ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Του Χρήστου Μέγα

Η πολιτική ανάλυση του γραφείου λέει ότι οι εκλογές στη Γερμανία, η ακροδεξιά στροφή Μητσοτάκη με τον ανασχηματισμό, η κούραση από την πανδημία και τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές αστοχίες, σε συνδυασμό με τον (πολιτικό) καταλύτη των καταστροφικών πυρκαγιών, έχουν δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό.

Από ένα άλλο γραφείο (πιθανώς στα υπόγεια) του Μαξίμου ποντάρουν στις αποζημιώσεις στα κομμένα,  το Ταμείο Ανάκαμψης, κάποιες εξαγγελίες (φοροελαφρύνσεις). Οπωσδήποτε προκαλούν κυνικά ότι «δεν υπάρχει εναλλακτικός πρωθυπουργός» (σ.σ. αν και κατέρρευσε το μύθευμα του «επιτελικού κράτους»). Σαφώς εργάζονται για έναν εκλογικό αιφνιδιασμό. Ανά πάσα στίγμα αυτό. Οι καιροί ου μενετοί (για την εξουσία)…

Τα παραπάνω ισχύουν, ειδικά ως προς την απήχηση που θα έχει στην ελληνική σοσιαλδημοκρατία μια, τυχόν, επικράτηση του αουτσάντερ Σόλτς στη Γερμανία. Όπως επίσης έτσι (εκλογές στη Γερμανία) θα κονιορτοποιηθεί και ο, πεπερασμένης διάρκειας, ισχυρισμός ότι «δεν υπάρχει άλλος για πρωθυπουργός».

Ωστόσο και σε κάθε περίπτωση ας μην παραγνωρίζουμε τις καθημερινές-βασικές ανάγκες και υποχρεώσεις του Πολίτη. Του οικογενειάρχη που μέσα στο μήνα θα λάβει ένα φάκελο με το εκκαθαριστικό λογαριασμό της ΔΕΗ και το mail με τον ΕΝΦΙΑ. Τόσο ο λογαριασμός ρεύματος όσο και ο φόρος ακινήτων θα είναι φουσκωμένοι.

 Για να μην επεκταθούμε στην αγροτική παραγωγή που θα καταρρεύσει φέτος λόγω ανοιξιάτικου παγετού, ξηρασίας και ανομβρίας ή εδώ στην Άρτα που φέτος δεν έχουμε πορτοκάλια και μανταρίνια ή ελιές και λάδι. Όπου, επίσης, ο διπλασιασμός των τιμών είναι η πιο... ήπια αύξηση στις ζωοτροφές. Με το κράτος να απέχει επιδεικτικά, αγνοώντας την κατάρρευση του αγροτικού εισοδήματος! Με τους αγρότες μας να έχουν μείνει στις περσινές υποσχέσεις για την αναγκαία ενίσχυση του εισοδήματος (λόγω πανδημίας), ενώ άλλο παραγωγοί (ροδάκινο) έλαβαν και τις ενισχύσεις για την φετινή περίοδο…

 Πίσω στο 1970

 Το σκηνικό του φθινόπωρου παραπέμπει στις συνθήκες της δεκαετίας του 1970: Στασιμότητα στην οικονομία και υψηλός πληθωρισμός. Έχουμε δηλαδή στασιμοπληθωρισμό, έναν όρο που εμφανίστηκες ακριβώς τότε, πριν 50 χρόνια, (σ.σ. τότε λόγω της πετρελαϊκής κρίσης, τώρα αντίθετα, λόγω των έντονων μέτρων απανθρακοποίησης-α[πολιγνιτοποπιησης, πυροδοτούμενος από τον βίαιο στόχο... απεμπλοκής από το πετρέλαιο). 

Ταυτόχρονα οι πολύ χαμηλοί μισθοί είναι ο κανόνας, προκαλώντας εν πολλοίς και… ανεργία, πολλά παιδιά μένουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι νέοι δεν έχουν ευκαιρίες και ζούμε σε μια κοινωνία χωρίς προοπτική. 

Πολιτικά, στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 ο Καραμανλής ενσωμάτωσε την άκρα δεξιά στη συντηρητική παράταξη για να επιτύχει την προεδρική πλειοψηφία (τότε). Εκείνη την περίοδο εκλογικά ήταν κυρίαρχη η ΝΔ, αλλά κοινωνικά και πολιτικά υστερούσε. Υπήρχε ένα δυναμικό τμήμα της νεολαίας που έδειχνε ότι θα φέρει την αλλαγή.

Μισό αιώνα μετά η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται, όχι πάντα σαν φάρσα, εν προκειμένω διαψεύδοντας τον Κ.Μαρξ. Όπως εξάλλου έδειξε και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, απ όπου οι Αμερικανοί απέδρασαν κατά κινηματογραφικό τρόπο, αντίστοιχο με αυτόν που έφυγαν από την Σαϊγκόν μερικές δεκαετίες πριν (χωρίς πάντα να ταυτίζονται τα υποκείμενα της ιστορίας…).

Τυχόν ανατροπή στη Γερμανία, σε συνδυασμό με την κατάρρευση του «επιτελικού κράτους», την στροφή Μητσοτάκη στην «δεξιά πολυκατοικία», τα οικονομικά αδιέξοδο και την φορά των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης στους λίγους και πολύ ισχυρούς, αλλά κυρίως την ακρίβεια στο καλάθι της νοικοκυράς, είναι ακριβώς τα γεγονότα που θα επηρεάσουν, ασύγχρονα, το πολιτικό σκηνικό. Ειδικά εάν η εκτίναξη του πληθωρισμού, πέραν από τα οικονομικά της οικογένειας, γίνει και… στατιστικό πρόβλημα. Κάτι που θα αναγκάσει την Ευρωπαϊκό Κεντρική Τράπεζα σε πρόωρη απόσυρσης από το έκτακτο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων PEPP (της πανδημίας) . Πρόγραμμα στο οποίο, κατά παρέκκλιση, συμπεριέλαβε και την Ελλάδα. Τότε θα έχουμε τη δίδυμη κρίση: στασιμοπληθωρισμό και κρίση χρέους σαν μια εκρηκτική συνθήκη. Τοποθετήστε το εκεί στις αρχές της άνοιξης.

 Γι’ αυτό και οι (ανα)σχεδιασμοί άρχισαν. Τα προβλήματα και η διάρκεια του Ταμείου Ανάκαμψης διατρέχουν μια κυβερνητική θητεία. Τα λεφτά είναι πάρα πολλά (προοριζόμενα, δυστυχώς, σε πολύ λίγους και έχοντες). Η «πρόβα συναίνεσης» με τον Αποστολάκη ήταν μια τροχιοδεικτική βολή. Απέτυχε κατά το αντίστοιχο του Ιούλιου του 2011 όταν η χώρα για 3-4 ώρες δεν είχε πρωθυπουργό (όταν κυριαρχούσαν οι φήμες ότι ο Γ.Παπανδρέου είχε παραιτηθεί). Τα σενάρια, μπροστά στα αδιέξοδα, θα επανέλθουν. Πιθανότατα μετά από (πρόωρες) εκλογές. Το θετικό είναι ότι θα έχει μεσολάβησε ο Λαϊκός παράγοντας. Πρέπει να δώσει εντολή ο πολίτης-ψηφοφόρος ποιός θέλει να κυβερνήσει και με ποιες προτεραιότητες…

 

 

 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >