ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Του Αντώνη Κολιάτσου

Όσο και αν προσπάθησε ο Αρτινός νέο-δημοκράτης –και όχι μόνο, να βρει πειστικές απαντήσεις στο ερώτημα: ποιοι τελικά είναι οι λόγοι που προκάλεσαν την βίαιη έξοδο του πρώην Υφυπουργού Παιδείας κ. Γιώργου Στύλιου από την κυβέρνηση,  μάλλον δεν το κατάφερε.       

- Θέλεις η λειψή γνώση του για τους βυζαντινισμούς που  τελευταία πληθαίνουν στο εσωτερικό ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. 

- Θέλεις η αδυναμία του να «καταπιεί»  τη… νεοδημοκρατική υπερευαισθησία και εντεύθεν τον… υπερβάλλοντα  ζήλο του προέδρου της βουλής κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη,  να βιαστεί να ζητήσει συγνώμη από την  ολοφυρόμενη «κόκκινη» βουλευτίνα, για  το… κακό που υπέστη από την «Κασιδιάρεια» ατάκα του κ. Γιώργου Στύλιου.   

- Θέλεις η έκπληξη που ένιωσε, όταν είδε  τον πρωθυπουργό κ .Αντώνη Σαμαρά, ως άλλη  Σαλώμη, να ζητάει  τον «αυτό- αποκεφαλισμό» του Αρτινού πολιτικού, προσφέροντάς τον  θυσία, στον βωμό του εξευμενισμού της υστερικής  «νέο-πασιονάριας» του ΚΚΕ κυρίας Λιάνας Κανέλλη και στη έμμεση νομιμοποίηση του ακραίου  «καταγγελτικού» λόγου της. 

- Θέλεις η δυσκολία του να «χωνέψει» την, αναλογικά με το «παράπτωμα» του  Αρτινού Υφυπουργού, αυστηρότατη πρωθυπουργική  ποινή, και κυρίως  τον, άκομψο για  την ανθρώπινη και πολιτική προσωπικότητα του ανδρός, τρόπο της επιβολής της.

- Θέλεις  η συνολικότερη οργή και αγανάκτησή που τον καταλαμβάνει, από παρεμφερή  περιστατικά, που εφάπτονται  του μεταπολιτευτικού ιδεολογικού αφοπλισμού της ΝΔ, καθ’ όλα υπαίτιου της δημιουργίας  κατεστημένης πλέον νοοτροπίας  των στελεχών της , να υποχωρούν άτακτα , σε κάθε λεκτική αντιπαράθεση με ακραίους θιασώτες του επιθετικού Αριστερού «πολιτικό-ιδεολογικό-κομματικό-δημοσιογραφικού» κατεστημένου;

 - Θέλεις η σφοδρή αντίδρασή του, για τα  εμετικά χαϊδέματα  από ορισμένα γαλάζια «προοδευτικά»  στελέχη , προς την  θρασύτατη και ιδιαίτερα φασαριόζα βουλευτίνα του ΚΚΕ, τη γνωστή  επαναστάτρια της Εκάλης;  

- Θέλεις η  προθυμία του να καυτηριάσει τα όσα θλιβερά κατά καιρούς συνέβησαν στο μεταβληθέν σε ρωμαϊκή αρένα ελληνικό κοινοβούλιο και η άρνησή του  να επιμερίσει ευθύνες, «αλά καρτ», σε  κοινοβουλευτικούς  χυδαιολόγους κατά τα πρότυπα του «Κανέλλειου» λόγου..

- Θέλεις η πεποίθησή του ότι η…ομόθυμη αποδοκιμασία του πρώην  υφυπουργού Γιώργου  Στύλιου, σχεδόν από το σύνολο των κομμάτων, του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, είναι παντελώς υποκριτική,  υποκρύπτει φτηνή σκοπιμότητα και εν πάση περιπτώσει αναδεικνύει την θλιβερή κατάντια του πολιτικού συστήματος.

- Θέλεις η έντονη δυσφορία του για την ιδιότυπη ασυλία που απολαύει η κυρία  Κανέλλη σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, όταν αφήνεται ελεύθερη να υβρίζει, να προπηλακίζει και να απειλεί από τα τηλεοπτικά παράθυρα και τα ραδιοφωνικά μικρόφωνα, ακόμη και από τα έδρανα της βουλής, όλους όσοι τολμούν να εναντιωθούν στις  απόψεις της;

- Θέλεις η ανθρώπινη έκρηξή του, για την, καθ’ υπερβολή και με συντεχνιακά κίνητρα επιδεικνυόμενη ανοχή, που ενίοτε φθάνει στο «γλείψιμο», από ορισμένους δημοσιογράφους αλλά και  κάποιους «μιντιακούς» κομματικούς μαϊντανούς , ως επί το πλείστον πολιτικά ατάλαντους, οι οποίοι  δεν είναι ικανοί για τίποτε περισσότερο, από το να παπαγαλίζουν  ανόητες όσο και επικίνδυνες κομματικές ντιρεκτίβες; 

Έ, λοιπόν,  από όλα τα ανωτέρω «θέλεις» , ένα είναι πλέον βέβαιο! Ότι για τον  Αρτινό νεοδημοκράτη, και κοντά σε αυτόν για τον κάθε  υπέρ-κομματικά σκεπτόμενο έλληνα πολίτη, ανεξάρτητα από το κατά πόσο ο ίδιος  κρίνει  περισσότερο ή λιγότερο πολιτικά ικανό τον βουλευτή Άρτας  κ. Γιώργο Στύλιο, η  αποπομπή του από την κυβέρνηση δεν έπεισε, για το αντικειμενικό, το κοινοβουλευτικά δίκαιο, το κομματικά δικαιολογημένο, το πολιτικά δεοντολογικό,  το  ηθικά επιτρεπτό,  και κυρίως το κομματικά αναγκαίο, της επιβολή της.

Οι άλυτες απορίες, από την  παραίτηση «Στύλιου»

Από την άλλη,  το περιστατικό των λεκτικών διαξιφισμών «Στύλιου-Κανέλλη», είναι εντελώς φυσικό να εγείρει κάποιες απορίες, οι οποίες, αν και τίθενται ως υποθετικά ερωτήματα, εν τούτοις παρουσιάζουν  ευρύτερο ενδιαφέρον και ως εκ τούτου, τουλάχιστον για τους βαθύτερα σκεπτόμενους πολίτες,  χρήζουν  περαιτέρω απαντήσεων. 

Με αυτή την έννοια, εύλογα αναρωτιέται  κανείς! Άραγε ο Αρτινός βουλευτής  κ. Γιώργος Στύλιος,  θα έφευγε από την κυβέρνηση και μάλιστα με τόσο πολιτικά αήθη τρόπο: 

- εάν. είχε  κατά το κοινώς λεγόμενο «μπάρμπα στην κορώνη», ήτοι : την εύνοια από κάποιο  «οικονομικό»,  «εκδοτικό»,  «επιχειρηματικό» , «μιντιακό» και κυρίως από  μεγάλο «γαλάζιο» τζάκι(π.χ ήταν εκλεκτός  κορυφαίου τραπεζίτη,  μεγαλοεκδότη, είτε καναλάρχη, ή γόνος μεγάλης πολιτικής οικογένειας κ.ά); 

-εάν στην λεκτική αντιπαράθεση με την κυρία Λ. Κανέλλη, αντί του «χρυσαυγίτη»  Ηλία Κασιδιάρη αναφερόταν ο …κ. Φούφουτος;

- εάν σε αντίθεση με την «τρικυμία εν κρανίω» που αδικαιολόγητα προκαλεί στο πολιτικό σύστημα η αναφορά στο όνομα «Κασιδιάρης» , επικρατούσε στοιχειώδης νηφαλιότητα και η ατάκα του κ. Στύλιου: «Η κ. Κανέλλη θέλει να με κάνει Κασιδιάρη αλλά δεν θα γίνω Κασιδιάρης. Θέλετε Κασιδιάρη κυρία Κανέλλη! Αλλά δεν πρόκειται ο Στύλιος να γίνει Κασιδιάρης!», εκλαμβάνονταν ως μια καλό-πληρωμένη απάντησή , όχι μόνο στην «Κανέλλεια»… παρομοίωση του Αρτινού πολιτικού, με την «Μαρία Αντουανέτα», αλλά και στην έμμεση λοιδορία της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Άρτας, και των εσπεριδοειδών της; Και γιατί όχι, η ερμηνεία της επίμαχης απάντησης «Στύλιου» στην πρόκληση «Κανέλλη»: «Μου ακουστήκατε σαν τη Μαρία Αντουανέτα. Σαν τον μύθο. Τα παιδιά πεινάνε. Δώστε τους ένα φρούτο την ημέρα. Δώστε τους παντεσπάνι. Εκτός και αν δεν ξέρετε τι θα πει πείνα. Λιποθυμία από την πείνα. Δώστε στο παιδί ένα μανταρίνι, ένα πορτοκάλι, να μην έχει φάει ένα 24ωρο και θα σωθεί»,  να μην είναι: «μην περιμένεις(κυρία Κανέλλη) από εμένα μια ακραία χειρονομία, δίκην «Κασιδιάρειου» χαστουκιού, που θα σου επέτρεπε να επιτύχεις μία ακόμη «ηρωποίηση»  για  το… πάθημά σου»;

- εάν, η κακής ποιότητας επικοινωνιακή πολιτική της συγκυβέρνησης, οι δημοσιογραφικές θεραπαινίδες της που την αναπαράγουν και η,  βαρύτατα ασθενούσα από πρωτευουσιάνικο σνομπισμό και πολιτικό-κομματική ανασφάλεια ευρύτερη «κομματοκρατία», δεν καλλιεργούσαν ένα κλίμα πολιτικής «ανθρωποφαγίας», με υποψήφια θύματα κάποιους λιγότερο επώνυμους πολιτικούς, κυρίως της περιφέρειας, που από τόλμη είτε από  απειρία ή και από επιπολαιότητα, αποφάσισαν να θίξουν τα ιερά και  όσια(πρόσωπα και πράγματα) του σκληρού και αδυσώπητου «Αθηνο-κεντρικού» μπλοκ εξουσίας;.

- εάν ο κ. Αντώνης Σαμαράς, προκειμένου να στηρίζει την υπό την πρωθυπουργία  του συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δεν έσπευδε να… ικανοποιήσει ακόμη και  καθ’ υπερβολή  απαιτήσεις του αντί-προέδρου του κ. .Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως και του άτυπου, «αντ’ αυτού» μέσα στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, του απρόβλεπτου Υπουργού Παιδείας κ. Ανδρέα Λοβέρδου. και εάν ειδικότερα , όπως φημολογείται,  ο Αρτινός Υφυπουργός του, ήταν περισσότερο συγκαταβατικός και πιο αποφασιστικός στον εξοντωτικό πόλεμο, που, ο ίδιος ο ΥΠΕΠΘΑ  έχει ανοίξει, προεχόντως εναντίον ορισμένων…παράνομα, λειτουργούντων την «Ακμαία»  Ιδιωτική Επαγγελματική Κατάρτιση;

Παρά τα «φάουλ» του, ο Αρτινός πολιτικός,

θα μπορούσε να «βγει» πολιτικά δικαιωμένος

Από την άλλη, είναι βέβαιο ότι ο απομακρυνθείς από την κυβέρνηση κ Γιώργος.  Στύλιος, δεν διείδε ότι  η λεκτική αντιπαράθεση με την εκρηκτική κυρία Κανέλλη, θα διεξάγονταν σε… ναρκοθετημένο έδαφος και πως, όπως πιο πάνω αναλύθηκε, η στήριξή του ακόμη και από το ίδιο του το κόμμα, δεν θα ήταν δεδομένη. Για αυτό από στοιχειώδη και μόνο πρόνοια θα έπρεπε να φανεί ψύχραιμος και πιο  προσεκτικός στους διαξιφισμούς του  με την αφηνιασμένη «κόκκινη» επαναστάτρια των βορείων προαστίων, αποφεύγοντας  να αναφερθεί στον  «χρυσαυγίτη» Ηλία Κασιδιάρη. Πολλώ δε μάλλον, όταν είναι ηλίου φαεινότερο, ότι και μόνο στο άκουσμα του ανωτέρω ονόματος θα  έμπαιναν «φωτιά στα τόπια» του κατά τα άλλα «ιδεολογικό-πολιτικά»  ψοφοδεούς πολιτικού συστήματος. Ωστόσο ο κ. Γιώργος Στύλιος, στην ουσία, δεν αντέδρασε διαφορετικά από όπως θα αντιδρούσε κανείς  σε παρεμφερή με την παραπάνω  «Κανέλλεια» πρόκληση. Απλά τελώντας εν βρασμώ ψυχής, εκστόμισε  μία από τις  γνωστές παροιμιώδεις  λαϊκές φράσεις, όπως π.χ είναι:«αλλουνού Παπά ευαγγέλιο» ή «αυτός χρωστάει της Μιχαλούς».κά, τις οποίες  ο θυμόσοφος λαός  έχει αποθηκεύσει στο υποσυνείδητό του, θεωρώντας τες διαχρονικές. Επομένως είναι αδιανόητο ο πρώην υφυπουργός Παιδείας, να «τιμωρείται» γιατί, προκαλούμενος σκληρά από την αθυρόστομη «νέο-Πασιονάρια» του ΚΚΕ , απάντησε με  «Κασιδιάρειου» περιεχομένου ατάκα , η οποία, βέβαια, ως αναφερόμενη σε περιστατικό(το χαστούκι του Κασιδιάρη στην Κανέλλη), που το είδε όλη η Ελλάδα, που προκάλεσε  μεγάλη εντύπωση, και έμεινε  αποθηκευμένο στο υποσυνείδητο σχεδόν κάθε πολίτη αυτής της χώρας, εξωτερικεύτηκε, πάνω στην ένταση του διαλόγου με την εν λόγω εκρηκτική κυρία.

Ασφαλώς και με τα παραπάνω, ο γράφων δεν επιχειρεί να δικαιολογήσει τον κ. Γιώργο Στύλιο, για την συνολική αντίδρασή του στην κόντρα του με την κυρία Λιάνα Κανέλλη. Είναι όμως κάθετα αντίθετος τόσο για την μετέπειτα ζητηθείσα συγνώμη  προς την ίδια, όσο και για την ατυχή «απολογία» του, ενώπιον των «τηλεδικαστών» του «ΜΕΓΚΑ»:(Γιάννη Πρετεντέρηςκαι Μαρία Σαράφογλου), του «ΣΚΑΪ»( Σία  Κοσιώνη) κ.ά. Κατά τη γνώμη του, που από ότι συζητείται είναι και γνώμη των πολλών συμπολιτών –και όχι μόνο, η συγνώμη του στην κυρία Κανέλλη: την απαλλάσσει άδικα, αντί να καταδικάζει, για την εις βάρος ενός κυβερνητικού στελέχους  διαπραχθείσα απρέπεια. Και ταυτόχρονα την ενθαρρύνει,  όπως, εκμεταλλευόμενη την ιδιότυπη ασυλία που απολαύει από το προαναφερθέν «πολιτικό-δημοσιογραφικό» κατεστημένο, συνεχίσει να υβρίζει και να λοιδορεί ασύστολα κάθε αντίθετο με τις απόψεις της.. Σε επίρρωση, μάλιστα του αδιόρθωτου του χαρακτήρα της και των μαξιμαλιστικών της θέσεων , αποτελεί η  από τα  μικρόφωνα του Realfm, πρόσφατη απάντησή της σε σχετική ερώτηση του κ. Ν. Χατζηνικολάου: «…εάν συναντούσα τον κ. Στύλιο και μου ζητούσε συγνώμη; Ε όχι, δεν θα την δεχόμουν…». Ακόμη, προφανώς και διαφωνούμε  με  την προαναφερθείσα τηλεοπτική «απολογία» του, ενώπιον των προαναφερθέντων «συστημικών» δημοσιογράφων, γιατί ήταν αναμενόμενο  ότι  επρόκειτο για μια στημένη «τηλεδίκη», με προειλημμένη την απόφαση που θα  «δικαίωνε» την… αντίδικό του.

Τέλος  στο πρωθυπουργικό αίτημα να παραιτηθεί, η  γνώμη του γράφοντος, όπως  και των  περισσότερων, είναι ότι στην απάντησή του οκ. Γιώργος Στύλιος θα έπρεπε περίπου να πει:«…είμαι απόλυτα  αφοσιωμένος στο κόμμα, στηρίζω και θα στηρίξω τις προσπάθειες της κυβερνήσεως να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Γνωρίζετε ακόμη ότι είμαι αταλάντευτος στις δημοκρατικές πεποιθήσεις μου,  ότι σας στηρίζω και προσωπικά  και πως δεν ξεχνώ την τιμή που μου κάνατε να  μου αναθέσετε κρίσιμους τομείς της Παιδείας. Όμως, κύριε Πρόεδρε, η δημοκρατική ευαισθησία, το δίκαιο και η προσωπική μου αξιοπρέπεια, δεν  μου επιτρέπουν ,να παραιτηθώ από μόνος μου, επειδή η κυρία Κανέλλη  με τα λόγια της, δύο φορές  μου χάρισε τον τίτλο της Μαρίας Αντουανέτας. Σε ό, τι με αφορά σας  παρακαλώ, να ενεργήσετε αδέσμευτα, και  να κάνετε αυτό που εσείς κρίνεται καλύτερο…».

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

 

 

  

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >