ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

«Οι εποχές είναι δύσκολες για τους αγροτοκτηνοτρόφους της περιοχής μας. Η βάρβαρη φορολόγηση, ο γηρασμένος πληθυσμός και ο μικρός κλήρος, είναι κάποια από τα προβλήματα που δυσκολεύουν τις συνθήκες επιβίωσής μας. Όλοι μαζί να σχεδιάσουμε το μέλλον του τόπου μας…»!

Τα παραπάνω τόνισε ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Άρτας – Φιλιππιάδας, ΝΙΚΟΣ ΓΚΙΖΑΣ, ο οποίος μίλησε στον «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ» για όλα τα ζητήματα και προβλήματα που απασχολούν την Ένωση και τον τοπικό αγροτικό κόσμο κάνοντας αναφορά στα αίτια, αλλά και στις προϋποθέσεις και προοπτικές που υπάρχουν, για να επιβιώσει ο Συνεταιρισμός και κατ’ επέκταση να επιβιώσουν και οι αγροτοκτηνοτρόφοι της περιοχής μας.

Πιο συγκεκριμένα, το περιεχόμενο αυτής της συνέντευξης έχει ως ακολούθως:

Πως πήγε η φετινή εσπεριδοπαραγωγή;

«Η χρονιά που έφυγε ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις και προοπτικές των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά διάθεση της παραγωγής και των τιμών. Ενδεικτικά αναφέρω μέση τιμή Κλημεντίνης 28-32 λεπτά και τα πορτοκάλια μέρλιν 18 λεπτά». Όμως ο παγετός του Ιανουαρίου 2017, έβαλε φρένο σε αυτή την καλή προοπτική. Κάποιες ποσότητες οδηγήθηκαν στην χυμοποίηση με εμπορική τιμή 0,7 λεπτά το κιλό και 0,5 λεπτά η οικονομική ενίσχυση που κατεβλήθη τον Ιούνιο του 2017 και αφορούσε ποσότητες που είχαν παραδοθεί μέχρι 31-12-2016».

Ποια είναι η σημερινή κατάσταση της Ένωσης; Ποια τα προβλήματα και ποιες οι δνατότητες και οι προοπτικές για να επιβιώσει;

«Η Ένωση όπως λειτούργησε μέχρι το 2012, οπότε με τον Ν. 4011/2011, άλλαξε κι έγινε πρωτοβάθμιος συνεταιρισμός, δεν περνά και τις καλύτερες στιγμές της. Αντιθέτως προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, αντιμετωπίζοντας τεράστια οικονομικά προβλήματα και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Διοικητικού Συμβουλίου, το μέλλον φαίνεται δυσοίωνο και ζοφερό. Δεν μπορούμε βέβαια να παραβλέψουμε τα λάθη που έχουν γίνει κατά καιρούς, αλλά και την πολεμική που δέχονται οι συνεταιρισμοί από όλες τις πλευρές, λες και ήταν αυτοί οι οποίοι κατέστρεψαν τα πάντα. Ένας οργανισμός με 100 χρόνια ιστορία, απαιτεί τουλάχιστον σεβασμό, γιατί στο πέρασμα αυτών των χρόνων, ο Νομός Άρτας κέρδισε και ωφελήθηκε πάρα πολλά, οικονομικά, αναπτυξιακά και κοινωνικά».

Έχει μέλλον και με ποιες προϋποθέσεις;

«Για να επιβιώσει και να έχει μέλλον ο συνεταιρισμός οι προϋποθέσεις είναι απλές. Χρειάζεται, όπως παλιότερα, μαζική συμμετοχή και υποχρεώσεις και όχι μόνο απαιτήσεις. Δυστυχώς οι τελευταίοι νόμοι περί συνεταιρισμών, με την κατάργηση των πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών και την απαξίωση των Α.Σ.Ο., μας προβληματίζει. Πρέπει όμως να αφήσουμε πίσω την εσωστρέφεια και την παθογένεια που δημιούργησαν τα προβλήματα και όλοι μαζί να πάμε μπροστά».

Η ακίνητη περιουσία της Ένωσης είναι αξιόλογη. Είναι αξιοποιημένη κι αν όχι, γιατί;

«Τα τελευταία χρόνια έγινε η καλύτερη δυνατή προσπάθεια αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της οργάνωσης, όπως: Το Συσκευαστήριο λειτουργεί κανονικά, απορροφώντας μεγάλες ποσότητες παραγόμενων προϊόντων της περιοχής μας, (ακτινίδια – μανταρίνια – πορτοκάλια), προσφέροντας και καλές τιμές στους παραγωγούς και εργασία σε αρκετούς εντός αυτού. Τα Ψυγεία λειτουργούν ως Τυποποιητήριο Ελιάς και σε συνεργασία με τον κ. Φίλιππα Μπέη, διακινούνται ελιές σχεδόν σε όλον τον πλανήτη. Όμως υπάρχουν κι άλλα αστικά ακίνητα, τα οποία όχι μόνον δεν είναι αξιοποιήσιμα, αλλά προκαλούν και μεγάλα οικονομικά προβλήματα, ΕΝΦΙΑ κ.α., τα οποία έχουμε αποφασίσει να τα αξιοποιήσουμε εκποιώντας τα, όμως λόγω κρίσης και οικονομικών συνθηκών κάνουν δύσκολο αυτό το βήμα».

Έχουν μέλλον οι καλλιέργειες των εσπεριδοειδών και της ελιάς στην περιοχή μας κι αν όχι, τι πρέπει να γίνει;

«Ο τόπος που ζούμε είναι η Γη της Επαγγελίας, γιατί βρέχεται από δύο ποταμούς. Χρειάζεται λοιπόν ορθολογική χρήση αυτού του πολύτιμου αγαθού, προσαρμογή στις απαιτήσεις της αγοράς, συνεργασία όλων μας και τέλος καθετοποίηση της παραγωγής, γιατί μόνο έτσι μπορεί να πάρουμε την προστιθέμενη αξία που μας ανήκει».

Κάποτε στην Άρτα λειτουργούσαν πάνω από δέκα συσκευαστήρια αγροτικών προϊόντων και σημαντικές μονάδες χυμοποίησης εσπεριδοειδών. Σήμερα μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Πως καλύπτονται οι ανάγκες της τοπικής παραγωγής;

«Πράγματι η Άρτα ήτανε σημείο αναφοράς στη διακίνηση και την εμπορία εσπεριδοειδών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον περίφημο συνεταιριστικό χυμό ΕΣΠΙΝΟ ή τον χυμό ΚΟΝ-ΖΑΚ; Ποιος ξεχνάει τα άλλα χυμοποιεία και συσκευαστήρια, όπως του Φραγκίστα, ΑΓΡΕΞ κ.α. Όμως εμείς έχουμε την ευθύνη πλέον έχοντας ωριμάσει, να δημιουργήσουμε και πάλι, με την συμμετοχή όλων μας, ΕΠΩΝΥΜΑ προϊόντα, που θα κάνουν τη διαφορά. Όσον αφορά τώρα τη σημερινή κατάσταση, στην περιοχή μας λειτουργούν 5 συσκευαστήρια για ακτινίδια και εσπεριδοειδή. Για την ελιά, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την ονομασία προέλευσης που υπάρχει καταχωρημένη, ως προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης, σε συνεργασία με τους ντόπιους και άλλους εξαγωγικούς Φορείς που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας».

Έχετε κάτι άλλο να προσθέσετε;

«Έχοντας συσσωρεύσει αρκετή εμπειρία, στα πάρα πολλά χρόνια που ασχολούμαι με τα συνεταιριστικά δρώμενα της περιοχής και της επικράτειας, πιστεύω πως πρέπει να αφήσουμε πίσω τις στείρες αντιπαραθέσεις, την εσωστρέφεια και την παθογένεια, σχεδιάζοντας το μέλλον όλοι μαζί, προσβλέποντας στην καθετοποίηση της παραγωγής, παρέμβαση στις εισροές, τις συνέργειες, που είναι απαραίτητες, αποκτώντας όγκο και πολλούς κωδικούς, γιατί αυτό θέλει η αγορά. Σύσταση ισχυρών Οργανώσεων Παραγωγών, αξιοποιώντας προγράμματα της Κ.Α.Π., από τον 2ο πυλώνα. Θα μπορούσα να αναφέρω κι άλλα, ας κάνουμε όμως αυτά τα πρώτα σταθερά βήματα και δόξα τω Θεώ, εδώ είμαστε για τα επόμενα. Προσωπικά και παρά τις δυσκολίες και αντιξοότητες που αντιμετωπίζω ως Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ένωσης θα συνεχίσω με όλους τους συναδέλφους, να δίνω των αγώνα σε όλα τα επίπεδα, με τη συμμετοχή μου στο Δ.Σ. του Συνδέσμου Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων – Επιχειρήσεων Ελλάδας, υπό την προεδρία του πρώην υπουργού Γεωργίας Αλέξανδρου Κοντού, με παρεμβάσεις σε όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς (ΕΛΓΑ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ), με συνεργασία σε όλη την επικράτεια, όχι μόνο για την επιβίωση της οργάνωσης, αλλά και για το καλύτερο μέλλον των αγροτοκτηνοτρόφων της περιοχής μας. Οι εποχές που ζούμε είναι όχι απλώς δύσκολες, από οικονομικής άποψης, αλλά κινδυνεύουν να χαθούν και θεσμοί. Η βάρβαρη φορολόγηση, ο γηρασμένος πληθυσμός, ο μικρός κλήρος, είναι λίγα από τα προβλήματα που μπορώ να αναφέρω. Για αυτόν τον λόγο, θα πρέπει και πάλι να τονίσω την ανάγκη για ενότητα. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να σχεδιάσουμε το αύριο, έχοντας κατά νου πως στην Ελλάδα, μόνο το 15% των παραγόμενων αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, εμπορεύονται μέσω συνεταιρισμών, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη αγγίζει και το 70% σε ορισμένες χώρες».

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >