο Συνεταιρισμός να αποζημιωθούν με ποσά που εκείνη την εποχή ήταν ασύλληπτα αφού το έργο τους έπαιρνε τις μοναδικές τους περιουσίες.  Όλοι οι χωριανοί  αναγνώρισαν αυτό το καλό που τους έκανε. Ωφελήθηκε πολύ το χωριό μας από το Γιώργο.  Στις κοινωνικές εκδηλώσεις ήταν πάντα παρών και μάλιστα συνεισέφερε  και  πάρα πολλές φορές χρηματικά ποσά  για την πραγματοποίησή έργων   (όπως και άλλοι χωριανοί το έκαναν).  Βοηθούσε με κάθε τρόπο όποιον είχε ανάγκη.

Στις  Πολιτιστικές εκδηλώσεις της Αδελφότητας που γινόταν στο χωριό ή στην Αρτα, ήταν πάντα εκεί  και πάντα την στήριζε. Ενδιαφερόταν πολύ. Είχαμε συχνή επικοινωνία και πάντα ήθελε να μαθαίνει τα νέα του χωριού και για τους χωριανούς μας και να μας συμβουλεύει. Ήταν χαρά μου η εκδήλωση εκτίμησης που μου είχε και την εκδήλωνε πάντα.  Τιμούσε την συγγένεια και την φιλία αδιακρίτως. Θα μας λείψει ο Γιώργος από το χωριό  Θα μας λείψει εκείνο το μεγάλο χαμόγελο ,ο προσεγμένος λόγος του  η έγνοια και το ενδιαφέρον του για μικρούς και μεγάλους . Μαζί τους γινόταν το ίδιο . Η μεγάλη αδυναμία του και αγάπη ήταν οι ηλικιωμένοι. Όταν ερχόταν από την Άρτα τους γέμιζε με «καλούδια». Για όλους είχε κάτι. Το κέρασμα στο καφενείο σχεδόν «υποχρεωτικό» Δεν  προλάβαινες να πεις όχι……. Η προσέγγιση και η συγκαταβατικότητά του  ιδίως προς τους μεγάλους  ήταν μνημειώδης και σε άφηναν κατάπληκτο. Στα πρόσωπά τους έβλεπε τους γονείς του. 

Θα μας λείψει και ο εκρηκτικός χαρακτήρας του που υπερασπίζονταν το δίκαιο των απόψεών του πολλές φορές με εμμονή  αλλά χωρίς εμπάθεια για κανέναν. Πείσμων πολλές φορές δεν σου άφηνε περιθώρια διαφωνίας μαζί του .Δεν χαριζόταν εύκολα ο Γιώργος.  Πολλές φορές για να υπερασπιστεί την άποψή του  σε καθήλωνε με τα επιχειρήματά του. Ακριβοδίκαιος ,λιτός και  ασάλευτος  στα όσα έλεγε. Όταν ερχόταν στο χωριό  πράγματι ζωήρευε από τη φωνή του. Είναι τόσα να πούμε για το Γιώργο .Θα  είναι πάντα στις καρδιές μας.  Βαθειά Κοινωνικός άνθρωπος και απλός.  

Θα τον θυμόμαστε πάντα σαν ανάμνηση και αναφορά λόγου στο πρόσωπό του. Ήταν ένας ακόμη Χρήσιμος Πηγιώτης. 

Στην οικογένειά του και στους οικείους εκφράζουμε  τα θερμά μας συλλυπητήρια - Ο Θεός να τον αναπαύσει. 

 

ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >