ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Με σκληρή αλλά στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού κριτική η αντιπολίτευση του Περιφερειακού Συμβουλίου αντιπαρατέθηκε στην ΑΞΙΟΒΙΩΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ την Δευτέρα το απόγευμα στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου και στα πλαίσια της Ειδικής Δημόσιας συνεδρίασης με μοναδικό θέμα συζήτησης «απολογισμός πεπραγμένων της Περιφέρειας Ηπείρου».

Ο Δημήτρης Χαμπίπης ως ειδικός αγορητής της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ανέδειξε προσπάθεια για ωραιοποίηση μιας ζοφερής πραγματικότητας που όλη η κοινωνία βιώνει. 

Παραθέτουμε πιο κάτω την ομιλία του.

«Ίσως κάποιο άλλο θα έπρεπε να είναι το θέμα της σημερινής συνεδρίασης. Η κρίση του προσφυγικού σκιάζει τον ουρανό της Ευρώπης και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά που εμείς εδώ στην Ήπειρο τα αφήνουμε αναπάντητα. 

Μια συζήτηση για έναν ετήσιο απολογισμό δράσης έχει πάντα ξεχωριστό ενδιαφέρον και ιδιαίτερα  όταν πρόκειται τα πεπραγμένα της Περιφερειακής Διοίκησης σε μια συγκυρία κρίσιμη για την πορεία και το μέλλον της Ηπείρου που προμηνύεται ζοφερό.

Ας μην εξιδανικεύουμε και ούτε να υπερθεματίζουμε την ποιοτική και αποτελεσματική λειτουργία της Περιφέρειας γιατί και εμείς εδώ αποτελούμε μια σμίκρυνση της λεγόμενης κρατικής διοίκησης. Ας ήμαστε ειλικρινείς. 

Και επειδή και πολύ σωστά κλήθηκαν και παρίστανται σήμερα βουλευτές, Δήμαρχοι και άλλοι θεσμικοί τοπικοί παράγοντες όλοι εμείς εδώ εκπροσωπούμε την κρατική διοίκηση σε επίπεδο Ηπείρου.

Μια κρατική διοίκηση που έχει σε μια μακρά διαχρονική περίοδο ολόκληρης της μεταπολίτευσης δομηθεί πάνω στα σαθρά θεμέλια της πελατειακής αντίληψης, του κομματικού φέουδου, της διεκπεραίωσης υποθέσεων και της συνδικαλιστικής νομεγκλατούρας και που γαλούχησε τα στελέχη της στην λογική του ρουσφετιού, της αναξιοκρατίας, του αριβισμού και της ήσσονος προσπάθειας.

Κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος η οικονομία της χώρας και τα αίτια όπως όλοι συνομολογούμε δεν είναι αμιγώς οικονομικά. Υπάρχει βέβαια η κυρίαρχη πλευρά της κακοδιαχείρισης. Η πελατειακή αντίληψη όμως και η διευθέτηση υποθέσεων δημιουργούν υποχρεώσεις οικονομικής φύσεως, που είναι απαιτητές. Με άλλα λόγια το κάθε μορφής ρουσφέτι, η κάθε πολιτική παρέμβαση στην διοίκηση κοστίζει. Και κόστισε πολύ ακριβά όπως σήμερα βιώνουμε σαν Έλληνες πολίτες.

Μια κρατική διοίκηση που μπάζει από όλες τις πλευρές και που σε αυτό οι ευθύνες είναι πολύπλευρες με κυριότερη την ανυπαρξία διοικητικών ικανοτήτων των διοικούντων (είναι γνωστό ότι Υπουργοί και επικεφαλής οργανισμών δεν είχαν κολλήσει ούτε ένσημο στην ζωή τους). Αυτή η νοσηρή διοίκηση στρέφει με την αναξιοπιστία τους πολίτες εναντίον της στα πλαίσια του νοσηρού φαινομένου του κοινωνικού αυτοματισμού και σε πολλές περιπτώσεις αναδεικνύεται σε βραχνά που ακυρώνει κάθε δημιουργική προσπάθεια του επιχειρηματικού κόσμου της περιοχής.

Ας δούμε ορισμένες πτυχές των τομέων δράσης της Περιφέρειας.

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

Μπορεί πράγματι το υδροκέφαλο Αθηνοκεντρικό κράτος να μην μεταφέρει και να μην αποκεντρώνει σημαντικές αρμοδιότητες αλλά αυτό δεν πρέπει να αποτελεί υπεκφυγή και αδράνεια λόγω αναρμοδιότητας. Αλλοίμονο αν σε αυτήν την ζοφερή οικονομική πραγματικότητα που ήμαστε αναγκασμένοι να υπάρξουμε αφήσουμε τα προβλήματα παιδείας να βαλτώσουν.  Σε τέτοιες απαξιωτικές περιόδους που όλοι βιώνουμε ελλοχεύει ο κίνδυνος του αναλφαβητισμού. Και η εξέλιξη της κοινωνίας μας αν μας ξεφύγει αυτός ο έλεγχος θα είναι τραγική. Ας έχουμε σαν παράδειγμα τις εικόνες ασιτίας, απόλυτης φτωχοποίησης & φρίκης των υπανάπτυκτων χωρών της υποσαχάριας Αφρικής η βασικότερη αιτία της οποίας είναι ο αναλφαβητισμός. Παράδειγμα προς αποφυγήν βέβαια. Η παρουσία της Περιφερειακής αρχής σε συναντήσεις, συσκέψεις και ημερίδες δεν είναι αρκετή και δεν δίνει λύσεις. Στα θέματα παιδείας χρειάζονται δυναμικές πρωτοβουλίες ακόμη και αν οι αρμοδιότητες ανήκουν αλλού.  Τα σχολεία στην πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά και το ΤΕΙ και το Πανεπιστήμιο υποχρηματοδοτούνται και αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας. Και υπάρχει το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών σε ορεινές, δύσβατες και προβληματικές περιοχές. Η Περιφέρεια εδώ πρέπει, μπορεί και οφείλει όχι απλά να είναι δίπλα και να συμπαραστέκεται αλλά και να χρηματοδοτεί. Ακόμη και αν πρόκειται να περικοπούν δαπάνες από άλλες κατηγορίες του προϋπολογισμού. Για θέματα παιδείας ουδείς θα εγείρει ενστάσεις και αντιρρήσεις. 

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι πολιτικές για την στήριξη των ευαίσθητων, αδύναμων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων δείχνουν και τις ενδόμυχες σκέψεις και κατευθύνσεις των εκάστοτε διοικούντων. 

Οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που σαν επακόλουθο της οικονομικής κατάρρευσης κυριαρχούν διέλυσαν με συνοπτικές διαδικασίες το σύγχρονο κοινωνικό κράτος που με μεγάλο κόπο και πολλές θυσίες θεμελιώθηκε την δεκαετία του ’80. Σήμερα κυριαρχεί το δόγμα «χρήστες κοινωνικών υπηρεσιών είναι μόνο όσοι μπορούν να τις πληρώσουν. Όσοι αδυνατούν στον καιάδα» Άλλωστε τις επιπτώσεις της κρίσης κλήθηκαν ισομερώς με τους έχοντες και κατέχοντες να τις πληρώσουν οι αδύναμοι και οι φτωχοί που έγιναν φτωχότεροι. 

Εδώ για να ήμαστε ειλικρινείς κάτι κινείται. Οι αυτόματοι εξωτερικοί απινιδωτές είναι μια καλά σχεδιασμένη και εφαρμόσιμη καμπάνια. Και οι απινιδωτές σώζουν ζωές. Επίσης γίνεται μια καλή προσπάθεια στην ευαισθητοποίηση της κοινωνία για την προσφορά αίματος και την δωρεά οργάνων που επίσης σώζουν ζωές.

Όμως σε μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της ανθρωπιστικής κρίσης η Περιφέρεια θα πρέπει να ρίξει πολύ μεγάλο βάρος για την στήριξη πολυάριθμων κοινωνικών ομάδων που πλήττονται. Να αναλάβει πρωτοβουλίες και να πρωτοστατεί σε συνεργασία με τους Δήμους, την εκκλησία, κοινωνικούς φορείς, εθελοντικές οργανώσεις και πολίτες που ευαισθητοποιούνται προσφέροντας τρόφιμα, φάρμακα, ψυχολογική υποστήριξη και στέγη σε άστεγους και ανακουφίζοντας τους πληττόμενους από την κρίση συμπολίτες μας.          

   

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Ήπειρος έχει προικιστεί από την φύση με έναν σημαντικό και ανεκτίμητης αξίας υπέργειο και υπόγειο πλούτο που κάτω από συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις και στρατηγικές θα μπορούσε να είναι η ατμομηχανή της ανάπτυξης ολόκληρης της χώρας. Άφθονα νερά, ιδανικές εδαφοκληματολογικές συνθήκες, απέραντες δασικές εκτάσεις με σπάνια χλωρίδα και πανίδα, ποτάμια, λίμνες και θαλάσσιες ακτές που πέραν του φυσικού κάλους για τουριστική προσέλκυση δίνουν αυτούσιο προϊόν που θα μπορούσε να διασφαλίζει την διατροφική αλυσίδα του λαού μας και να δίνει σημαντικές προστιθέμενες αξίες στο ΑΕΠ της Ηπείρου και της χώρας. Ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου (όχι βέβαια ο Γιωργάκης) έλεγε και βροντοφώναζε στα στελέχη του. Τον αγροτικό κόσμο και τα μάτια σας. Αν εκλείψει ο αγροτικός κόσμος τότε θα στερηθεί η μεταποίηση, η βιοτεχνία, η βιομηχανία από φτηνή κα ποιοτική πρώτη ύλη και δεν θα έχει λόγο ύπαρξης ο αστικός κόσμος.

Δεν μας αφορά λοιπόν και τόσο η προβολή των Ηπειρώτικων προϊόντων και η συμμετοχή σε εκθέσεις και ταξίδια στο εξωτερικό. Αυτά θα είχαν έννοια και θα ήταν χρήσιμα εκ του αποτελέσματος. Αν δηλ. πρώτα είχαμε φροντίσει τις παραγωγές, είχαμε σημαντικό εμπορεύσιμο ποιοτικό προϊόν και αξιοποιούσαμε στο έπακρο τις δυνατότητες που έχουμε. Σήμερα με το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών ελλειμματικό κατά 30% και σε μια χώρα που η κτηνοτροφία θα έπρεπε να βρίσκεται στο ζενίθ και εμείς εισάγουμε το 70% βοδινού κρέατος για τις διατροφικές μας ανάγκες δεν δικαιούμαστε να επιχαίρουμε. Ούτε να ωραιοποιούμε μια κατάσταση που με ευθύνες βεβαίως κεντρικών πολιτικών επιλογών έφερε τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας πολλές δεκαετίες πίσω. 

Και ούτε αποτελεί θετική συμβολή η πίεση στους ιθύνοντες του ΕΛΓΑ για επίσπευση των πληρωμών και αλλαγές του κανονισμού φυτικής και ζωϊκής παραγωγής. Αυτά είναι γνωστά ως τα κατόπιν ενεργειών μου. Ο ΕΛΓΑ και το ξέρουμε όλοι κατάντησε εκκολαπτήριο ρουσφετιού. Έχω διατελέσει υποδιοικητής εκεί και η εμπειρία ήταν τραγική. Για να κάνω την δουλειά μου έπρεπε να την ξεκινάω μετά τις 4. Όταν δηλ. όλοι πήγαιναν να ξεκουραστούν. Μέχρι τότε βούϊζαν τα τηλέφωνα από Υπουργούς, βουλευτές, αγροτοσυνδικαλιστές από όλο το φάσμα της πολιτικής για επίσπευση των πληρωμών. Και δεν κόπτονταν συνολικά για τους αγρότες. Για την δική τους περιοχή πίεζαν. Όπου λοιπόν υπάρχει ρουσφέτι υπάρχουν και ελλείμματα. Ξέρετε κύριε Αντιπεριφερειάρχα πόσο είναι το χρέος σε τράπεζες του ΕΛΓΑ; Ξεπερνάει τα 2 δις. Ευρώ. Εμείς δεν αποδεχόμαστε τους αγρότες που καλλιεργούν και μετά εύχονται και προσεύχονται να χιονίσει να ρίξει χαλάζι, να κάνει καύσωνα και μετά να περιμένει τον γεωπόνο για το πόρισμα. Εμείς στηρίζουμε τον αγρότη που καλλιεργεί, που προστατεύει και ασφαλίζει την παραγωγή του, που παράγει προϊόν, που το διακινεί και το εμπορεύεται, που αποκομίζει εισόδημα για τις βιοτικές του ανάγκες και που δημιουργεί προστιθέμενες αξίες στις τοπικές κοινωνίες αλλά και στο ΑΕΠ της χώρας. Ο ΕΛΓΑ θα πρέπει να έρχεται επικουρικά και ως απευκταία και έσχατη παρέμβαση.  

Καλύτερα να προβληματιστούμε πως και με ποιόν τρόπο εμείς εδώ στην Ήπειρο θα αναδιοργανώσουμε ριζικά τις εφαρμοζόμενες πολιτικές στον αγροτικό τομέα και πως θα βρισκόμαστε υποστηρικτικά και συμβουλευτικά δίπλα σε κάθε αγροτική, κτηνοτροφική και αλιευτική επαγγελματική ομάδα.

 

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

Για όσους έχουν κάνει το αγροτικό τους μια από τις βασικότερες αιτίες της αδυναμίας εφαρμογής πολιτικών στον αγροτικό τομέα είναι η αναντιστοιχία της πολυπλοκότητας των δράσεων με το μορφωτικό επίπεδο των χρηστών των πολιτικών αυτών που είναι οι αγρότες.

Δεν είναι σε θέση να ενημερώνονται και να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και τις τεχνολογικές και επιστημονικές μεθόδους για την ποιοτική και ποσοτική απόδοση των αγροτοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Με αποτέλεσμα να χάνονται δικαιώματα από κοινοτικές ενισχύσεις και επιχορηγήσεις παντός είδους.  Και να μην έχει έτσι την δυνατότητα ο Έλληνας αγρότης να εκσυγχρονίσει και να κάνει οικονομικά βιώσιμη την εκμετάλλευσή του. Εδώ όμως και το πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν στάθηκε δίπλα στον αγρότη. Δεν του συμπαραστάθηκε. Δεν τον βοήθησε.

Το πρόβλημα των βοσκοτόπων ταλάνισε τα τελευταία χρόνια τον κτηνοτροφικό κλάδο. Ήταν πολιτικής φύσεως ζήτημα που το Υπουργείο Γεωργίας κωλυσιέργησε αρκετά.

Οι επιλέξιμες βοσκήσιμες εκτάσεις της χώρας απομειώθηκαν κατά 30% και σε αυτό πίεσε αρκετά η τρόϊκα. Είναι αλήθεια ότι υπήρχαν και πλασματικές εξισωτικές αποζημιώσεις. Το έλυσε μερικώς όμως ο Υπουργός Γεωργίας κ. Τσαυτάρης πριν 2 χρόνια. Η βιωσιμότητα του κτηνοτροφικού κλάδου έχει υποστεί όμως ένα καίριο πλήγμα.

Η παρέμβαση η δική μας ήταν σημαντική και για να ήμαστε ειλικρινείς βοήθησε σημαντικά. Ο κ. Περιφερειάρχης γνωρίζει καλά τα προβλήματα του κτηνοτροφικού κλάδου. Εδώ να επισημάνουμε ότι άγνοια δεν παρατηρείται μόνο στους αγράμματους έτσι και αλλιώς αγρότες μας. Η μεγαλύτερη ασχετοσύνη παρατηρείται στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ελάχιστοι για να μην πω μετρημένοι στα δάχτυλα είναι αυτοί που για έναν σημαντικό τομέα πολιτικής με πολυπλοκότητα και πολυμορφία όπως είναι ο αγροτικός γνωρίζουν έστω και τα ελάχιστα. 

Είναι ανεδαφικό να διαβάζουμε ότι λύθηκε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα των έργων υποδομής στις αγροτικές περιοχές της Ηπείρου. Τα εγγειοβελτιωτικά έργα σε ολόκληρη την Ήπειρο αποτελούν όνειρο απατηλό. Ο κάμπος της Άρτας κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και κυρίως πολιτικές ανάπτυξης θα μπορούσε να είναι γη της επαγγελίας. Και τα εγγειοβελτιωτικά τα υποσχέθηκε το σύμπαν, αλλά κατάντησαν και αυτά «γεφύρι της Άρτας» με αποτέλεσμα ο κάμπος να μαραζώνει. Για τον Αμβρακικό κόλπο μια επιτροπή κινέζων επιστημόνων στις αρχές της δεκαετίας του ’80 είχε υποβάλλει πλήρη μελέτη για αλιεύματα που θα διασφάλιζαν με φτηνό ψάρι την διατροφική αλυσίδα της χώρας και της μισής Ευρώπης. Τους έδιωξαν όμως κλωτσηδόν ορισμένοι τότε. Η νεοφιλελεύθερη οικονομία και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί αενάως ήθελαν τις ποσότητες ψαριού περιορισμένες και ελεγχόμενες και τις τιμές στα ύψη.

Είναι επίσης εκτός πραγματικότητας η συνεισφορά στην λειτουργία των οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων. Οι ΓΟΕΒ και οι ΤΟΕΒ κατέβασαν ήδη ρολά και είναι μια καλή ευκαιρία για την Περιφέρεια που αναζητά αρμοδιότητες  να ζητήσει από την κεντρική κυβέρνηση την οριστική κατάργησή τους. Αυτές τις μέρες η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα στα αντλιοστάσια του κάμπου. Γιατί αλήθεια τις διατηρεί αφού υπονομεύει την λειτουργία τους; Μήπως ως άλλοθι και συγκάλυψη των δικών της αδυναμιών παρέμβασης στην εύρυθμη λειτουργία των συστημάτων υδροδότησης; Η θητεία του Δ.Σ του ΓΟΕΒ Πεδιάδας Άρτας Πρέβεζας έχει λήξει από τον Ιούλιο πέρυσι. Στα υπηρεσιακά αιτήματα που δεν είναι μόνο ένα για πρόταση των 2 μελών που προβλέπεται για την ανασύνθεση η Αντιπεριφέρεια Άρτας στο πρώτο απάντησε και στα υπόλοιπα απαξιοί. Και ξέρετε ποια ήταν η απάντηση; Άκουσον, άκουσον. «ρωτήθηκαν οι υπάλληλοι και δεν επιθυμεί κανένας να συμμετάσχει» Κύριε Περιφερειάρχα όπως ακριβώς το ακούτε. Δεν διοικούμε κατηχητικό κύριε Ψαθά. 

 

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 

Αυτές οι ρίζες που με τόση γενναιοδωρία μας κληρονόμησαν οι προγονοί μας είναι βαθιές και αναλλοίωτες. Και έχουμε υποχρέωση πολιτεία και πολίτες να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού τις αμύθητης αξίας πολιτιστικές παρακαταθήκες, να τις εκμεταλλευτούμε τουριστικά και οικονομικά και να τις παραδώσουμε άφθαρτες στις νεώτερες γενιές. 

Τα πολιτιστικά δρώμενα και τα ιστορικά εκθέματα παραμένουν αναλλοίωτα στην συνείδηση του Έλληνα  και δεν είναι τυχαίο πως σε μια εποχή έκπτωσης ηθών, αρχών και αξιών οι πολίτες τρέχουν και γεμίζουν τις αίθουσες σε κάθε μορφής πολιτιστικές εκδηλώσεις ενώ σε άλλου είδους και κυρίως σε πολιτικά προσκλητήρια γυρίζουν την πλάτη.

Η συντήρηση των πολιτιστικών μας μνημείων αποτελεί επίπονη, σχολαστική και στοχευμένη προσπάθεια που σε μια χώρα που υπήρξε ανά τους αιώνες το λίκνο των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού δυστυχώς βρίσκεται στα σπάργανα. Για να συνεχίζουν να υπάρχουν τα πολιτιστικά μας μνημεία και να τα καμαρώνουμε και να τα προβάλλουμε ως ντοκουμέντα της υπερήφανης καταγωγής μας πρέπει να τα προστατεύουμε από την φθορά του χρόνου και των καιρικών φαινομένων. Το ιστορικό γεφύρι της πλάκας έπεσε από ακραία είναι αλήθεια καιρικά φαινόμενα αλλά ήταν πολλές οι φωνές τα τελευταία χρόνια που διέβλεπαν αυτήν την τραγική εξέλιξη και εκλιπαρούσαν για έργα υποστύλωσης και εργασίες συντήρησης. Τώρα η αναστύλωση του γεφυριού είναι πάνδημη απαίτηση των Τζουμερκιωτών και είναι απορίας άξιο το πώς και το γιατί ο Τζουμερκιώτης Αλέξης Τσίπρας τηρεί σιγή ιχθύος. Διαχέεται πάντως η εκτίμηση στην ευρύτερη περιοχή ότι δεν πρόκειται να το ξαναδούν ποτέ στην θέση του. Δεν εμπιστεύεται πλέον ο δύσπιστος και καχύποπτος πολίτης κανέναν απολύτως.

Η μεγάλη έμφαση σε έργα και εργασίες αναστύλωσης καμπαναριών και εικονοστασίων σε μια εποχή που η κοινωνία μας σφαδάζει από την αδιαφορία και την εγκατάλειψη για εμάς μόνο ρουσφετολογική και ψηφοθηρική χροιά έχουν. Και θα έπρεπε να παρέλκουν. Αλλού είναι οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας μας. Αλλά δυστυχώς το ιερατείο κουβαλάει το τσουβάλι με τους ψήφους..         

 

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ο τουρισμός μαζί με την αγροτική πολιτική είναι η τελευταία μας ελπίδα και ιδιαίτερα εδώ στην Ήπειρο όπου φρόντισε η ίδια η φύση αλλά και οι πρόγονοί μας να έχουμε σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ο τουρισμός αποτελεί την βαριά βιομηχανία και ας μείνουμε στα καθ’ ημάς. Εμείς σε θέματα τουρισμού ήμαστε προσεκτικοί και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις δεν θα είχαμε πρόβλημα ακόμη και να ψηφίσουμε τα πεπραγμένα. Διαπιστώνουμε σήμερα έναν μακροσκελή και πολύπλευρο απολογισμό και για να ήμαστε ειλικρινείς δεν αποτελεί μια προσπάθεια ωραιοποίησης μιας αποτυχημένης πολιτικής παρέμβασης.  Εδώ κάτι κινείται είναι αλήθεια. Όμως εμείς για πρώτη φορά σήμερα έχουμε μια τόσο αναλυτική εικόνα για τις δραστηριότητες γύρω από το τουριστικό προϊόν. 

Έχει να συζητηθεί θέμα για τον τουρισμό στο περιφερειακό συμβούλιο από τον Δεκέμβρη του 2014.  Είναι σημαντικό κεφάλαιο και μείζονος πολιτικής σημασίας ο τομέας «τουρισμός στην Ήπειρο» και θα έπρεπε ο σχεδιασμός να είναι κτήμα συνολικά του Περιφερειακού Συμβουλίου και την Ηπειρώτικής κοινωνίας. Εδώ υπάρχει ένα πέπλο σιωπής. 

Έχει παρουσιαστεί ποτέ σε αυτήν την αίθουσα ολοκληρωμένο σχέδιο για τον τουρισμό στην Ήπειρο; Οι πρωτοβουλίες που είχαν αναληφθεί; Οι συνεργασίες με φορείς και ιδιώτες για την προώθηση και την προβολή του τουριστικού προϊόντος; Ό έλεγχος των δράσεων; Αποτιμήθηκαν ποτέ οικονομικά οι δράσεις και τα ωφελήματα για να κοστολογηθεί με οικονομικά κριτήρια η σχέση κόστους/ οφέλους από αυτές τις δράσεις;

Η μεγιστοποίηση του τουριστικού προϊόντος για την Ήπειρο αποτελεί αδήριτη ανάγκη & δεν θα μιζεριάσουμε. Απλά θέτουμε το ζήτημα του σχεδιασμού και του προγραμματισμού δράσεων γύρω από τον τουρισμό που πρέπει να γίνονται με διαφάνεια, κοινωνικό έλεγχο και κοινωνικό όφελος για τους Ηπειρώτες. Όλα στο φως.     

 

ΝΕΟΛΑΙΑ & ΑΘΛΗΣΗ

Στον ευαίσθητο τομέα της νεολαίας δεν αρκούν οι διαπιστώσεις της οικονομικής δυσπραγίας και ούτε τα αισθήματα κατανόησης και ηθικής συμπαράστασης απέναντι σε μια γενιά που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει το σκληρό πρόσωπο της κρίσης βρίσκοντας όλες τις πόρτες κλειστές και οδεύοντας σε ένα νέο μεταναστευτικό κομβόϊ.

Η ανεργία και ιδιαίτερα αυτή των νέων ανθρώπων αποτελεί την μεγαλύτερη πληγή της κοινωνίας μας και δεν αρκούν τα ευχολόγια και το παρήγορο χτύπημα στην πλάτη για να την επουλώσουν.  Σημασία θα είχαν τα προγράμματα, οι δράσεις, η χρηματοδότηση, οι προϋποθέσεις δημιουργίας απασχόλησης & θέσεων εργασίας. Και τέτοια δεν υπάρχουν.

Ο αθλητισμός και στο μέτρο που δεν κοστίζει σε περιόδους κοινωνικής αποσύνθεσης είναι ευλογία. Αποτελεί σημαντική κοινωνική προσφορά να μπορείς μέσα από τις πολιτικές σου για τον αθλητισμό να αλλάζεις κατεύθυνση σε ένα νέο παιδί και από τα κακόφημα στέκια να το οδηγείς σε ένα γήπεδο. Όμως εδώ χρειάζεται σφαιρική πολιτική, σχέδιο, οργάνωση, τα στελέχη που στρατεύονται. Μόνο έτσι ξεκινάς τον αθλητισμό σωστά και μεθοδικά. Από τις μικρές ηλικίες, από τις υποδομές, από τα σχολεία. Υπάρχει κάτι από όλα αυτά; Εμείς λέμε όχι. Τα γήπεδα έχουν σημαντικά προβλήματα λειτουργικότητας. Οι υποδομές είναι υποτυπώδεις. Το να δίνουμε ψίχουλα για μεμονωμένες παρεμβάσεις δεν αποτελεί θετική πολιτική δράση. Τα περισσότερα γήπεδα και όχι μόνο εδώ στην Ήπειρο, το 90% θα έλεγα θα έπρεπε να είναι κλειστά. Υπάρχει κίνδυνος σωματικής ακεραιότητας για αθλητές, διαιτητές αλλά και θεατές. Οι προδιαγραφές ασφαλείας σύμφωνα με την αρίθμ. 46596/2004 ΚΥΑ των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας, Πολιτισμού & Δημόσιας Τάξης δεν έχουν εφαρμογή γιατί δεν περισσεύουν χρήματα και οι Δήμοι που είναι οι φορείς λειτουργίας δεν τις συντηρούν και δεν κάνουν τα αναγκαία έργα και εργασίες ώστε να είναι λειτουργικά. Και για να μην επέρχονται αντιδικίες μεταξύ των αθλούμενων σωματείων με ενστάσεις, προσφυγές κλπ βάζουν το χέρι στην καρδιά τα μέλη των Επιτροπών Χορήγησης Αδειών Λειτουργίας Αθλητικών Χώρων και μαζί με αυτούς και ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης που αναλαμβάνει μια τεράστια ευθύνη βάζοντας μαζί με το χέρι στην καρδιά και φαρδιά πλατιά την υπογραφή του προκειμένου η νεολαία μας να έχει διαθέσιμες αθλητικές εγκαταστάσεις. Το πρόβλημα αυτό είναι καθαρά πολιτικό και απαιτεί σημαντικά κονδύλια. Και έχει ευθύνη και υποχρέωση η πολιτεία κεντρικά να το επιλύσει.  κ. Πάϊκα ως θεσμικός παράγων του αθλητισμού, ως γνώστης του προβλήματος και ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πάρτε πρωτοβουλίες.     

 

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ

Ο Περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης στην πραγματικότητα έρχεται να αναδείξει και να βγάλει στην επιφάνεια την άλλη πλευρά της διοίκησης, την υποβαθμισμένη λειτουργία της, την κακοδιοίκηση, τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που γίνονται βραχνάς σε κάθε δημιουργική προσπάθεια του πολίτη, την αναποτελεσματικότητα και την προσφορά χαμηλής ποιοτικής στάθμης υπηρεσιών στον Έλληνα πολίτη.

Ένας λοιπόν ελεγκτικός κατά βάση θεσμός μπορεί να συμβάλει στην αναδιάταξη και την αναβάθμιση της λειτουργίας των υπηρεσιών και ιδιαίτερα εκεί που χωλαίνουν για να μην πω την έκφραση της κοινωνίας εκεί που οι υπηρεσίες γενικώς πνέουν τα λοίσθια;

Έχει κανείς εδώ μέσα την αυταπάτη ότι το φάρμακο για να αναταχθεί η θνησιγενής κρατική διοίκηση θα το εφεύρει ο Συμπαραστάτης του πολίτη;

Η ίδια η πολιτεία με την θεσμοθέτηση μεγάλου αριθμού ελεγκτικών μηχανισμών στην ουσία αποδέχεται την υπολειτουργία του διοικητικού μηχανισμού. Είναι μόνο ο Περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη & της Επιχείρησης; Δεν αρκούσε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση που δεν ασκεί μόνο έλεγχο νομιμότητας αλλά σε καθημερινή βάση και με αυξητική τάση κατακλύζεται από παράπονα, αναφορές και καταγγελίες και μάλιστα για πράξεις και παραλείψεις της ίδιας της Περιφέρειας. Υπάρχει και ο Συνήγορος του Πολίτη. Και το Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. Και ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Όλοι ξέρουμε ότι στους μεγάλους δήμους της Ηπείρου δεν εκλέχτηκε τελικά Δημοτικός Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης. Ήμουν ενδιαφερόμενος για την θέση στον Δήμο Αρταίων και εκ πείρας σας δηλώνω ότι τελικά ο ίδιος ο Δήμαρχος δεν ήθελε ένα κοντινό σε αυτόν ελεγκτικό όργανο και σαμποτάρισε την εκλογή ακόμη και αυτού που ο ίδιος πρότεινε. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας δεν τον ψήφισαν. Είχα δημοσιεύσει και σχετικό άρθρο στα ΜΜΕ της Άρτας για εκείνο το φιάσκο.

Μήπως τελικά όλοι αυτοί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αλληλοεπικαλύπτονται και αλληλοσυγκρούονται και αντί να επιλύσουν διαιωνίζουν τα προβλήματα της διοίκησης;             

Αλήθεια πόσο ανεπηρέαστος μπορεί να είναι ο κ. Οικονόμου και πόσο ανεξάρτητα μπορεί να ασκεί τα ελεγκτικά του καθήκοντα; Γίνεται πράγματι με την αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 η εκλογή του αλλά έχει άλλη δυνατότητα επιλογής η μειοψηφία; Μήπως τελικά εμείς αναγκαζόμαστε να ψηφίσουμε (και δεν αποτελεί κανενός είδους αιχμή αυτό για τον 

κ. Οικονόμου) για να μην συμβάλλουμε σε αδιέξοδα στην λειτουργία της Περιφερειακής Διοίκησης;

Πως αλήθεια και με ποιο κύρος και οντότητα ο κ. Οικονόμου μπορεί να διαμεσολαβεί σε προβλήματα που καταγγέλλονται ανάμεσα σε πολίτες η επιχειρηματίες και όργανα της αιρετής Περιφερειακής Διοίκησης όταν για να ήμαστε ειλικρινείς εδώ μέσα ο ίδιος ο Περιφερειάρχης τον επιλέγει, τον προτείνει και επιβάλει την εκλογή του;

Και με ποιο επίσης σθένος θα επιβάλει λύσεις σε προβλήματα διαμεσολαβώντας στα υπηρεσιακά στελέχη της Περιφέρειας η και θα τα εγκαλέσει για πράξεις και παραλείψεις εκ δόλου η εξ’ αμελείας όταν συστεγάζεται στον κτίριο της Περιφέρειας, όταν υποστηρίζεται διοικητικά από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας και όταν στην πορεία συναδελφοποιείται με τους εργαζόμενους του χώρου;

Μας παρουσιάζεται στην έκθεση πεπραγμένων μια αυξητική τάση των υποβαλλόμενων από πολίτες και επιχειρηματίες παραπόνων, αναφορών και καταγγελιών.

Τώρα εμείς θα πρέπει να επιχαίρουμε που αυξάνεται ο όγκος δουλειάς του Περιφερειακού Συμπαραστάτη;

Η μήπως το αντίθετο θα έπρεπε να προσδοκούμε και τώρα να προβληματιζόμαστε.

Αυτή η αυξητική τάση δηλώνει ξεκάθαρα ότι η νοσηρότητα της διοίκησης είναι ανίατη και διαρκώς επιδεινούμενη. Η εγχείρηση επέτυχε αλλά ο ασθενής αργοπεθαίνει.  

Και στην άλλη, στην αντίπερα όχθη ο δύσμοιρος και τα τελευταία χρόνια της κρίσης παντελώς εκτοπισμένος από το σύστημα πολίτης.

Ο πολίτης που εκτός από τις επιπτώσεις της κρίσης την ανεργία, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, την φτωχοποίηση και την συστηματική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής βιώνει καθημερινά την αδικία, την ανισότητα και το σκληρό πρόσωπο της διοίκησης ερχόμενος σε αντιπαράθεση με στελέχη που διακατέχονται από ανευθυνότητα, ασχετοσύνη, έλλειψη αλληλεγγύης απέναντι σε ανθρώπους που δοκιμάζονται και σε πολλές περιπτώσεις από έναν ακατανόητο φαρισαϊσμό και υπεροψία.

Ο πολίτης που βλέπει τις θυσίες του και την συνεισφορά του σε άμεσους και έμμεσους φόρους όχι μόνο να μην είναι αρκετή για την πολιτεία που συνεχώς του ζητάει και του παίρνει και το υστέρημα αλλά να μην είναι ανταποδοτική σε χρήση και απολαβή κοινωνικών υπηρεσιών οργίζεται, θυμώνει και πληγωμένος αυτοεκτοπίζεται από τα κοινωνικά δρώμενα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

σε έναν απολογισμό πεπραγμένων ενός μεγάλου Οργανισμού όπως είναι η Περιφέρεια Ηπείρου γίνεται μια συνειδητή θα έλεγα προσπάθεια με λεπτομέρειες, καταγραφή υπηρεσιακών αρμοδιοτήτων και υπερβολές να ωραιοποιηθεί μια ζοφερή και λόγω της συγκυρίας πραγματικότητα. Διαπιστώνουμε και καλόπιστα το καταθέτουμε έλλειψη προγραμματισμού, σχεδιασμού ρεαλιστικών προσεγγίσεων. Και απουσία πολιτικής για την πορεία και το μέλλον της Ηπείρου και των Ηπειρωτών. 

Ο θυμόσοφος λαός μας λέει «τα λόγια πετούν…τα έργα μένουν»

Εμείς καταψηφίζουμε.

Σας ευχαριστώ…» 

 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >