ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

του Αντώνη Κολιάτσου(*) 

 

Η δημοσιογραφική αυτή γραφίδα έχει κατ’ επανάληψη αποδείξει ότι την κατά καιρούς κριτική της  άσκησε με αρετή και τόλμη επιμένοντας  να κρίνει πρόσωπα και καταστάσεις πάντα καλοπροαίρετα και ιδεολογικό-πολιτικά και κομματικά ανεπηρέαστα. Ακόμη και όταν επέλεξε να επικρίνει τα κακώς κείμενα το έπραξε χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, με νηφάλια διάθεση και απολύτως τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία

Ωστόσο στη επιδιωκόμενη αναζήτηση ευρύτερου ενδιαφέροντος περιστατικών, προκειμένου να τα προβάλλει ως παραδείγματα προς μίμηση ή προς αποφυγή, δεν δίστασε να προσομοιάσει τα τωρινά  με παρεμφερή αλλοτινά, εγκωμιάζοντας τα καλά και καυτηριάζοντας τα κακά. Φρόντισε επίσης την κριτική καταγραφή  της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής Αρτινής καθημερινότητας- και όχι μόνο, να την συνδυάσει με την προβολή ιδεών και την κατάθεση προτάσεων για τη λύση προβλημάτων τοπικού ή και ευρύτερου ενδιαφέροντος, διατηρώντας όμως και μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε πρόσωπα και πράγματα που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τη γενέτειρα Άρτα. Παράλληλα δεν έπαυσε να αναδεικνύει δημοσιογραφικά κάθε τι που προβάλλει τιμητικά το γενέθλιο τόπο, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ευχή, οι Αρτινοί εμπλεκόμενοι πολιτικοί, Αυτό-διοικητικοί και λοιποί τοπικοί ιθύνοντες(σ.σ, πνευματικοί, πολιτιστικοί, κομματικοί, συνδικαλιστικοί φορείς κ.ά), να μεριμνήσουν ώστε στη γκάμα των δραστηριοτήτων τους να  θέσουν σε προτεραιότητα τη συμβολή τους για την κατά το ταχύτερο επίλυσή των μεγάλων και χρόνιων προβλημάτων του νομού(σ.σ, γενναία μέτρα προστασίας και αλιευτικής αξιοποίησης του Αμβρακικού, εκ βάθρων ανακαίνιση των συνθηκών καλλιέργειας και μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων που μπορεί να παράξει εύκολα ο χρυσοφόρος Αρτινός κάμπος, στήριξη της κτηνοτροφίας της περιοχής, δημιουργία καινοτόμων υποδομών στους τομείς του «αγροτοτουρισμού», του πολιτισμού, του συνεδριακού θρησκευτικού(1) και μνημειακού  τουρισμού, περαιτέρω ελκυστικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και συνακόλουθα προώθηση ενός αναπτυξιακού προγράμματος για την ανάδειξη του πανέμορφου Αρτινού ορεινού όγκου κ.ά). 

Παίρνοντας στη συνέχεια αφορμή από την τελευταία επίσκεψη του Αρτινού πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, όπως και της επίσης Αρτινιάς υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ κ. Όλγας Γεροβασίλη στην Αμερική, ο γράφων θεωρεί ότι εκφράζει το κοινό αίσθημα τοπικιστικής υπερηφάνειας και ικανοποίησης των απανταχού Αρτινών από το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα αμερικανικά πολιτικά χρονικά κατά τις υψηλές επαφές του Έλληνα πρωθυπουργού(σ.σ, συναντήσεις με τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα, τον υπεξ. Κέρι, και άλλους αρχηγούς κρατών), την ομιλία του στον  ΟΗΕ, τη συνέντευξη με τον τέως Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον κ.ά, με παριστάμενη την Αρτινιά υφυπουργό, ακούστηκαν… Αρτινές φωνές και προστέθηκε στην αμερικάνικη πολιτική τάξη, μια ούτως ειπείν Αρτινή αύρα. 

Περαιτέρω ο ίδιος(ο γράφων), όντας βέβαιος  ότι κάθε ιδεολογικό-πολιτικά  μη αγκυλωμένος και κομματικά αφανάτιστος Αρτινός χειροκροτεί ανεπιφύλακτα  την κολακευτική άρθρο-γραφική ανάδειξη της θεσμικής παρουσίας της κυρίας Όλγας Γεροβασίλη στα ανώτατα κυβερνητικά κλιμάκια, προχώρησε σε μια ακόμη κίνηση, που αν μη τι άλλο, προβάλλει εξ’ ίσου τιμητικά, τη γενέτειρα Άρτα. Πρόκειται για μια αναδρομική προσομοίωση της τωρινής κυβερνητικής αξιοποίησης, ως και της στενής προσωπικής σχέσης της Αρτινιάς πολιτικού με τον επίσης σημερινό Αρτινό πρωθυπουργό, με εκείνη την αλλοτινή(σ.σ, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1944), όπου ο Αρτινός Πέτρος Γαρουφαλιάς, ως υφυπουργός τύπου και διαφωτίσεως στην τότε υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου κυβέρνηση εθνικής ενότητας(σ.σ, του με τα σημερινά δεδομένα  υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και στενού πολιτικός και προσωπικός φίλος του αείμνηστου Γέρου της δημοκρατίας), διαδραμάτισε έναν κρίσιμο ρόλο σε εξ’ ίσου δύσκολες ώρες για τον τόπο.

Οι  γραμμές που ακολουθούν γράφτηκαν λίγες μέρες μετά την πρώτη υφυπουργοποίηση της κυρίας Όλγας Γεροβασίλη και δημοσιεύτηκαν σε μερίδα του τοπικού τύπου. Βέβαια οι εν τω μεταξύ ακολουθήσασες  ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις(σ.σ, παραίτηση της κυβερνήσεως Τσίπρα και προσφυγή στις… εθνικές κάλπες) σμίκρυναν σημαντικά την πρώτη περίοδο ενάσκησης των κυβερνητικών  καθηκόντων της, επιβεβαιώνοντας κατά μία έννοια τη σχετική παράγραφο του ανωτέρω άρθρου. Παρόλο που καθ’ ον χρόνο οι εν λόγω γραμμές είδαν το φως της δημοσιότητας, η κυρία Γεροβασίλη δεν ήταν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ(σ.σ, λόγω διορισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης, αλλά χρημάτισε εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ), εν τούτοις παρέμεινε πεποίθηση του γράφοντος ότι το γραφέν κείμενο δεν έχασε την τοπικιστική αξία του, εξ’ αιτίας της εν τω μεταξύ δημιουργηθείσας πολιτικής εξέλιξης. Και αυτό επιβεβαιώθηκε από τις μετεκλογικές εξελίξεις που έφεραν την Αρτινή βουλευτή να καταλαμβάνει εκ νέου την επίζηλη θέση της υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικής εκπροσώπου.

Το εν λόγω κείμενο έχει ως εξής:

«Με την υφυπουργοποίηση  της κυρίας Όλγας Γεροβασίλη, να προστίθεται στην πρωθυπουργία του κ. Αλέξη Τσίπρα, η Άρτα σημειώνει ένα ιστορικό «νταμπλ», στη μακρά διακυβερνητική πορεία της χώρας. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της εξέλιξης, που αποτελεί διπλή τιμή για τον γενέθλιο τόπο, είναι ότι συμβαίνει σε μια δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα. Ως εκ τούτου ο σημερινός κυβερνητικός ρόλος των δύο Αρτινών πολιτικών  υπερβαίνει τα συνήθη όρια μιας ακόμη κυβερνητικής αξιοποίησης δυο κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της επαρχίας. Καθ’ όσον, ένα τέτοιο γεγονός που συμβαίνει σε καιρό πολιτικής ομαλότητας, μπορεί μεν να έχει την συνήθη τοπικιστικού χαρακτήρα αξία του, δεν έχει όμως την ίδια, αλλά μεγαλύτερη, όταν πραγματοποιείται σε περίοδο, όπως η σημερινή, που η χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα. 

Μάλιστα κάποιοι παλαιότεροι, γυρίζοντας το ρολόϊ της ιστορίας 71 χρόνια πίσω, σε εκείνον τον αδελφοκτόνο και αιματηρό Δεκέμβριο του 1944, όπου κυριολεκτικά  παιζόταν η υπόσταση της μεταπολεμικής Ελλάδας, εύλογα την κρισιμότητα εκείνης της περιόδου για τη χώρα την παρομοιάζουν με τη σημερινή. 

Ωστόσο σε αυτή την αναδρομή, και ειδικότερα στην περίοδο των αλήστου μνήμης  «Δεκεμβριανών», μάλλον δικαιολογημένα  φέρνουν στη σκέψη τους, έναν άλλο  σπουδαίο Αρτινό πολιτικό, που σε εκείνες τις δύσκολες μέρες για την Ελλάδα διαδραμάτισε  παρεμφερή ρόλο με τον σημερινό της  κυρίας Όλγας Γεροβασίλη.

Έτσι, λοιπόν οι ίδιοι, μέσα από ιστορικούς συνειρμούς βλέπουν τον αείμνηστο Πέτρο Γαρουφαλιά, στην κρίσιμη κυβερνητική θέση του υφυπουργού τύπου και διαφωτίσεως και εν τοις πράγμασι, κυβερνητικού εκπροσώπου στην πρώτη μετά την απελευθέρωση κυβέρνηση υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Και τον ίδιο, με το προνόμιο του εξ’ απορρήτων συνεργάτη και προσωπικού φίλου του τότε πρωθυπουργού, να παίζει τον ευρύτερο ρόλο του εξουσιοδοτημένου από τον πρωθυπουργό διαπραγματευτή,  στις κρίσιμες για την ενότητα της τότε κυβέρνησης εθνικής ενότητας διαπραγματεύσεις με τους ηγέτες των ΕΑΜ- ΕΛΛΑΣ..

Ακόμη, μέσα στα πλαίσια αυτής της αναδρομής, οι εν λόγω Αρτινοί πολίτες όντες απαλλαγμένοι  από  «ιδεολογικό-πολιτικό-κομματικές» προκαταλήψεις, όπως και από προθέσεις για συγκρίσεις ή ταυτίσεις σκοπιμότητας, των νυν και τότε πολιτικών πρωταγωνιστών των αντίστοιχων περιόδων, θα έβλεπαν τους δύο Αρτινούς κοινοβουλευτικούς, με διαφορά φάσης τα δια-μεσολαβήσαντα  71 χρόνια, να κατέχουν υπουργικούς  θώκους με αύρα Άρτας.

Υπό την έννοια ότι οι κυβερνητικοί ρόλοι:  Όλγας Γεροβασίλη και Πέτρου Γαρουφαλιά να είναι στην ουσία  ίδιοι και οι πολιτικοί και διαπροσωπικοί  δεσμοί τους, με τους δύο πρωθυπουργούς, τον σημερινό Αλέξη Τσίπρα και τον τότε  Γεώργιο Παπανδρέου αντίστοιχα, να είναι σχέσεις αλληλοεκτίμησης, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και ειλικρινούς στενής φιλίας. Και το κυριότερο, ότι τα τότε και τωρινά γεγονότα, ως και οι συνθήκες υπό τις οποίες εξελίχθηκαν και εξελίσσονται, να έχουν κοινό παρονομαστή τον ελλοχεύοντα κίνδυνο αφανισμού της χώρας. 

Ωστόσο η επιλογή της Αρτινής κυρίας Όλγας Γεροβασίλη  από τον συντοπίτη της πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα  για τη θέση της υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και μάλιστα εν μέσω κρίσιμων κυβερνητικών πρωτοβουλιών αλλά και σοβαρών εσωκομματικών δυσκολιών, δεν είναι τυχαία. 

Κατά τον γράφοντα η υφυπουργοποίηση της Αρτινής βουλευτή δεν είναι μια απλή πρωθυπουργική χειρονομία αβρότητας προς μία συντοπίτισσα πολιτικό. Αντίθετα, είναι  μια κίνηση που ερείδεται μεν στις ιδιαίτερες σχέσεις τους, περισσότερο όμως έχει τον χαρακτήρα μιας ευθέως ανταποδοτικής  των προσόντων της πρωθυπουργικής επιλογής, η οποία  αναμένεται να έχει  συνέχεια. Γιατί ο Τζουμερκιώτης Αλέξης Τσίπρας, που για τους σοβαρούς "πολιτικό-οικονομικό-μιντιακούς" ευρωπαϊκούς και υπερατλαντικούς κύκλους παρά την πρόσφατα συναφθείσα βαριά «συμφωνία-συνθηκολόγηση» με τους δανειστές, εξακολουθεί να θεωρείται δεινός παίχτης  στη σκακιέρα της ευρώ-διαπραγμάτευσης, όπως και στο εσωκομματικό παίγνιο, με την προσφερθείσα πολιτική και κομματική αναβάθμιση της κυρίας Όλγα Γεροβασίλη, θέλησε να  της προσδώσει μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα και προστιθέμενη αξία  στο ήδη αξιόλογο προσωπικό και πολιτικό κύρος της. 

Ασφαλώς, πρόκειται για μια έξυπνη κίνηση του Αρτινού πρωθυπουργού, προκειμένου  στο πρόσωπό της να αποκτήσει μια πολύτιμη συνεργάτη, ιδιαίτερα χρήσιμη για τον ίδιο, ενόψει των δυσκολότερων που έρχονται. Πάντως από οποιαδήποτε οπτική γωνία και αν δει κανείς την  Αρτινή  βουλευτή στο ρόλο της νέας υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και του κυβερνητικού εκπροσώπου, δεν μπορεί να μην παραδεχθεί ότι έχει το πολιτικό, το γνωστικό και το επικοινωνιακό μπαγκράουντ, για να τα καταφέρει. Για όσους δε συμβαίνει να γνωρίζουν την προσωπική, επιστημονική , αυτό-διοικητική και κοινοβουλευτική διαδρομή της, η κυρία Όλγα Γεροβασίλη, είναι βέβαιο ότι το κρίσιμο κυβερνητικό πόστο της ενημέρωσης που της ανετέθη, είναι αποφασισμένη να το υπηρετήσει με σοβαρότητα και συνέπεια, προσδίδοντάς του κύρος και πειστικότητα. Πόσω δε μάλλον όταν, ο διατιθέμενος λιτός και μεστός περιεχομένου πολιτικός λόγο της, ως  διαχρονικό μέσο προσωπικής επιτυχίας της, πέραν της ποιότητας που τον χαρακτηρίζει, είναι βέβαιο ότι θα εκφέρεται με γλυκύτητα, λεκτική άνεση και φυσικά μέσα σε άρωμα ευειδούς γυναίκας.

Αν και η ευχή κάθε Αρτινού που αγαπά τον τόπο του, είναι η κυρία Όλγα Γεροβασίλη να «μακροημερεύσει» στην  επίζηλη κυβερνητική θέση, εν τούτοις, το ιδιαίτερα ρευστό σημερινό «πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό -κομματικό» περιβάλλον που αναγκαστικά η ίδια θα λειτουργήσει, και παρά  τη στενή σχέση της με τον Αλέξη Τσίπρα, είναι αμφίβολο αν αυτή (η μακροημέρευση) θα επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα(2). Αλλά και από την πλευρά της κατά τα ανωτέρω  «προσομοίωσης» του σήμερα με  το τότε, ο παραλληλισμός του  κυβερνητικού  ρόλου της κοντά στον πρωθυπουργό, με τον βραχείας διάρκειας αντίστοιχο του συντοπίτη της Πέτρου Γαρουφαλιά (23 Οκτωβρίου 1944-3 Ιανουαρίου 1945)  , και εκείνου στενά συνδεδεμένου με τον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, με όρους πολιτικής διόρασης και πάλι δεν αφήνει περιθώρια βεβαιότητας ότι η επίμαχη Αρτινή ευχή θα πραγματοποιηθεί..

Ο γράφων, κλείνοντας το σημείωμα αυτό επιθυμεί να συγχαρεί και δημόσια την κυρία Όλγα Γεροβασίλη, για την ανάληψη της ευθύνης της υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπου και να επαναλάβει ότι η αξιοποίησή της αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για την Άρτα.

Ως Αρτινός πολίτης, που μπορεί να σκέφτεται και να ενεργεί Αρτινά, και όχι στενά «ιδεολογικό-πολιτικό-κομματικά», εκφράζει την ικανοποίησή του για την Αρτινή πολιτική αύρα που η παρουσία της προσθέτει στο παρόν κυβερνητικό σχήμα. Ακόμη, όπως κάθε καλής θέλησης συντοπίτης της, μαζί με τις ειλικρινείς ευχές του για  επιτυχία στο έργο της, αισθάνεται την ανάγκη να επισημάνει και τις μεγάλες προσδοκίες του για το ότι, στο μέτρο που η κατάσταση της χώρας θα βαίνει «ομαλοποιούμενη», η ίδια, ανάμεσα στα νέα της καθήκοντα, θα συγκαταλέξει και την συστηματική ενασχόλησή της με τα προβλήματα της ιδιαίτερης πατρίδας της, που καλή τη  τύχη συμβαίνει να είναι και  γενέθλιος τόπος του νυν Έλληνα πρωθυπουργού».

(1) Θα ήταν ιδιαίτερα ελπιδοφόρο για την Άρτα η τουριστική αξιοποίηση της ιδιαίτερης σχέσης που έχει η περιοχή με την ομόθρησκη Ρωσία, εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι ο Αρτινός Άγιος Μάξιμος Γραικός απολαύει μεγάλου σεβασμού από τους ορθόδοξους Ρώσους. Επομένως μια καλά σχεδιασμένη προσπάθεια των Αρτινών ιθυνόντων για την ανάπτυξη στενών σχέσεων με πολιτικούς, θρησκευτικούς και αυτό-διοικητικούς κύκλους της μεγάλης ρωσικής επικράτειας(σ.σ, αδελφοποιήσεις με Δήμους, ανταλλαγή επισκέψεων, επιστημονικά συνέδρια κ.ά) θα δρομολογούσε τη δημιουργία ενός αξιόλογου τουριστικού ρεύματος με προορισμό την Άρτα, το οποίο προφανώς και θα απέβαινε προς όφελος της περιοχής

(2) αναφέρθηκε παραπάνω διακοπείσα πρώτη θητεία της κυρίας Γεροβασίλη, ως υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, όπως και η μετεκλογική συνέχειά της. 

 

(*)Ο Αντώνης Κολιάτσος είναι μαθηματικός και

 αρθρογράφος, που δραστηριοποιείται στην Άρτα

  e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >