ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Αρκετοί εργαζόμενοι στο Δημόσιο συμπεριφέρονται στους πολίτες από ανάγωγα έως και προσβλητικά.

Συμπεριφέρονται αδιάφορα, τεμπέλικα και χωρίς ίχνος κατανόησης για τον πολίτη.
Τα λέμε αυτά γιατί χρειάστηκε να έρθουμε σε επαφή με κάποιες δημόσιες υπηρεσίες και μόνο σε ελάχιστες από αυτές βρήκαμε χαμόγελο, ενδιαφέρον και διάθεση για εξυπηρέτηση.
Για τις περισσότερες αρνητικές συμπεριφορές, δεν θα πούμε περισσότερα, για να μην προκαλέσουμε πρόβλημα.
Θα αναφερθούμε σε μία από τις λίγες, αλλά θετικές, γιατί νοιώθουμε την ανάγκη και την υποχρέωση να το κάνουμε.
Αναφερόμαστε σε έναν εργαζόμενο στον τοπικό Σύνδεσμο Ύδρευσης, (το όνομα δεν το συγκρατήσαμε), ο οποίος μας εξέπληξε με την προθυμία του και το χαμόγελό του.
Μεταφέρουμε αυτή την εμπειρία μας σε φίλο που υπηρέτησε στο Δημόσιο κοντά τέσσερις δεκαετίες και σε πόστα ευθύνης και μας είπε:
«Καλό είναι το ΑΣΕΠ, αλλά όχι αρκετό στις επιλογές του. Δεν έχει τρόπο να κρίνει και τον κοινωνικό χαρακτήρα του ενδιαφερόμενου να εργασθεί στο Δημόσιο. Θα έλεγα ότι θα έπρεπε να προστεθεί στο βιογραφικό των υποψηφίων, ως βασική και απαραίτητη προϋπόθεση και ο εργασιακός του βίος σε καφέ και μπαρ, σε εμπορικά καταστήματα, σε ρεσεψιόν κλπ, που απαιτούνται υποδειγματικές συμπεριφορές κατά την άσκηση των καθηκόντων του κάθε εργαζομένου».
Μήπως ο φίλος μας, έχει δίκιο;
Κι εμείς λέμε ας περιοριστεί το εύρος αυτής της προϋπόθεσης στον εργασιακό βίο σε καφέ και μπαρ.
Εκεί η ευγένεια και η καλή διάθεση… περισσεύει!

«Π»

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >