ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Του Αντώνη Κολιάτσου

Όντως, είναι λίαν επικριτικός ο πιο πάνω τίτλος!  Όμως δεν είναι ούτε άδικος, ούτε  ακραίος! Αντίθετα  απεικονίζει τη θλιβερή πραγματικότητα! Λέει τα πράγματα με το όνομά τους! Γιατί η προοιωνιζόμενη  άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών αναδεικνύει  τον κίνδυνο αφανισμού της ιδιοκτησίας στην Ελλάδα. Αλλά και σηματοδοτεί τον εμπαιγμό που υφίστανται οι δεκάδες χιλιάδες των υπερχρεωμένων δανειοληπτών, που κάθονται κυριολεκτικά σε …αναμμένα κάρβουνα.

Στους δυστυχείς αυτούς δανειολήπτες, τους  εν πολλοίς ανενημέρωτους περί τα τραπεζικά και, ένεκα των μη δυνάμενων να προβλεφθούν μνημονιακών συνθηκών, αδυνατούντων να ανταποκριθούν στις συμβατικές δανειακές υποχρεώσεις τους, η σκληρή και αδυσώπητη διμερής ιερή συμμαχία «τρόικας- τραπεζών», απειλεί να τους πάρει τα σπίτια. Και από το άλλο μέρος οι καθ’ ύλην αρμόδιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όντας αδύναμοι να τους υπερασπιστούν, αρκούνται στο να δίνουν φρούδες ελπίδες ότι δεν πρόκειται να θιγεί η πρώτη κατοικία τους, από την κυοφορούμενη άρση απαγόρευσης των πλειστηριασμών.
Την οποία όμως απελευθέρωση, οι παραπάνω κυβερνητικοί  ιθύνοντες, πέραν του ότι απεργάζονται κατ’ εντολή της τρόικας, φροντίζουν φραστικά και να την «από-ενοχοποιήσουν» με το «επιχείρημα-σόφισμα»: «ότι με την, παράλληλη προστασία των φτωχών δανειοληπτών, η επαναενεργοποίηση των πλειστηριασμών θα αποκαλύψει όλους όσοι  κρύβονται  πίσω από τις προστατευτικές νομικές διατάξεις της επίμαχης απαγόρευσης και δεν πληρώνουν τα δάνειά τους( σ.σ τους μπαταχτσήδες)».

Κοινός στόχος «Τρόικας-Τραπεζών» η «διαρπαγή της ακίνητης περιουσίας»

Ακόμη, με το μαζικό ξεσπίτωμα εκατοντάδων χιλιάδων υπερχρεωμένων πολιτών, που δεν θα μπορούν πλέον να αντεπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, αλλά και με το οικονομικό, κοινωνικό και ανθρωπιστικό πλήγμα που θα υποστούν οι τοπικές κοινωνίες, εκτός των άλλων, θα δημιουργηθεί ένα δυνατό ρεύμα απελπισμένων  ανέστιων πολιτών, οι οποίοι αποκομμένοι πλέον από την πατρώα γη, ευκολότερα θα αναζητήσουν καλύτερη τύχη στις χώρες του βορά, προσφέροντας εκεί τις εργασιακές υπηρεσίες τους με πολύ φτηνό κόστος.

Δυστυχώς, όπως  ευρύτερα πιστεύεται,  η τροϊκανή επιχείρηση «διαρπαγή της ακίνητης περιουσίας» υπηρετεί το  κοινό συμφέρον της διμερούς συμμαχίας «Τρόικας-Τραπεζών», διευκολύνεται από τον  αδικαιολόγητο ενδοτισμό που δείχνει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πάνω στο πρόβλημα  και στηρίζεται στην αδιαμφισβήτητη  υπεροπλία που διαθέτουν, ειδικότερα οι τράπεζες, στους τομείς: της  επιχειρηματικής οργάνωσης, της καλύτερης γνώσης και της πολύχρονης εμπειρίας στο αντικείμενο που πραγματεύονται. Ενώ  με το, ελέω πολιτικού συστήματος κομμένο και ραμμένο  στα μέτρα του,  ισχύον  νομικό πλαίσιο, πετυχαίνουν την έκδοση  περισσότερων  ευνοϊκών  δικαστικών αποφάσεων στις διαφορές τους με δανειοδοτούμενους πελάτες τους.

Στις τυχόν αντίθετες φωνές που συντάσσονται με τις διακηρύξεις της Ενώσεως Ελληνικών Τραπεζών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι «δεν είναι προς το συμφέρον των μελών της μια μαζική απελευθέρωση των πλειστηριασμών, επειδή θα φόρτωνε τις τράπεζες με εκατοντάδες χιλιάδες αναξιοποίητα ακίνητα», ο γράφων αντιπαραθέτει το ήδη διατυπωθέν σε προηγούμενο άρθρο του ερώτημα-απορία: «εάν οι τράπεζες  ειλικρινά δεν ήθελαν την άρση πλειστηριασμών της Α΄ κατοικίας και πραγματικά δεν ενδιαφερόταν να πουλήσουν «μπίρ παρά» τα κόκκινα δάνεια στα ξένα κερδοσκοπικά   funds, τότε προς τι η βροχή των διαταγών πληρωμής που εκδίδουν εις βάρος των αδύναμων να πληρώσουν τις δόσεις τους δανειοληπτών και εντεύθεν οι προσημειώσεις που ενεργούν επί των αντίστοιχων ακινήτων τους;». Το οποίο, κατά μία έννοια, καθιστά μη πειστική αν όχι υποκριτική την ανωτέρω διακήρυξη(της «Εν.Ελ.Τρ»).
 
Τρόικα! Κυβέρνηση! Τράπεζες! Παίζουν τα ρέστα της αξιοπιστίας τους, στο ζήτημα των πλειστηριασμών
  
Εδώ ο κάθε καλής θελήσεως πολίτης της τραγικά δοκιμαζόμενης αυτής χώρας, αναρωτιέται! Καλά οι χοντρόπετσοι τροϊκανοί, οι ψυχροί και ανάποδοι προτεστάντες…σωτήρες μας να θέλουν να βγάλουν τα σπίτια στο σφυρί των εκατοντάδων χιλιάδων «κόκκινων» δανειοληπτών χωρίς να συνυπολογίζουν τις σοβαρές κοινωνικές, πολιτικές και ανθρωπιστικέ ς επιπτώσεις από την τυχόν εφαρμογή  ενός τέτοιου μέτρου, αλλά οι δικοί μας: η παρούσα συγκυβέρνηση, οι βουλευτές που τη στηρίζουν και κατ’ επέκταση ολόκληρη η αντιπολίτευση, τι ΚΑΝΟΥΝ; Άραγε δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τούτο, το ελάχιστο,  αλλά και  να πράξουν το αδήριτα αναγκαίο;

Δηλαδή ότι η λήξη του μορατόριουμ των πλειστηριασμών, θα επιδεινώσει  την υφιστάμενη ανθρωπιστική κρίση και θα επιφέρει την κοινωνική έκρηξη! Και ότι ήρθε πλέον η ώρα να  ειπωθεί ένα ομαδικό ΟΧΙ στην τρόικα!  Ένα ΟΧΙ σε αυτούς τους κυρίους  που μας έχουν πείσει ότι ενδιαφέρονται μόνο για την επιτυχία των αριθμών και αδιαφορούν παντελώς για τους ανθρώπους που δοκιμάζονται! Ένα στεντόρειο ΟΧΙ στην κατάργηση του άρθρου 21, παρ 4του Συντάγματος που προστατεύει τη μοναδική κατοικία του έλληνα πολίτη, και που μέσα από την διασταλτική ερμηνεία του,  «η κατοικία» αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής  Αστικής δημοκρατίας!
Ένα μεγάλο, δυνατό και διακομματικό ΟΧΙ στους ανιστόρητους τροϊκανούς, που με τα εκβιαστικά τερτίπια τους βάλλουν ευθέως κατά της κουλτούρας ενός λαού, που δεν υπήρξε ποτέ ανέστιος, ούτε περιπλανώμενος! Αντίθετα, ήταν πάντα…  Οδυσσέας!

Ένα μεγάλο και εκκωφαντικό  ΟΧΙ  οργής και αγανάκτησης του ελληνικού λαού, ενάντια στη διάρρηξη  της  βαθιάς σχέσης του  με την ιερή πατρώα γη, με την οποία ο έλληνας ήταν, είναι και θα είναι συναισθηματικά δεμένος , έτοιμος να «θυσιάσει» προκειμένου να αποκτήσει και προστατεύσει το σπίτι του. Μια διαχρονικά συνεκτική σχέση, που περίτρανα αποδεικνύει η  έγκυρη αποτύπωση  του 80% της σημερινής ιδιοκατοίκησης.!

Όταν ο λαός παραπλανάται και εμπαίζεται, δικαιολογημένα αγανακτεί και θυμώνει …

Όμως οι πιο πάνω παράγοντες- και προεχόντως οι της συγκυβέρνησης, φαίνεται να αδυνατούν ή να μην θέλουν να καταλάβουν ότι αγγίζει τα όρια της ουτοπίας  η πρόβλεψη, ότι με τον τερματισμό της απαγόρευσης των πλειστηριασμών και εντεύθεν της αναμενόμενης αποκάλυψης των κακοπληρωτών, οι τελευταίοι θα…σπεύσουν να προσέλθουν στα γκισέ των  τραπεζών για να καταβάλουν τις οφειλές τους.

Ότι στη συνέχεια στο τραπεζικό σύστημα θα εισρεύσουν   τα …χαμένα πολύτιμα δανεικά κεφάλαια, που θα επιτρέψουν στις… φιλόστοργες  θυγατέρες του, τις τράπεζες, να τα διοχετεύσουν στην αγορά για τη δανειοδότηση των επιχειρήσεων. Και πως με το περαιτέρω πάγωμα των πλειστηριασμών πέραν της 31/1/2013, ελλοχεύει δήθεν ο κίνδυνος, μεταξύ των «κόκκινων» δανειοληπτών, να κατισχύσει η αντίληψη: «δεν πληρώνω το δάνειο αφού δεν μπορεί να μου το πάρει η τράπεζα», κάτι που θα ενέτεινε την αβεβαιότητα της βιωσιμότητας του τραπεζικού συστήματος.

Από το άλλο μέρος, ένας ολόκληρος υπερχρεωμένος κόσμος, που  είναι τρομοκρατημένος από την απειλή  της απαλλοτρίωσης της πρώτης κατοικίας του, δείχνει σφόδρα θυμωμένος γιατί αισθάνεται ότι οι παραπάνω  τον παραπλανούν και  τον εμπαίζουν. Και όπως εκμυστηρεύονται στις μεταξύ τους συζητήσεις ενδιαφερόμενοι πολίτες: «είναι πραγματικά  τραγικό το γεγονός ότι, χωρίς ποτέ  κανείς να εξηγήσει  επίσημα(σ.σ, Τροικα, Κυβέρνηση, Τράπεζες), οι κ.κ  Τόμσεν, Ματίας και Μαζούχ, επιμένουν να  θέλουν να επιβάλουν την κατάργηση ενός νόμου(Παπαθανασίου), που προστατεύει τους συντριπτικά περισσότερους (τους κόκκινους αδύναμους δανειολήπτες), προκειμένου να αποκαλυφθούν  και αναγκαστούν να  πληρώσουν τα δάνειά τους οι ελάχιστοι(οι κακοπληρωτές)». Και στην τελική, συμπληρώνουν, «είναι μείζον ζήτημα ηθικής τάξης και αξιοπιστίας για τους δανειστές, τις τράπεζες αλλά και για την κυβέρνηση το γεγονός να θέλουν να του περάσουν ένα τόσο σκληρό μέτρο, όταν ο λαός αυτός  στην συντριπτική του πλειονότητα είναι πεπεισμένος ότι η επαναενεργοποίηση των πλειστηριασμών, υπηρετεί προεχόντως τα συμφέροντα του εγχώριου και ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και όχι εκείνα της μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας που δοκιμάζεται».

Και καταλήγουν:  «αντί η ανωτέρω  οξύμωρη επιχειρηματολογία που προϋποθέτει το«ξεσπίτωμα» χιλιάδων ανήμπορων συνανθρώπων μας  να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την τρόικα, και δια στόματος των ελλήνων διαπραγματευτών να απορριφθεί εκ προοιμίου ως απαράδεκτη, οι εν λόγω ιθύνοντες δεν το έκαναν ούτε διαφαίνεται ότι θα το κάνουν».

Ακυρώνοντας έτσι τη δυνατότητα να δοθεί εκ μέρους του ελληνικού λαού, τόσο στους ίδιους και στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, όσο και στους  αξιωματούχους της Γερμανικής καγκελαρίας,  το ηχηρό μήνυμα: ότι η ελληνική διοίκηση αποποιείται  το ρόλο του κομπάρσου σε ένα θέατρο του παραλόγου, που  εδώ και καιρό παίζουν οι δανειστές της φτωχής αλλά περήφανης αυτής χώρας!

Πως «αποκαλύπτονται» οι μπαταχτσήδες δανειολήπτες, χωρίς το «οριζόντιο άνοιγμα»  των πλειστηριασμών

Ακόμη, εάν το δίδυμο «τρόικα-τράπεζες», ήθελε  ειλικρινά να αντιμετωπίσει το οξύτατο πρόβλημα των πλειστηριασμών, μέσα από μια ρύθμιση, που θα διασφάλιζε  την συνταγματικά  προστατευόμενη  Α’ κατοικία των πραγματικά ανήμπορων δανειοληπτών, χωρίς να θίγονται οι νόμιμες απαιτήσεις των δανειοδοτριών τραπεζών, από αυτούς που έχουν και δεν πληρώνουν, θα μπορούσε να το κάνει και μάλιστα με τις πολύ λιγότερες κοινωνικές και «τραπεζο-οικονομικές» παράπλευρες  απώλειες. Και αυτό γιατί, το υφιστάμενο ισχυρό και επαρκές νομικό πλαίσιο,  επιτρέπει αφ’ ενός μεν στη διαμόρφωση μίας  νομικά τεκμηριωμένης αντί-επιχειρηματολογίας, στο τροϊκανό επιχείρημα: «οι πλειστηριασμοί  πρέπει να…ανοίξουν για να αποκαλυφθούν οι μπαταχτσήδες και να κληθούν να πληρώσουν τα δάνειά τους, αυτοί που ενώ μπορούν δεν  το κάνουν, «κρυπτόμενοι» πίσω από τις προστατευτικές διατάξεις του νόμου» και αφ’ ετέρου στη δρομολόγηση  μιας καθαρής και κοινωνικά αποδεκτής λύσης  στο πρόβλημα.

Πράγματι:
i) Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87 του νομοθετικού διατάγματος 17.7/13.8.1923 και 4 Ν. 5368/1932, που εξακολουθούν να ισχύουν και μετά την εισαγωγή ΚΠολ.Δ, κατά το άρθρ. 52 αρ. 3 ΕισΝΚΠολΔ, «η απαίτηση που απορρέει από την κύρια σύμβαση που εξυπηρετεί ο τραπεζικός λογαριασμός, προς ανάληψη του εμφανιζόμενου πιστωτικού υπολοίπου, δύναται να κατασχεθεί στα χέρια τράπεζας  ως τρίτης, προς ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης των δανειστών του δικαιούχου». Ενώ με την απόφαση 1812/2007, το πρώτο τμήμα του Αρείου Πάγου έχει κρίνει ότι «ακόμη και στην περίπτωση συν-δικαιούχων, η τράπεζα μπορεί να συμψηφίζει απαιτήσεις της από το σύνολο του λογαριασμού».

Δηλαδή, εάν ο κακοπληρωτής δανειολήπτης από μία τράπεζα, έχει κατάθεση σε λογαριασμό της ίδιας της τράπεζας, τότε η τελευταία αυτόματα «τραβάει» από το λογαριασμό του τα χρωστούμενα
ii) Κατά το  άρθρο  24 ν. 2951/2001 «το απόρρητο της κάθε μορφής κατάθεσης σε πιστωτικά ιδρύματα δεν ισχύει έναντι του δανειστή που έχει δικαίωμα κατάσχεσης της περιουσίας του δικαιούχου».

Δηλαδή, εάν ο κακοπληρωτής δανειολήπτης, χρωστάει στην τράπεζα Α και έχει κατάθεση στην τράπεζα Β, τότε η δανείστρια τράπεζα (η Α) μπορεί να εκδώσει κατασχετήριο, στη συνέχεια με την άρση του τραπεζικού απόρρητου  και να εντοπίσει την τράπεζα που ο εν λόγω μπαταχτσής έχει κατάθεση(την Β) και να κατασχέσει τα οφειλόμενα.

Εξυπακούεται ότι στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, η κατάσχεση του οφειλόμενου ποσού και σε ότι αφορά το ύψος του, επιτρέπεται με τις προϋποθέσεις  του άρθρου 20 Ν. 4161/2013(περί ακατάσχετων ποσών σε ατομικό ή κοινό λογαριασμό, ή ποσών από μισθό, σύνταξη, κοινωνικό επίδομα), ενώ δεν μπορεί να υπερβαίνει το ύψος της οφειλής.
Τέλος εάν ο κακοπληρωτής έχει βγάλει τα χρήματά του στο εξωτερικό, ο… κ. Προβόπουλος, ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος, εάν φυσικά το θελήσει, μπορεί με το «πάτημα ενός κουμπιού» να πληροφορηθεί σε ποια τράπεζα του εξωτερικού έχει καταθέσει τα χρήματά του και αμέσως να ειδοποιήσει τη δανείστρια ελληνική τράπεζα, η οποία, με παρεμφερείς διαδικασίες, που θα λαμβάνουν υπόψη το δίκαιο της χώρας που λειτουργεί η ξένη τράπεζα   θα μπορέσει να κατασχέσει τα οφειλόμενα.

Επομένως σε κάθε περίπτωση είναι πλέον νομικά εφικτό και στο χέρι των τραπεζών, οι ελάχιστοι μπαταχτσήδες δανειολήπτες(σ.σ που ενώ μπορούν δεν πληρώνουν), να «αποκαλυφθούν». Και αυτό να γίνει χωρίς κατ’ ανάγκη να χρειάζεται μια οριζόντια ή με ορισμένες παραλλαγές  άρση απαγόρευσης των πλειστηριασμών, που θα ξεσπιτώνει ή θα κρατάει  σε ομηρία των τραπεζών τους πολλούς και αδύναμους, όπως ανενδοίαστα απαιτεί η τρόικα και δυστυχώς η παρούσα συγκυβέρνηση, με τον ένα ή άλλο τρόπο, φαίνεται να την… σιγοντάρει.

Πάντως εμείς ευχόμαστε και ελπίζουμε να συμβεί το αντίθετο.

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >