Η πεμπτουσία του Ελληνικού τρόπου ζωής, είναι ο ΧΑΒΑΛΕΣ.
Σε φάση ανώδυνη για την καθημερινότητα  του καθενός μας, ο χαβαλές είναι θετικός.

Χαβαλές είναι και το άραγμα και η τεμπελιά και η πλάκα και η ειρωνεία και το κέφι.
Χαβαλές είναι και η μπιρίμπα και τα παιγνίδια στον υπολογιστή.
Είναι κάτι που υπάρχει στο DNA μας.
Υπάρχει όμως και ο αρνητικός χαβαλές.
Αυτό που γίνεται στα σχολεία μας, από μικρές ομάδες μαθητών, που μετριούνται στα δάκτυλα των δύο χεριών.
Αναφερόμαστε βέβαια στις καταλήψεις.
Στις ετήσια καθιερωμένες πλέον καταλήψεις, που εμφανίζονται στις αρχές των σχολικών περιόδων, εδώ και 40 χρόνια.
Καταλήψεις παράνομες, για τις οποίες, καμιά κυβέρνηση δεν αποτόλμησε να εφαρμόσει το νόμο.
Καταλήψεις με τις ευλογίες κομμάτων της Αριστεράς.
Η οποία ελληνική Αριστερά, έχει πλέον απαξιωθεί, από κάτι τέτοιες  συμπεριφορές της.
Όλα τα κόμματα που κινούνται σε αυτόν το χώρο και είναι δεκάδες, εκλογικά, συγκεντρώνουν μονοψήφιο ποσοστό.
Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, που συγκυριακά βρέθηκε και στην εξουσία, η πραγματική του δύναμη είναι σε μονοψήφιο αριθμό.
Αυτός είναι ο χαβαλές της ελληνικής Αριστεράς, τον οποίο, δεν τον πληρώνουν μόνον οι μαθητές, αλλά και οι οικογένειές τους και η κοινωνία μας.
Έχουμε να κάνουμε με καταληψίες της κοινής λογικής, αλλά και της ίδιας της Δημοκρατίας μας.
Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος.

Λ.Σ.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top