ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Ποιοι συνήθως απολαμβάνουν τιμές και δόξες, στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο;

Ποιοι άλλοι από εκείνους που απασχολούν τα Μέσα Ενημέρωσης, προσφέρουν θέαμα, ατομικές, επαγγελματικές, κοινωνικές και πολιτικές επιδόσεις, ακόμη κα αν αυτές είναι αμφιλεγόμενες ή είναι περιορισμένης ουσίας και αξίας.

Έχουν τιμηθεί πολιτικοί που αιματοκύλισαν λαούς, «λαϊκοί» επαναστάτες, που κατέληξαν δυνάστες των λαών τους, επιστήμονες που… «μέτρησαν» το βάθος του Ατλαντικού, συγγραφείς και ποιητές, που ύμνησαν βασιλείς, στρατηλάτες και τυράννους, αθλητές που… «κόψανε το νήμα», μερικά δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από άλλους και πολλές άλλες περιπτώσεις, που αν δεν προκαλούν ερωτηματικά, ως προς την σκοπιμότητα τους, αμφισβητούνται ως προς την σημασία τους.

Αν όμως ένας μη αναγνωρίσιμος άνθρωπος, αποτολμήσει κάτι που για τους πολλούς φαντάζει απραγματοποίητο ή είναι πέραν των ανθρώπινων δυνατοτήτων, ακόμη κι αν αυτό αφορά κοινωνικό ζήτημα και πρόβλημα, τότε οι «γνωστικοί» τον αποκαλούν «τρελό»!

Κι αυτοί οι «γνωστικοί», κατά κανόνα είναι εκείνοι που δεν θυσιάζουν, για το κοινό καλό, ούτε το αγουροξύπνημα μιας αργίας!

Είναι οι άχρηστοι και αχρείαστοι και των πολιτισμένων κοινωνιών κι όχι μόνον των υποανάπτυκτων.

Μεταφέρουμε από το διαδίκτυο, μια περίπτωση, που εύκολα δεν την χωράει ο ανθρώπινος νους, πολιτισμένος και μη.

Μια περίπτωση, για την οποία, οποιαδήποτε τιμή και δόξα, δεν θα ήταν αρκετή για τον πρωταγωνιστή της εν λόγω ιστορίας.

Μιας αληθινής ιστορίας, που «τιμήθηκε» από τους «πολιτισμένους» μόνο δια της… αναρτήσεως στο διαδίκτυο!

Στην μακρινή και «υποανάπτυκτη» Ινδία, ο DASHRATH MANJHI, έχασε τη σύζυγο του, που είχε τραυματιστεί, γιατί ήταν πολύ μακριά το νοσοκομείο της περιοχής.

Τότε πήρε την απόφαση να δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα, που κόστισε τη ζωή της γυναίκας του, ώστε κανείς άλλος συνάνθρωπος του, να χάσει τη ζωή του.

Οι συγχωριανοί του, τον αποθάρρυναν, αποκαλώντας τον τρελό και λέγοντας του ότι δεν μπορεί ένας μόνο άνθρωπος, να ανοίξει δρόμο μέσα σε βουνά.

Αυτό ατσάλωσε την αποφασιστικότητα του.

Με υπεράνθρωπη επιμονή και υπομονή, με ένα σκαμπάνι, ένα φτυάρι, μια βαριοπούλα και ένα καρότσι, άνοιξε δίοδο στο βουνό και η διαδρομή προς το νοσοκομείο που ήταν 70 χιλιόμετρα, μειώθηκε στα… 15!

Διέθεσε 22 χρόνια από τη ζωή του για αυτό το έργο.

Η τοπική κυβέρνηση έδωσε το όνομα του, σε δρόμο και στο νοσοκομείο της περιοχής.

Ο MANJHI έφυγε από τη ζωή το 2007, πετυχαίνοντας, ως άνθρωπος, κάτι φοβερό και απίστευτο, για όλο τον κόσμο. 

Σε αυτόν τον άνθρωπο ποια τιμή θα ταίριαζε;

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >