Το κατάντημα της ελληνικής τηλεόρασης, είναι απερίγραπτο!
Ψάχνεις να βρεις κάτι ενδιαφέρον για να δεις και να ακούσεις, όλες τις ώρες του 24ωρου και καταλήγεις στις… διαφημίσεις, όσο κακόγουστες κι όσο μακρόσυρτες και αν είναι.
Ελάχιστες άξιες λόγου ενημερωτικές εκπομπές, ελάχιστες εκπομπές πολιτικού διαλόγου και πολιτικών αντιπαραθέσεων, ρεπορτάζ σε επαναλήψεις και ταινίες χιλιοπαιγμένες.
Τα κανάλια εμφανίζουν μια Ελλάδα κατώτερη όλων των τριτοκοσμικών χωρών.
Ένα χρεοκοπημένο τηλεοπτικό τοπίο, μιας χρεοκοπημένης χώρας.
Με πρωινές, μεσημβρινές και απογευματινές εκπομπές μαγειρικής και κους – κους, με «κοινωνικές», υποτίθεται, εκπομπές που «πουλάνε» δάκρυ και αίμα, σε «τιμές» τηλεοπτικής «προσφοράς», προκαλώντας ψυχοπλακωτικά και καταθλιπτικά προβλήματα σε όλους μας.
Κατινίστικα κουτσομπολιά, τηλεπωλήσεις αμφιβόλου ποιότητας προϊόντων, ιστορίες «κλειδαρότρυπας», μπουρδολογίες και αερολογίες χωρίς όρια.
Ενημερωτικές εκπομπές «θλίψης» και «καταστροφής» που τροφοδοτούν τάσεις αυτοκτονίας.
«Γύμνια» προγραμμάτων και παρουσιαστών, που «κούρασαν» και τους πιο υπομονετικούς τηλεθεατές.
Τα επαρχιακά κανάλια προσπαθούν να επιβιώσουν με τηλεπωλήσεις, συζητήσεις γειτονιάς και καφενέ, αντιγράφοντας κουτσομπολίστικες εκπομπές των μεγάλων καναλιών.
Μιζέρια και κακομοιριά σε όλο το μεγαλείο τους!
Λ.Σ.