ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Ήταν και παραμένει ένας  αθόρυβος και αποτελεσματικός εργάτης της τοπικής κοινωνίας που εργάστηκε χωρίς κομπορρημοσύνες, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χωρίς να επιδιώκει ίδια οφέλη ή προσωπικές στοχεύσεις.

Περισσότερο γνωστή είναι η αποτελεσματική παρουσία του στη Νομαρχία ως άμεσου συνεργάτη (Αντινομάρχη και Γεν. Γραμματέα) του Νομάρχη Λάμπρου Ρίζου.

Κάτι όμως που είναι λιγότερο γνωστό, αλλά πολύ σημαντικό, είναι ότι σ’ αυτόν οφείλονται σε μεγάλο βαθμό πολλά από τα μεγάλα έργα του αείμνηστου Δημάρχου και αναμορφωτή της Άρτας Κώστα Βάγια, πράγμα που και ο ίδιος ο αείμνηστος Δήμαρχος το αναγνώριζε.

Αλλά και η κοινωνική του προσφορά είναι μεγάλη με δραστηριότητες και δράσεις που φέρουν ανεξίτηλη στην προσωπική του σφραγίδα καθώς υπήρξε:

1. Γεν. Γραμματέας του Συλλόγου «Σκουφάς».

2. Υπεύθυνος του εθνικού ιδρύματος Υποδοχής και Αποκαταστάσεως Ομογενών Ελλήνων (Ε.Ι.Υ.Α.Π.Ο.Ε.). Πρόκειται για το ελληνικό ίδρυμα που είχε συσταθεί τότε για την υποδοχή και φιλοξενία των ελλήνων ομογενών που διέφευγαν με πραγματικό κίνδυνο της ζωής τους από το σιδηρόφρακτο και τυραννικό καθεστώς τότε της Αλβανίας (ειδικά για τους Έλληνες) και ρακένδυτοι, πεινασμένοι, και κυριολεκτικά εξαθλιωμένοι έφθαναν στην Ελλάδα).

3. Πρόεδρος του Περιφ. Τμήματος Άρτας της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας για όσα χρόνια διήρκησε η δράση της.

4. Πρόεδρος του Περιφ. Τμήματος Άρτας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για πολλά χρόνια θέση στην οποία προσφέρει ακόμη και σήμερα.

Αυτός είναι περιληπτικά ο Γιώργος Βασιλείου.

Ο «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» κλείνει 40 χρόνια παρουσίας στην περιοχή μας και θεωρεί υποχρέωσή του, να παρουσιάσει στους Αρτινούς (έστω και με σχετική καθυστέρηση), το «βιογραφικό» αυτού του συμπολίτη μας στην τοπική κοινωνία ως μια μικρή αναγνώριση του έργου του.

 

Αφήνουμε τον ίδιο να μιλήσει:

 

Κύριε Βασιλείου. Ξεκινώντας  από τη θητεία σας στη Νομαρχία ως Αντινομάρχης και Γεν. Γραμματέας επί Νομαρχίας Λάμπρου Ρίζου, ποια ήταν η δική σας συμβολή και προσφορά στην ομολογουμένως επιτυχημένη Νομαρχιακή θητεία του Νομάρχη Λάμπρου Ρίζου;

«Ομολογώ ότι μέχρι τότε με τον μετέπειτα πολύ αγαπητό και φίλο Νομάρχη Λάμπρο Ρίζο δεν είχαμε ιδιαίτερη γνωριμία. Εγώ τον ήξερα σαν καταξιωμένο Νομικό και εκείνος με ήξερε σαν έναν καλό γνώστη στη δουλειά μου.

Και πράγματι εκείνος ήταν ο καταξιωμένος Νομικός και εύστροφος πολιτικός, εγώ ο έμπειρος τεχνοκράτης που είχα το μεγάλο πλεονέκτημα να γνωρίζω πολύ καλά και σε όλες του τις ανάγκες τον νομό και τα προβλήματά του, αλλά και όλους τους ανθρώπους του νομού (προϊσταμένους υπηρεσιών φορέων, συνεταιρισμών, προέδρους κοινοτήτων κ.λ.π.).

Αυτά τα στοιχεία ήταν πολύ θετικά γιατί σε κάθε σχεδιασμό ή σύσκεψη για την ανάπτυξη του νομού ή όταν ο κ. Νομάρχης εδέχετο επισκέψεις με αιτήματα διάφορα, ως συνήθως ήταν κατάλληλα ενημερωμένος από μένα και έδινε τις καλύτερες λύσεις, οι οποίες ήταν και κατάλληλα προετοιμασμένες. 

Δηλαδή εγώ τον ενημέρωνα για τα πραγματικά δεδομένα και τις υπάρχουσες δυνατότητες και εκείνος αποφάσιζε για τις δυνατές λύσεις.

Έτσι πολύ γρήγορα φάνηκε η αποτελεσματικότητα της συνεργασίας μας, που πολύ γρήγορα εξελίχτηκε και σε αμοιβαία εκτίμηση και φιλία η οποία, δόξα τω Θεώ, κρατάει μέχρι σήμερα.

Από πλευράς έργων δώσαμε ιδιαίτερη σημασία:

Α. Να βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό το βασικό οδικό δίκτυο του νομού, αφού πολλά από τα χωριά μας δεν είχαν ακόμη άσφαλτο.

Β. Να εξασφαλισθεί δίκτυο ύδρευσης με καθαρό και υγιεινό νερό σε όλους τους οικισμούς.

Γ. Να συμπληρωθεί και εκσυγχρονισθεί η υποδομή σε σχολικά κτίρια Α΄θμιας και Β΄θμιας εκπαίδευσης όπου υπήρχε ανάγκη. 

Ο αναλυτικός κατάλογος των συγκεκριμένων έργων που έγιναν σε όλους τους τομείς είναι πολύ μεγάλος και η καλύτερη επιβεβαίωση γι’ αυτόν είναι η αδιαμφισβήτητα θετική αποτίμηση των συμπολιτών μας για την επιτυχημένη Νομαρχιακή θητεία του Νομάρχη Λάμπρου Ρίζου».

 

Όπως πολλές φορές είχε αναγνωρίσει και ο ίδιος, βοηθήσατε τα μέγιστα για την υλοποίηση πολλών έργων τον αείμνηστο Δήμαρχο και Αναμορφωτή της Άρτας Κώστα Βάγια. Μπορείτε σας παρακαλώ να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες για το θέμα αυτό; 

«Όταν ο αείμνηστος Κώστας Βάγιας ήταν Δήμαρχος, με τον οποίον συνδεόμασταν με αμοιβαία εκτίμηση και φιλία, εγώ είχα την ευθύνη της Δ/νσης Προγραμματισμού της Νομαρχίας.

Την εποχή εκείνη ερχόταν στην Ελλάδα χρήματα από τα λεγόμενα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τα οποία κατανέμονταν σε Εθνικά, Περιφερειακά και Νομαρχιακά Προγράμματα, οι δε κατανομές και τροποποιήσεις – ανακατανομές των Νομαρχιακών και Περιφερειακών έργων γίνονταν από ο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Τα χρήματα των προγραμμάτων αυτών έπρεπε να απορροφώνται μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια, διαφορετικά χάνονταν.

Εγώ από τη θέση του Δ/ντη Προγραμματισμού, παρακολουθούσα σε κάθε συνεδρίαση του Περιφ. Συμβουλίου την απορροφητικότητα των έργων των νομών της Περιφέρειας.

Όταν έβλεπα ότι κάποιο έργο είχε προβλήματα, ήξερα ότι αργά ή γρήγορα το έργο θα βγει από το πρόγραμμα και όποιος είχε έτοιμο αίτημα (με έτοιμη μελέτη για να μπορεί να προχωρήσει γρήγορα), έπαιρνε και τα χρήματα.

Αυτό έλεγα στον αγαπητό Δήμαρχο. Υπάρχει αυτή η ευκαιρία. Τι έργο μπορούμε να προτείνουμε; Τι μελέτη μπορούμε να έχουμε έτοιμη σε 1,2 ή 3 μήνες ανάλογα με το πότε υπολόγιζα ότι θα γινόταν το Περιφ. Συμβούλιο.

Τα ποσά κυμαίνονταν από μεσαία έως και μεγάλα ανάλογα με την περίπτωση.

Εκείνος έχοντάς μου εμπιστοσύνη δεν ήθελε δεύτερη κουβέντα. Πίεζε τους τεχνικούς Υπαλλήλους του Δήμου να ετοιμάσουν τις σχετικές μελέτες στο συντομότερο δυνατό χρόνο και στο Περιφ. Συμβούλιο η «παγίδα» ήταν στημένη και αποτελεσματική.

Η αλήθεια είναι ότι οι υπάλληλοι του Δήμου στην αρχή αντιδρούσαν στην πίεση λέγοντας: «Μα κ. Δήμαρχε, τζάμπα δουλειές να κάνουμε, αφού χρήματα δεν υπάρχουν. Τι μελέτες να φτιάξουμε;». Εκείνος τότε τους έλεγε μπροστά μου. «Αφού ο κ. Βασιλείου λέει να κάνουμε μελέτη, θα κάνουμε. Εκείνος κάτι ξέρει και δε θα ρωτάτε για χρήματα!». 

Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίσαμε τα χρήματα με τα οποία έγιναν τα περισσότερα από τα μεγάλα αλλά και μικρότερα έργα που άλλαξαν τη μορφή της πόλης.

Ο Κώστας Βάγιας όμως ήταν ο Δήμαρχος που ήξερε τι χρειάζονταν η πόλη του. Δεν χάνονταν σε μικροπράγματα. Σου ενέπνεε εμπιστοσύνη ότι βλέπει μακριά, ότι έχει όραμα για το οποίο, αξίζει να τον βοηθήσεις και ότι βοηθώντας τον δεν βοηθάς τον άνθρωπο – Δήμαρχο αλλά προπάντων την πόλη και την περιοχή του».

 

Εδώ και αρκετά χρόνια το τμήμα Άρτας Ερυθρού Σταυρού είναι συνδεδεμένο με το όνομά σας και όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ένα αξιόλογο τμήμα καλά οργανωμένο και στελεχωμένο με σημαντικό έργο στην περιοχή μας. Τι θα μας λέγατε για την συμμετοχή, την διαδρομή και την συμβολή σας σ’ αυτό το τμήμα; 

«Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, η συμμετοχή μου στο τοπικό τμήμα του Ερυθρού Σταυρού ξεκίνησε το μακρινό πλέον 1998.

Τότε και για πολλά χρόνια το τμήμα ήταν σε πλήρη αδράνεια. Τυπικά πρόεδρος ήταν ο εκάστοτε Μητροπολίτης, αλλά Συμβούλιο ουσιαστικά δεν υπήρχε, ούτε γραφείο, ούτε αρχείο, ούτε φυσικά καμία δραστηριότητα.

Υπήρχε όμως κάτι πολύ σπουδαίο. Μια ομάδα από εξαίρετες εθελόντριες, οι οποίες με πολλή λύπη ζούσαν αυτή την κατάσταση. Αυτές ήρθαν και με βρήκαν στα μέσα του 1998 και μου ζήτησαν να αναλάβω την ανασυγκρότηση του τμήματος.

Αφού συζήτησα μερικά πράγματα μαζί τους και είδα το ζήλο και την αφοσίωσή τους στην υπέροχη αυτή αποστολή, ξεκινήσαμε και φτιάξαμε το τμήμα από την αρχή, καθώς αρχείο δυστυχώς δεν βρέθηκε γιατί όπως μου είπαν κάποια στιγμή είχε μεταφερθεί στα υπόγεια του Α΄ Γυμνασίου και από κει χάθηκε και δεν ξαναβρέθηκε ποτέ.

Βρήκαμε άξιους συμπολίτες μας για το Συμβούλιο του τμήματος και προχωρώντας όλα αυτά τα χρόνια με υπομονή κα επιμονή και συμπαραστάτριες τις ακούραστες εθελόντριές μας, καταφέραμε να οργανώσουμε όπως έπρεπε το τμήμα, να εκπαιδεύσουμε νέες εθελόντριες και το σπουδαιότερο να κάνουμε το τμήμα αντάξιο του έργου του Ερυθρού Σταυρού.

Ειδικότερα σαν τμήμα του Ε.Σ. είμαστε υπερήφανοι γιατί:

1. Κανένας συμπολίτης μας που είχε πραγματική ανάγκη και ζήτησε τη βοήθειά μας δεν έφυγε αβοήθητος και ιδίως όταν επρόκειτο για θέμα υγείας.

2. Στις μεγάλες γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα κάθε χρόνο οι οικονομικά αδύναμοι συμπολίτες μας σε όλον το νομό (περίπου 250 οικογένειες) παίρνουν από τον Ερυθρό Σταυρό ένα (σημαντικό δέμα με τρόφιμα και γλυκίσματα για να μην νοιώθουν ότι δεν τους σκέπτεται κανείς.

3. Αναπτύξαμε σημαντικές δράσεις ακόμα και σε χώρες του εξωτερικού καθώς:

Α. Φιλοξενήσαμε οικογένειες συμπολιτών μας στη διάρκεια των σχολικών τους διακοπών, παιδιά ορφανά πολέμου από την γειτονική Σερβία για 3 συνεχόμενα χρόνια.

Β. Στείλαμε βοήθεια σε ρούχα και φτωχές χώρες πολύ μακρινές μας όπως η Μαγαδασκάρη και το Τατζικιστάν, συνεργαζόμενοι βέβαια γι’ αυτό με κεντρικούς φορείς, αλλά και σε γειτονικές μας χώρες όπως η Νότια Αλβανία (περιοχή Δελβίνου) και η Σερβία.

Θεωρώ όμως υποχρέωσή μου, προ άρση κάθε παρεξήγησης, να τονίσω ότι το έργο που γίνεται στον Ερυθρό Σταυρό είναι Συλλογικό.

Ανήκει σε όλους μας. Στους άξιους συμπολίτες μας που πλαισιώνουν το Συμβούλιο του τμήματος. Στις δραστήριες και ακούραστες εθελόντριές μας, αλλά και στους πολλούς κοινωνικά ευαίσθητους συμπολίτες μας, οι οποίοι σε κάθε μας έκκληση για βοήθεια συνδράμουν το έργο μας».

 

Έχετε ασχοληθεί και με πολλές άλλες κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες και δράσεις. Υπάρχει κάτι που θέλετε να ξεχωρίσετε απ’ όλα ή κάτι που δεν έχουμε αναφέρει και θέλετε να προσθέσετε;

«Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι θεωρώ τιμή μου το γεγονός ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να ενισχύσω και να στηρίξω όσο περισσότερο μπορούσα τις προσπάθειες του εξαίρετου συμπατριώτη μας κ. Ηλία Μπάκου για την αναγνώριση και προβολή της ιστορικής αλήθειας ότι γενέτειρα της μεγάλης ηρωϊκής μορφής του Γεωργίου Καραϊσκάκη είναι η Σκουληκαριά Άρτας.

Ο κ. Μπάκος είναι Θεολόγος και Φιλόλογος καταγόμενος από τη Σκουληκαριά και εδώ και αρκετά χρόνια χωρίς τοπικιστικές προλήψεις, αλλά με αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες προέβαλε την ιστορική αλήθεια ότι ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γεννήθηκε στο Μοναστήρι που υπήρχε τότε στη Σκουληκαριά από την Διαμάντω Διμισκή, με όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με τον πατερά του και την μετέπειτα του μέχρι το Μαυρομάτι της Καρδίτσας.

Στο μεταξύ όμως στο ευρύ κοινό ήταν γνωστή η καταγωγή του Καραϊσκάκη από το Μαυρομάτι Καρδίτσας και αυτό δεν ήταν εύκολο να ανατραπεί.

Επειδή με τον κ. Μπάκο, μας συνέδεε μακρά γνωριμία και φιλία συζητώντας το θέμα για να προβάλουμε κι εμείς σαν Νομαρχία την ιστορική αλήθεια καταλήξαμε ότι έπρεπε να οργανώσουμε εκδηλώσεις με σχετικές ομιλίες, τις οποίες ονομάζαμε «Καραϊσκάκεια».

Το κόστος των εκδηλώσεων κάλυπτε όλο πρόθυμα ο τότε Νομάρχης Λάμπρος Ρίζος, ο οποίος ήταν επίσης ένθερμος συμπαραστάτης στην όλη προσπάθεια.

Οι εκδηλώσεις αυτές κατέληξαν τελικά να γίνουν επίσημος θεσμός με Προεδρικό Διάταγμα (181/19-9-05) τελούμενες την προτελευταία Κυριακή του Ιουλίου κάθε χρόνο.

Το έτος 2001 επρόκειτο να γίνουν στη Σαλαμίνα, όπου στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου είναι ο τάφος του ήρωα, σχετικές εκδηλώσεις. Μετά από σχετικές επαφές που έκανε εκ μέρους όλων ο κ. Μπάκος στην εκδήλωση κλήθηκε και αντιπροσωπεία από την Άρτα, ως τόπο καταγωγής του ήρωα. Να σημειωθεί ότι δεν κλήθηκε αντιπροσωπεία από την Καρδίτσα.

Το επόμενο έτος, μετά από συντονισμένες προσπάθειες, με αιχμή πάλι τον κ. Μπάτιο, μας δόθηκε ένα από τα οστά του ήρωα που βρέθηκαν στον τάφο του στον Άγιο Δημήτριο Σαλαμίνας.

Το Ιερό αυτό κειμήλιο μας παραδόθηκε στις 26 Ιουλίου 2002 σε ειδική εκδήλωση που οργανώσαμε εδώ στην Άρτα, από τον προϊστάμενο του Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου Σαλαμίνος π. Ανάργυρο Ευδαίμων και σήμερα υπάρχει σε ειδικό μνημείο που έχει στηθεί στη Σκουληκαριά.

Ίσως για πολλούς να φανεί παράξενο, αλλά αυτές τις όχι και τόσο για πολλούς σημαντικές προσπάθειές μου εγώ τις θεωρώ τιμή μου».

 

 

 

 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >