Του Βασίλη Τσίρκα
     

Η μεταπολίτευση στιγματίστηκε από την κατάρρευση των μεγάλων προσδοκιών που γεννήθηκαν σε μια μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Κυρίως προσδιορίστηκε από τη μεγάλη οικονομική κρίση που έπληξε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας και ουσιαστικά κήρυξε και τη λήξη αυτής της μακράς πολιτικής περιόδου.
    Μετά από σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικής ιστορίας και τέσσερα χρόνια μνημονιακής πολιτικής, ο ελληνικός λαός συσσώρευσε θυμό, μελαγχολία και αγανάκτηση. Συναισθήματα και καταστάσεις που επωάζουν σήμερα τους όρους για τη γέννηση μιας νέας μεταπολίτευσης και μπορούν να γίνουν εργαλεία αλλαγής και ανατροπής.
    Οι παλαιές μεταπολιτευτικές πολιτικές της διαχείρισης κοινωνικών συμβολαίων ή συμφωνιών με την κοινωνία ή έστω με κομμάτια της κοινωνίας έχουν προ πολλού εγκαταλειφθεί και στη θέση τους προβάλλει πλέον ένα νέο πολιτικό υβρίδιο, ένα κράμα μνημονιακών πολιτικών και νεοφιλελεύθερου δογματισμού.
    Σαράντα χρόνια μετά ο ελληνικός λαός έχει μπροστά του μια πρόκληση ιστορικής σημασίας. Να γείρει την πλάστιγγα υπέρ μιας νέας μεταπολίτευσης, η οποία θα είναι αποτέλεσμα μια μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα σταματήσει την καταστροφή και θα βάλει γερές βάσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για τη Δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.   

Σε αυτό το πλαίσιο η ήττα του μνημονιακού μπλοκ διακυβέρνησης που είναι κυρίως υπεύθυνο για την οικονομική, θεσμική και ηθική χρεοκοπία της χώρας και η διαδοχή του από μια πλατιά κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα αποτελεί μια απλή κυβερνητική εναλλαγή. Θα αποτελέσει τομή στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου και θα σημάνει και τυπικά το τέλος της μεταπολίτευσης.
    Η έκβαση αυτού του ιστορικού διακυβεύματος, μιας νέας μεταπολίτευσης, μιας πολιτικής ανατροπής που θα φέρει τη σφραγίδα του λαϊκού παράγοντα, δεν θα  εξαρτηθεί μόνο από τη δυνατότητά μας να σταθεροποιήσουμε την οικονομία και να αποκαταστήσουμε τις μεγάλες αδικίες.    
    Σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί και από την ικανότητά μας να αντικαταστήσουμε το παλιό και το σάπιο, όλες αυτές τις αποτυχημένες και διάτρητες δομές του πολιτικού μας συστήματος, με νέες υγιείς, σταθερές και αποτελεσματικές. Με δομές που θα προκρίνουν και θα εγγυώνται τη λαϊκή κυριαρχία, την εμβάθυνση της δημοκρατίας, τη συμμετοχή των πολιτών, τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τη δικαιοσύνη.
    Θα κριθεί με βάση την αποφασιστικότητά μας να τελειώνουμε με εκείνες τις καταστάσεις και πολιτικές πρακτικές που δυναστεύουν τη δημόσια ζωή επί δεκαετίες αλλά και εκείνους που διεύθυναν αυτό το αναποτελεσματικό και πελατειακό κράτος. Να τελειώνουμε με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα, αναμειγμένα με ακροδεξιό φανατισμό. Θα κριθεί από την βούλησή μας να σπάσουμε την ανίερη συμμαχία των οικονομικών και πολιτικών κύκλων.
    Η παλιά μεταπολίτευση διαπεράστηκε από πολλαπλές κρίσεις. Οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και ηθική κρίση. Οι μνημονιακές πολιτικές ήρθαν σαν επιστέγασμα αυτών των κρίσεων. Ήρθαν για να μονιμοποιήσουν την κρίση και να διαλύσουν κάθε δυνατότητα εξόδου από αυτή. Σε αυτό το πλαίσιο ακυρώθηκε κάθε έννοια πολιτικής αντιπροσώπευσης, με αποτέλεσμα να βιώνουμε σήμερα τον ευτελισμό κάθε συντεταγμένης διαδικασίας πολιτικού ελέγχου και άσκησης κριτικής.
    Η νέα μεταπολίτευση που κυοφορείται αυτή την περίοδο ή θα φέρει στο προσκήνιο ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό ήθος ή θα αποτύχει παταγωδώς να εκφράσει τη μεγάλη επιθυμία του ελληνικού λαού για ρήξη με τα μεταπολιτευτικά «ήθη και έθιμα». Ή θα αντικατασταθεί το παλιό και φθαρμένο καθεστώς από μία κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας ή η κρίση θα αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά με καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία και τη χώρα.
    Σε αυτή λοιπόν τη μεγάλη πρόκληση δεν μπορούμε να ψάχνουμε απαντήσεις κλεισμένοι στον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε άλλο τις δυνάμεις της διαφθοράς. Μπορούμε να ανατρέψουμε τα δοσμένα σενάρια και να επιτρέψουμε στη νέα γενιά να ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο, όπου δεν θα παρελαύνει το βόλεμα, τα παράσιτα, η λαμογιά. Μια αναγεννημένη ηθικά και πολιτιστικά Ελλάδα, όπου ο λαός δεν θα υποφέρει από όσους σκέφτονται πώς θα βγάλουν κέρδη από τον πόνο της κοινωνίας και πώς θα κερδίσουν περισσότερα σε αυτές τις πρωτόγονες συνθήκες. Μια χώρα που δεν θα κυριαρχεί η απαισιοδοξία και η ανασφάλεια.
    Να κλείσουμε το δικό μας δημιουργικό ραντεβού με τη νέα Ελλάδα της αξιοπρέπειας, της δημιουργίας και της δικαιοσύνης για να κλείσει οριστικά ο κύκλος της παλιάς μεταπολίτευσης. 

Ο Βασίλης Τσίρκας είναι δικηγόρος, υποψήφιος βουλευτής Άρτας ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές Μαΐου – Ιουνίου 2012.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top