ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 7.30 μ.μ. στην αίθουσα του Μ/Φ Συλλόγου Άρτας  «Ο Σκουφάς», το Βιβλιοπωλείο «Πυξίδα» και οι Εκδόσεις «Ανέμη», διοργανώνουν Εκδήλωση –Παρουσίαση του βιβλίου «Ο Χρησμός» του π. Υφυπουργού  Έκτορα Π. Νασιώκα.

Θα μιλήσουν  : o φιλόλογος Νίκος Καρατζένης και ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Γρηγόρης Ζαρωτιάδης.

«Ο Χρησμός» Ε. Νασιώκας  - Εκδόσεις Ανέμη 2013 σελ.330

«Όλη η ευθύνη στο λαό» .
«Όταν όλα θα φαίνονται αδύνατα, εσύ να πιστεύεις στο θαύμα».
(Χρησμοί ,του Τειρεσία και της Πυθία από το Μαντείο των Δελφών).

Η ζωή μοιάζει με παραμύθι .Μια που αρχίζεις να το μιλείς δεν ξέρεις αν θα έχει δράκους. Μα και δράκος να βγει στη μέση της ιστορίας ,πρέπει να αποσώσεις το διάβασμα μέχρι την τελευταία του σελίδα, να περπατήσεις όλο το βιβλίο. Όμως το δικό μας παραμύθι , του  δίκαιου πρίγκιπα, δουλευόταν πολλά χρόνια στο παλάτι. Το παραμύθι αυτό έπρεπε να το «φάει» ο λαός. Το παραμύθι αυτό πάντα κατέληγε : «Κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα… ».Για το δράκο ,που θα κατασπάραζε στο διάβα πολλούς απλούς και αθώους υποτελείς , δεν έκανε κουβέντα, διότι κάποιοι είχαν τροποποιήσει το παραδοσιακό παραμύθι σε τέτοιο βαθμό , έτσι ώστε να εξαφανιστεί από αυτό ,ο δράκος και τα θηρία… Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας…..

Μια φορά και έναν καιρό  σε μια μακρινή λιλιπούτεια πολιτεία στα πέρατα του πουθενά, ζούσε ένας ευτυχισμένος και ονειροπόλος  λαός ,που είχε μεγάλη ιστορία, αλλά….

Ένα παραμύθι, είναι το βιβλίο του γιατρού και πρώην υφυπουργού Έκτορα Νασιώκα, με πρωταγωνιστές: τον Ιβάν και τον Τζο (αρχιφίλαρχοι, σταυραδελφοί  και πορφυρογέννητοι, οι πρωταίτιοι της κατάρρευσης της λιλιπούτειας πολιτείας  ) , τον Δία , τους Δώδεκα θεούς , τον τυφλό μάντη Τειρεσία , την Δημοκρατία και την Παιδεία, τον Περικλή και την Εκκλησία του Δήμου, την μυθολογία και την πραγματικότητα, τις αρχές και τις αξίες, ένα περιούσιο λαό, ένα χρυσόβουλο πάπυρο και εννιά ασφαλισμένους φακέλους , ένα μεγάλο μυστικό , μια θεϊκή εντολή, ένα προφητικό όνειρο, ένα καράβι που τραβούσε ντουγρού για τα βράχια, τον Γολγοθά ενός λαού, την προδοσία ενός λαού, τη θυσία της Ιφιγένειας-λαός , την κατάρρευση μιας πολιτείας, μια λιλιπούτεια πολιτεία που φυλάκιζε και σκότωνε αγγελιοφόρους και μάντεις κακών, ένα μνημόνιο που γράφτηκε στο γόνατο του Ζαν, ανίκανοι και ανεύθυνοι ηγέτες , φίλαρχοι και φύλαρχοι, μια βασιλομήτωρ και τα άπληστα παιδιά της, μια  φαμίλια και μια δυναστεία, τον τζόκεϊ Τζο, τους κερδοσκόπους μιας πολιτείας, τον μακιαβελισμό και τον λαϊκισμό, την αλαζονεία και τον αυταρχισμό, το νόμο της σιωπήςκαι το νόμο της μαφίας , την προσωποπαγή εξουσία του χαλίφη, τον άνθρωπο που ήθελε να γίνει Βασιλιάς, το σιωπητήριο της κοινοβουλευτικής ομάδας, το «αποφασίζουμε και διατάσουμε» του πορφυρογέννητου δημοκράτη ηγέτη, τη φίμωση μιας φατρίας που είχε παράδοση δημοκρατικότητας και αγώνων αιώνων, τις κομματικές φατρίες, το ψέμα και το φανατισμό, τις κρυμμένες αλήθειες και τα ψεύτικά διλήμματα, τη δουλική συμπεριφορά βουλευτών , τους κηπουρούς και τους αυλικούς του φίλαρχου, τους αιώνιους χειροκροτητές, τις οβιδιακές μεταμορφώσεις των χαλίφηδων , το θίασο των παλιάτσων, κάποια πράγματα που δεν έγιναν τυχαία και που υπηρετούσαν κάποιο σχέδιο διάλυσης μιας πολιτείας, το μύθο του νεοπλουτισμού και της ευδαιμονίας , τον ευτελισμό θεσμών και προσώπων, την υπερεξουσία και παντοδυναμία των Μ.Μ.Ε., την μέθοδο open gov.( ο ευτελισμός του ευτελισμού κάθε αρχής) , τις στρατιές των αφισοκολλητών σημαιοφόρων, τη λαϊκίστικη νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας και του ωχαδελφισμού, το «φαίνεσθαι » και το «είναι », την απαισιοδοξία και την ελπίδα,  τον ξεροκέφαλο γιό του αγωγιάτη, τον ορθολογιστή αντάρτη, το ακέφαλο τάγμα, όλα αυτά  αποτελούν  μια πολιτική σάτιρα για όσα συνέβησαν και  συμβαίνουν στη λιλιπούτεια πολιτεία, μέσα σε μια μνημονιακή ξηρασία.

Ο Έκτορας Νασιώκας έζησε από μέσα τη λογική , τη νοοτροπία και τις μεγάλες αδυναμίες του πολιτικού συστήματος της λιλιπούτειας πολιτείας, ίσως την πιο κρίσιμη περίοδο. Και μας αποκαλύπτει ότι από το 2107 ήταν σε όλους γνωστό ,πως η πολιτεία βάδιζε με βεβαιότητα στην κατάρρευση και την πτώχευση ,αν συνέχιζε στον ίδιο δρόμο .Εκτός αν η πολιτεία αντιδρούσε , άλλαζε δρόμο και λογική , είχε όραμα , έκανε αυτοκριτική και αυτοκάθαρση , απαρνιόταν τον λαϊκισμό και ελάμβανε τα απαραίτητα και σωστά μέτρα. Για να συμβεί όμως αυτό απαιτούνταν μέγιστη δυνατή εθνική αυτογνωσία ,ταπείνωση , αποφασιστικότητα στην κορυφή και στη βάση , σφυρηλάτηση της θέλησης των πολιτών ,για να αγωνιστούν για το βέλτιστο και επίμονη πανεθνική προσπάθεια, κάτι που βεβαίως δεν έγινε ποτέ. Όλα τα πράγματα , έχουν συνέπειες, λέει ο συγγραφέας. Χωρίς καταστροφή και συντριβή , δεν υπάρχει βοήθεια και ανάσταση για κανέναν. Κάθαρση και καταδίκη. Η σύγχρονη μικρή πολιτεία είναι ένα ανοιχτό πρόβλημα, του οποίου τα παράθυρα και οι πόρτες είναι κλειστές… Ποιος  εμποδίζει να κυνηγήσουνε οι πολίτες το όραμά τους ; Ποιόν κηδεμόνα-μέντορα –δικτάτορα –αφέντη-φίλαρχο έχουνε ανάγκη για να αλλάξουνε πλεύση;  Γιατί προδώσανε τους εαυτούς τους ; Πρέπει να ξέρουν οι πολιτικοί ότι το πιο μεγάλο αμάρτημα στην οικουμένη χρεώνεται σε αυτούς που τρομάζουν τα παιδιά , τα στέλνουν στα ξένα και σπέρνουν φόβο στους ανθρώπους… . Θα δρέψουν οι πολιτικοί τις θύελλες μιας γενικευμένης κατακραυγής, όταν θα γίνει το ξύπνημα του Κύκλωπα.

Το βιβλίο αυτό δεν χρειάζεται να διαβαστεί σαν μυθιστόρημα. Θέλει τις ανάσες του, τις παύσεις του, τις επαναλήψεις του. Καλός αναγνώστης δεν είναι αυτός που διαβάζει τις γραμμένες φράσεις , αλλά αυτός που διαβάζοντάς τες ξαναγράφει τις αόρατες και τις άγραφες. Στο βιβλίο αυτό του ενεργού πολίτη Έκτορα Νασιώκα, πρέπει  να καταλάβουν οι πολίτες της μικρής πολιτείας, ότι η λύση στην τραγωδία τους βρίσκεται μέσα στο νου και την ψυχή τους , είναι δηλαδή δική τους υπόθεση, για να πατάνε γερά στο χώμα της πατρίδας ,που κάποιοι καλοθελητές τους ζητούν να πουλήσουνε και κάποια ίχνη ξυπνούν και τους καλούν σαν αναμνήσεις ενός ζητούμενου μέλλοντος…. Το βιβλίο «Ο Χρησμός»  του Έκτορα Νασιώκα είναι όαση , στο χαμηλό επίπεδο στο οποίο έχει καθηλωθεί ο δημόσιος λόγος στις μέρες μας : «από τα τηλεπαράθυρα έως μέσα στο ναό της Δημοκρατίας».

Είναι  «ασκήσεις μνήμης » , για τον συγγραφέα , να παρακολουθεί την πολιτική επικαιρότητα την τελευταία δεκαετία στη λιλιπούτεια πολιτεία. Σκιαγραφεί πτυχές (προβληματικές , νοσηρές,  ή ιλαροτραγικές) της  πολιτικής σκηνής της λιλιπούτειας πολιτείας. Μας αποκαλύπτει μια πραγματικότητα που η πλειονότητα της κοινωνίας στην μικρή πολιτεία επιλέγει να μη βλέπει , να αγνοεί…. Ο Έκτορας Νασιώκας είναι ένας σύγχρονος Μαρίνος Αντύπας , ένας πραγματικός ρομαντικός , εξεγερμένος αγωνιστής των σοσιαλιστικών ιδεωδών. Ενώπιον των φυσικών καταστροφών ο άνθρωπος είναι ανήμπορος, αντίθετα ενώπιον των κοινωνικών και πολιτικών θεομηνιών , όπως αυτή που ζούνε  στην λιλιπούτεια πολιτεία , ο άνθρωπος έχει λόγο και ευθύνη …

Ο Έκτορας Π.Νασιώκας κατάγεται από ένα μικρό χωριό της Αργιθέας των Αγράφων το Σπυρέλο, το σημερινό Πετροχώρι. Σπούδασε γιατρός και άσκησε για πολλά χρόνια την ειδικότητα της κλινικής ογκολογίας. Ασχολήθηκε πολύ νωρίς με τα κοινά , στο Δήμο της Λάρισας, στη Νομαρχία Ημαθίας , στη Βουλή των Ελλήνων, στο Υπουργείο Υγείας και το συνδικαλιστικό κίνημα από πολλές θέσεις. Έζησε όλη τη ζωή του ως ενεργός πολίτης. Υπηρέτησε ως βουλευτής από τον Απρίλιο του 2000 μέχρι τον Ιούνιο του 2011 , όταν παραιτήθηκε παραδίδοντας την βουλευτική του έδρα στο κόμμα με το οποίο εκλεγότανε… «Ο Χρησμός» είναι το δεύτερο λογοτεχνικό του βιβλίο μετά τον «Αγωγιάτη».     

• < Προηγούμενο