Στα Τζουμέρκα μας, όσοι ασχολούνται λίγο με τα κοινά και τα πολιτιστικά (;), γνωρίζουν κάποιους «φελλούς» που επιπλέουν λόγω απώλειας βαρύτητας  και κάποιους  «μαϊδανούς» που στολίζουν όλα τα εορταστικά τραπέζια, ειδικά όταν βρίσκονται- σε αυτά- καλεσμένοι, πρόσωπα της τοπικής (και όχι μόνο) πολιτικής σκηνής. Δήμαρχοι, Βουλευτές, Περιφερειάρχες (Νομάρχες παλιά) και άλλοι τίτλοι, έλκουν σαν τον μαγνήτη το προσφιλές μυριστικό, το οποίο φιλοδοξεί από απλή γαρνιτούρα στα δημαρχιακά και βουλευτικά τραπέζια να απογειωθεί σε κυρίως πιάτο και δη σε γκουρμέ εστιατόριο!

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΡΑΧΘΟΥ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012
Πέρυσι τον Αύγουστο  πραγματοποιήθηκε στο Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων, η πρώτη (απ’ όσο γνωρίζω) παραράχθια συναυλία, στη γέφυρα Τζαρή!
 Η πρόθεση του Δήμου ήταν να διοργανωθεί μια συναυλία διαμαρτυρίας ενάντια στην κατασκευή ενός ακόμη φράγματος, όπου  φορείς και πολίτες θα είχαν την δυνατότητα, με όχημα τη μουσική, να εναντιωθούν στο αποτελείωμα του Αράχθου.

Ο Δήμος ανέθεσε το μουσικό κομμάτι της συναυλίας στον συνδημότη Βασίλη Παππά, καλλιτέχνη καταγόμενο από τους Ναζαίους του Κεντρικού, με σκεπτικό το περιεχόμενο των τραγουδιών να αντανακλά  το θέμα για το οποίο οργανώνεται η εκδήλωση.

Ο Βασίλης Παππάς, με τις ίδιες ακριβώς σκέψεις, προσεφέρθη να τραγουδήσει αφιλοκερδώς, αλλά και να βοηθήσει στη γενικότερη οργάνωση της συναυλίας, μιας και η πραγμάτωσή της ήταν και δικό του όνειρο!  Aναλογιζόμενος δε, τη σπουδαιότητα της συγκεκριμένης εκδήλωσης, είχε στο πίσω μέρος του  μυαλού του σκοπό να πείσει το συνεργάτη του, και με διεθνή φήμη, κλαρινίστα  Βασίλη Σαλέα να τον συνοδεύσει (εννοείται με την χαμηλότερη αμοιβή) στη συναυλία. Έτσι και έγινε.

Καλές όλες αυτές οι προθέσεις αλλά... «πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων».
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, πετάγονται οι φελλοί και ξεφυτρώνουν οι μαϊδανοί.
Φιλοδοξούν να έχουν ρόλο, και τον πέρνουν, με αφορμή  την παρουσία τους, σε  «συλλόγους- σφραγίδες» που λες και υπάρχουν, μόνο και μόνο, για να αποκαλούνται  οι φελλοί «Πρόεδρε» ή «Αντιπρόεδρε».
Με διαβατήριο αυτή την ιδιότητα, γίνονται «παράγοντες» με σκοπό να τα φέρουν όλα στα μέτρα τους, να τα κοντύνουν, δηλαδή. Βέβαια είναι πάντα «πρόθυμοι» να κάνουν την «βρώμικη δουλειά».

Διαμόρφωση χώρων, στήσιμο καθισμάτων και  τοποθέτηση εξέδρων είναι η ειδικότητά τους, με τη δική τους πάντα κακόγουστη αισθητική, ευτελή, στερούμενη βαθιάς σκέψης, και με αποκλειστικό σκοπό την τέρψη του θεατή για προσωπικό και οικονομικό όφελος

Έτσι έγινε και με τη συναυλία διαμαρτυρίας "Τραγουδάμε για τον Άραχθο".  Τη φέρανε στα μέτρα τους, με πιέσεις προς το Δήμο και προς τους μουσικούς και τον τραγουδιστή, καταφέρανε το όλο εγχείρημα να μεταλαχτεί σε ένα ακόμη πανηγύρι με ολίγο πασπάλισμα "έντεχνου".
Ελα εσύ τώρα, Βασίλη Παππά να υπερσπίζεσαι την τέχνη σου και αγωνίζεσαι, μάταια, να πείσεις για το αυτονόητο!
Δηλαδή ότι αυτή η εκδήλωση, που αφορά στη διαμαρτυρία ενάντια σε ένα ακόμη φράγμα στον Αραχθο, δεν μπορεί να μην είναι τίποτε άλλο, παρά μια Συναυλία Διαμαρτυρίας.

Επίσης  αν δεν διαφυλαχθεί ο συναυλιακός χαρακτήρας της εκδήλωσης, με προτεραιότητα στο λόγο και εξελιχθεί σε ένα ακόμη πανηγύρι, οι ομιλίες που θα προηγηθούν από το ένα αυτί θα μπουν και απο το άλλο θα βγουν.
Μάταια ψάχνεις για συμμάχους σε .... Ομοσπονδίες και άλλους φορείς. Πολλοί, βέβαια, από τους συμμετέχοντες στην προετοιμασία της συναυλίας διαφωνούσαν με τον επιδιωκόμενο «πανηγυρήστικο» χαρακτήρα.

Ουδείς, όμως, είναι διατεθιμένος να πάει κόντρα στο σύστημα των «κοντών». Μοιάζει σαν το φυτό της πατάτας, όσο κοντό είναι το φύλωμα τόσο στέρη είναι η ρίζα

Οι «μαϊδανοί», οι «φελλοί» και οι «κοντοί», αφού έπιασαν όλα τα πόστα, διπλοθεσίτες και τριπλοθεσίτες στους «Φορείς» των Τζουμέρκων, επί σειρά ετών ώστε να μην αφήνουν περιθώριο σε ανιδιοτελή σκέψη, επέβαλαν την πολιτιστική τους ένδεια. 
Τραπέζια, μπύρες, σουβλάκια, κωκ, σάμαλι, χαλβάς φαρσάλων,  γλυφυτζούρια, κινέζοι μικροπωλητές,..........
Καημένε Άραχθε από ποιά «μάζα» ζητάς να σε υπερασπιστεί;

Τούτος ο τόπος διώχνει τα παιδιά του. Άνθρωποι με ψηλά τον πήχη αποβάλλονται από τις τοπικές μας κοινωνίες γιατί χαλάνε την «πιάτσα».
Αυτό ακριβώς συνέβη και με τον συγχωριανό τους και συνδημότη τους Βασίλη Παππά. Εξάλου ουδείς αρίστευσε στον τόπο  του, πλην των «κοντών» και των φαιδρών.

Σε όλη, σχεδόν,την προετοιμασία της συναυλίας κανείς τους δεν αναφερότανε στο μουσικό βεληνεκές του Βασίλη Σαλέα, πέρα από επιδερμικές αναφορές, τον χρησιμοποίησαν μόνο  σαν «κράχτη» του κόσμου.
Ελάτε, τώρα, εσείς κύριε Βασίλη Σαλέα να τους «μιλήσετε» με «Πέτρινα Χρονια», με «Δάκρυα», με «Ανταρκική», με «Πρελούδια»!
Έχουν οι κοντοί «ΟΡΑΜΑ» κύριε Σαλέα;

Για να μη σας κουράζω, η συναυλία-πανηγύρι έγινε με αντίξοες συνθήκες, βροχή από  νωρίς και απίστευτο κρύο. ‘Ομως....όμως οι ομιλίες πήγανε καλά. Παρελάσανε και οι «Αλεξανδρινοί Βασιλείς», πύρινοι λόγοι και  συνωστισμός (όχι στη Σμύρνη) στην εξέδρα, .... μέχρι βέβαια να σερβιριστούν τα κοψίδια.

Όμως, όπως προανέφερα, οι «φελλοί», οι «μαϊδανοί» και οι «κοντοί» δεν έχουν όραμα και δεν γνωρίζουν καν το «ΟΡΑΜΑ», το δίσκο του Βασίλη Σαλέα με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου!
Ουδεμία αναφορά έγινε στο πρόσωπο του κ. Βασίλη Σαλέα και στους άξιους μουσικούς του από κανέναν. Ο πολιτισμός με την πολιτική δεν τέμνονται πουθενά!
Ουδεμία αναφορά έγινε και στον συνδημότη τους τραγουδιστή, το Βασίλη τον Παππά ( ο οποίος τραγούδησε αφιλοκερδώς), σαν η ορχήστρα να ήταν αόρατη! 
Το σπουδαιότερο όλων ήταν, ότι ο Βασίλης Παππάς χρηματοδότησε όλη τη συναυλία (αμοιβή μουσικών και  τεχνικών, ήχος και φως δωρεάν), μέχρι οι συμμετέχοντες φορείς να εκταμιεύσουν τα χρήματα. Ακόμη, σήμερα, του οφείλονται σχεδόν τα μισά χρήματα.

Οταν δεν αποτελείς μέρος της συνωμοσίας των "κοντών" είσαι περιττός.

Στα μέρη μας, στο τέλος των πανηγυριών, ακόμη και στο τελευταίο χωριό, πάντα υπάρχει μέριμνα για το φαγητό της ορχήστρας. Ποτέ οι μουσικοί και οι τραγουδιστές δεν φεύγουν νηστικοί. Θεωρείται μεγάλη ντροπή για το κάθε χωριό.

Για το Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων, βέβαια, δεν ήταν ντροπή, μιας και τέτοια συμπεριφορα επιφύλασαν στο Βασίλη Παππά και στον Βασίλη Σαλέα με τους συνεργάτες τους!
Βέβαια, για τους δικούς τους (Δημάρχους, Δημοτικούς Συμβούλους, Εκπροσώπους Φορέων κ.λ.π.), είχαν συμφωνήσει με το «κέτεριγκ» που ανέλαβε τη συναυλία, να παραχωρήσει ένα τραπέζι μέχρι πενήντα ατόμων, δωρεάν στο Δήμο.
Εκεί δεν χωρούσαν οι μουσικοί και οι τραγουδιστές, είπαμε η ορχήστρα υπήρξε αόρατη!
Σ' ένα έρημο ποτάμι, στις δύο τα ξημερώματα, που θα βρεθεί φαγητό για τους ταλαιπωρημένους μουσικούς και τεχνικούς;

Αφού λοιπόν ο Δήμος εγκατέλειψε τους καλεσμένους του, προσφέρθηκε  ο Βασίλης Παππάς  να τους φροντίζει. Στη Ροδαυγή, ευτυχώς  ήταν ανοικτή, ακόμη, μια ψησταριά (το Αθήναιο, αν δεν κάνω λάθος), η οποία άναψε κάρβουνα τα ξημερώματα.

Και για να μη νομίζετε ότι η αδιαφορία έχει πάτο, οι μουσικοί και οι τεχνικοί  έπρεπε να κοιμηθούν στο .... Δασικό χωριό!
Αστείο; Δε νομίζω! 

Αλλά ακόμη και έτσι, ποιός θα τους συνόδευε μέχρις εκεί ;

Κανείς απο το Δήμο δεν υπήρχε, με αποτέλεσμα να διαδραματίζεται μια μελαγχολική κατάσταση. Άλλοι κοιμηθήκανε για λίγο στα αυτοκίνητά τους και άλλοι φύγανε κατευθείαν για την Αθήνα.

Εξάλου, οι μουσικοί και οι τεχνικοί, απο τη στιγμή που έφτασαν στον Άραχθο για τη συναυλία, δεν προλαβαίνανε  να πάνε στο Δασικό χωριό να ξεκουραστούν,  να  ντυθούν και ύστερα  να επιστρέψουν στο ποτάμι. Ετσι άντρες και γυναίκες ντυθήκανε στα αυτοκίνητά τους!!!!

Η απελπισία  και το κλάμα μου ξέφυγε από τον ιδιωτικό χώρο των προσωπικών στιγμών. Ο κύριος Σαλέας πεινασμένος και σαστισμένος προσπαθούσε να συνέλθει. Απέραντη ντροπή ένιωθα!

Πως θα πάει μπροστά πατρίδα μου;

Με ποιό πολιτικό προσωπικό θα αναβαθμίσει τους πολίτες της;
Ήθελα να φτύσω αυτούς που προσβάλανε τον τόπο μου και την περίφημη Ηπειρώτικη Φιλοξενεία!

Θα μου πείτε, γιατί ένα χρόνο μετά;
‘Ηλπιζα, με το πέρασμα του χρόνου, να αφομοιώσω καλύτερα ότι συνέβη!

ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2013

Δυστυχώς, οι «μαϊδανοί» και οι «κοντοί» έχουν διεισδύσει και διαβρώσει σχεδόν τα πάντα. Η Δημοτική Αρχή, σε όλη της  την πορεία, αντί να τους στηλιτεύει και να τους απομονώνει, τους «χρησιμοποιεί» και τους δίνει όσο χώρο  χρειάζονται για να τα αποτελειώσουν.  Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις Αδελφότητες και τους Συλλόγους, τις Ομοσπονδίες και τις Συνομοσπονδίες μας.
Μια μικρή  αλυσίδα ανθρώπων, με τη δική τους πάντα κακόγουστη αισθητική, ευτελή, στερούμενη βαθιάς σκέψης με αποκλειστικό σκοπό  την προσωπική τους προβολή. Πολύ τους «εμίσησαν» αλλά ελάχιστοι τους εναντιώθηκαν. Η αντίληψη του «να τα έχουμε καλά με όλους» καλά κρατεί!

Όμως ομελέτα δεν φτιάχνεις αν δεν σπάσεις αυγά.

Σε αυτή την προσπάθεια τεράστια ευθύνη φέρουν και οι πάσης φύσεως Φορείς αλλά και οι Πολίτες ξεχωριστά. Οι Πολίτες γιατί επιλέγουν τους «κοντούς» και οι Φορείς γιατί δεν τους αποβάλλουν.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό που χρειάζεται είναι ένα ρεύμα ανατροπής από τα κάτω, ένα ξεθεμέλιωμα αυτής της ιδιοτελούς πρακτικής.
Όσοι από εμάς (και είμαστε πολύ) δεν τους  ανεχόμαστε άλλο και πιστεύουμε ότι είναι τροχοπαίδη για τον τόπο μας, ας βγούμε στην επιφάνεια, ας γνωριστούμε μεταξύ μας και ας αντιδράσουμε !

Εγώ ονομάζομαι Όλγα Τριάντου, κατάγομαι από την Ανεμορράχη και δεν τους ανέχομαι άλλο.

Εσύ;

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top