ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Η παραίτηση της δημοτικής συμβούλου ΒΙΚΥΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗ έφερε στην επιφάνεια πολλές και «πικρές» αλήθειες γύρω από το τοπικό δημοτικό γίγνεσθαι.

Αλήθειες άγνωστες στο ευρύ κοινό, που χάρη της μαχητικής, και ουσιώδους και αντικειμενικής δημοσιογραφικής κάλυψης, από τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, παίρνουν τη δημοσιότητα που δικαιούται και ξεσκεπάζουν πράξεις, που δεν τιμούν εκείνους που τις πραγματοποίησαν.

Σε κάποιο σημείο του κειμένου της παραίτησης της κας Βασιλάκη η αγανάκτησή της ξεχείλισε και ξεσπάει… λέγοντας: «… δεν ανέχομαι την υποβάθμιση και την απαξίωση του ρόλου του δημοτικού συμβούλου, τέλειωσαν οι αντοχές μου…».

Αυτό είναι και το κυρίαρχο μήνυμά της, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το αίτιο.

Ο «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» καυτηρίασε τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε η συνέντευξη «συνεργασίας» Ταπραντζή και Παπαλέξη.

Υποστηρίξαμε ότι η παραίτηση της κας Βασιλάκη δεν αφορά το ενδεχόμενο μιας εκλογικής συνεργασίας των δύο παρατάξεων, το οποίο και η ίδια επιζητεί και πολύ περισσότερο δεν αφορά το πρόσωπο της κας Ταπραντζή.

Ακόμα υπενθυμίσαμε ότι ο κ. Παπαλέξης, πριν από λίγους μήνες είχε δημόσια ανακοινώσει, με συνέντευξή του στον «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ» ότι πάει για βουλευτής και τώρα «ψάχνεται» και για… δήμαρχος.

Στο ίδιο μήκος κύματος και άλλα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης που δεν μάσησαν τα λόγια τους σε βάρος της αλήθειας και της ουσίας και πολύ περισσότερο δεν παρασύρθηκαν σε πρόσκαιρες επικοινωνιακές εντυπώσεις που δημιουργούνται από ένα ενδεχόμενο συνεργασίας της αντιπολίτευσης.

Αναφερόμαστε στην ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ του Νίκου Στάμου και την ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ του Γιάννη Καϊντάση.

Πήραν θέση και ξεκάθαρη!

 

Ο ΝΑΣ στην ΗΧΩ έγραψε:

Υπάρχει Και Φιλότιμο…

«Η παραίτηση της Βίκυς Βασιλάκη, από Δημοτική Σύμβουλος Αρταίων, μετά από όσα διαδραματίσθηκαν στη κοινή συνέντευξη Ταπραντζη-Παπαλέξη, έρχεται να επιβεβαιώσει όσα λέγονται πως η κίνηση ήταν ξαφνική, πρόχειρη και χωρίς προηγουμένως να υπάρξουν κάποιες διαδικασίες στις Δημοτικές Ομάδες των παρατάξεων, ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και ΓΕΦΥΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ…

Λογικό είναι, τι λογικό-απαραίτητο είναι, όταν ανακοινώνεται μια συνεργασία δύο παρατάξεων, αν μη τι άλλο, να ερωτούνται τουλάχιστον οι εκλεγμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι αν συμφωνούν, αν συμπαρατάσσονται ή αν διαφωνούν… αλλιώς το εγχείρημα μένει στον αέρα, γίνεται στην κορυφή, δεν έχει βάση, δεν έχει ευρύτερη αποδοχή…

Και η παραίτηση της Βίκυς Βασιλάκη, ήλθε για να καταγράψει ακριβώς αυτή την έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, μιας δημοκρατίας την οποία οι επικεφαλής ζητούν από τον Δήμαρχο Αρταίων εντός του Δημοτικού Συμβουλίου!!! Αγνοεί την αντιπολίτευση ο Δήμαρχος Αρταίων; Αγνοούν και –τουλάχιστον οι δύο- παρατάξεις της αντιπολίτευσης τους δικούς τους δημοτικούς συμβούλους!!!

Και η Βίκυ Βασιλάκη, δεν είναι τυχαία, δεν είναι ως έτυχε στο Δημοτικό Συμβούλιο… είναι στην παράταξη Παπαλέξη από το 2010, συνεχώς, χωρίς να τον εγκαταλείψει, χωρίς να επιλέξει άλλες διαδρομές… διετέλεσε Αντιδήμαρχος όταν εκείνος ήταν Δήμαρχος… κι αυτό είναι που κάνει τη διαφωνία της και την αποδοκιμασία της προς τις ενέργειες του επικεφαλής της παράταξης, ακόμη πιο ηχηρή…

Κι ακόμη παραπάνω, αφού όπως επισημαίνει ενέργειες όπως αυτή «…στερούνται από κανόνες δημοκρατικής ευαισθησίας και διαδικασίας, στερούνται από κανόνες συλλογικών παραταξιακών αποφάσεων, υποβαθμίζουν και απαξιώνουν το ρόλο του Δημοτικού Συμβούλου και αγνοούν τη συμβολή εκείνων που συμμετέχουν στις εκλογικές αναμετρήσεις, για την ανάδειξη των δημοτικών παρατάξεων».

* Μεγάλη αλήθεια, αυτή η επισήμανση της Βίκυς… προεκλογικά, οι επικεφαλής των παρατάξεων προκειμένου να «κλείσουν» τα ψηφοδέλτια, υπόσχονται τα πάντα, εκλιπαρούν, μέχρι και γονυκλισίες μετέρχονται, προκειμένου να πείσουν συμπολίτες να κατέλθουν υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και τοπικοί σύμβουλοι…. Αφόρητες οι πιέσεις, ατελείωτες οι υπενθυμίσεις για «προσφορά», για «κοινό καλό»… απύθμενες οι υποσχέσεις, «ότι θέλεις από μένα»…

Και μετά, όταν ολοκληρώνονται οι εκλογές, «μην είδατε τον Παναή…», «από ‘δω παν’ κι οι άλλοι», «άιντε και αντίο, θα σε δω στο πλοίο στις 32 του μηνός»…. Εξαφανιζόλ, οι επικεφαλής… όποιος εκλέχθηκε, εκλέχθηκε, οι άλλοι, αυτοί που «συμπληρώνουν» τα ψηφοδέλτια στα αζήτητα… ούτε μια γιορτούλα στα 4 χρόνια, έτσι για ένα καφέ…

Και το ακόμη χειρότερο, αυτό που καταγγέλλει η Βίκυ Βασιλάκη, πως γίνονται κινήσεις από τους επικεφαλής, χωρίς καν να ερωτηθούν οι εκλεγμένοι, που τραβάνε κουπί 4 χρόνια στην «άγονη γραμμή» της αντιπολίτευσης, χωρίς πολλές φορές να τους δίνεται η δυνατότητα να εκφραστούν… ή ακόμη χειρότερα και να εκφράσουν μια προσωπική άποψη που μπορεί και να διαφέρει από εκείνη του «αρχηγού», αμέσως γίνονται «ύποπτοι» για «προδοσία», για «συνεργασία» με την άλλη πλευρά…

Και ακόμη μεγαλύτερη αξία έχει αυτό που επισημαίνει η κ. Βασιλάκη: «Θα μπορούσα να ανεξαρτητοποιηθώ, όμως έτσι θα χάνονταν η ουσία του συμβολισμού αυτής της παραίτησής μου»! Μια κίνηση, που δείχνει ότι στην πολιτική «υπάρχει φιλότιμο» ακόμη και σήμερα…

* Δυστυχώς, εάν οι δύο επικεφαλής παρατάξεων ήθελαν να αναδείξουν την αντίθεση τη δική τους και να εξεγείρουν και άλλες συνειδήσεις απέναντι στη σημερινή Δημοτική Αρχή, αυτό το εγχείρημα δεν έγινε με τον καλύτερο τρόπο… όπως λένε, “Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις”… ο Γιάννης με τη Τζένη, ίσως άνοιξαν νωρίς τη πόρτα με τις… καλές προθέσεις!».

 

Ο Γιάννης Καϊντάσης στην ΑΠΟΨΗ σχολίασε:

Γιάννης Παπαλέξης - Βίκυ Βασιλάκη: το χρονικό ενός προαναγγελθέντος χωρισμού!

«Η παραίτηση της Βικτωρίας (Βίκυς) Βασιλακη-Μητρογεώργου από το δημοτικό συμβούλιο και την δημοτική παράταξη “ΓΕΦΥΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ” ήταν κάτι αναμενόμενο για τους γνωρίζοντες την ανθρωπογεωγραφία του Δημοτικού Συμβουλίου. Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, διαφαινόταν ότι η επικοινωνία μεταξύ της συμβούλου με τα “περισσότερα χαρτιά” στον Δήμο και του επικεφαλής του συνδυασμού Γιάννη Παπαλέξη, δεν ήταν και στα καλύτερά της, με τα δυο μέρη να έχουν διαφορετικές φιλοδοξίες αναφορικά με την αυτοδιοίκηση.

 

Η αρχή της συνεργασίας

Όμως οι σχέσεις τους δεν ήταν πάντοτε έτσι: η συμμετοχή της Βίκυς Βασιλάκη στο πρώτο ψηφοδέλτιο του Γιάννη Παπαλέξη το 2010, οφειλόταν στην καλή επαγγελματική και φιλική σχέση που είχε ο τότε υποψήφιος δήμαρχος με τον σύζυγο της Βίκυς, Βασίλη Μητρογεώργο και ο οποίος είχε απαιτήσει “θέλω την Βίκυ στο ψηφοδέλτιό μου”.

Η Βικτωρία, από την θέση της στο ΙΚΑ, αλλά και από έμφυτη τάση είχε έντονη κοινωνική δράση, η οποία και βρήκε ανταπόδοση στο εκλογικό αποτέλεσμα. Ήταν μια αναμενόμενη έκπληξη… Εκεί που όμως απέδωσε περισσότερο, ήταν όταν ο Γιάννης Παπαλέξης της ανέθεσε την Αντιδημαρχία των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Αρταίων, μέσα από την οποία κυριολεκτικά έδειξε όλο το ταλέντο της, αλλά και την γνώση της στα θέματα των κοινωνικών προβλημάτων της περιοχής.

Και με επιμονή και πολλές προσωπικές θυσίες, μπόρεσε να δημιουργήσει ένα υψηλό επίπεδο στις υπηρεσίες αυτές – και όχι χωρίς τρικλοποδιές εκ των έσω– που μέχρι σήμερα δεν έχουν ξεπεραστεί: μιλάμε βέβαια και για την πιο σκληρή εποχή για την Αυτοδιοίκηση, την τετραετία 2010-2014, με τα μνημόνια να αφαιρούν κάθε κοινωνικό κονδύλιο από τους ΟΤΑ και καταλαβαίνει κανείς την απόδοση της Βίκυς.

Αν ήταν δύσκολες αυτές οι εποχές, αυτές που ακολούθησαν ήταν οι χειρότερες: με την συμμετοχή του συνδυασμού του Παύλου Στασινού, η προσπάθεια του Γιάννη Παπαλέξη και των συνεργατών του έληξε, υπέρ ενός νέου και άγνωστου στον α’ βαθμό της αυτοδιοίκησης υποψηφίου, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την διχόνοια στον κοινωνικό χώρο του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη δήμαρχος. Ο Χρήστος Τσιρογιάννης, ήταν ο επόμενος δήμαρχος.

 

Από τα ψηλά στα χαμηλά

Στο τελευταίο διάστημα, ο Γιάννης Παπαλέξης είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του να μην είναι εκ νέου υποψήφιος και να στραφεί στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ζητούσε δε πολλές φορές από την Βίκυ Βασιλάκη, να παραιτηθεί ο ίδιος για να γίνει αυτή επικεφαλής του συνδυασμού, κάτι που η ίδια δεν αποδέχθηκε ποτέ.

Από την άλλη ήταν η περίοδος της επιθετικής πολιτικής του Χρήστου Τσιρογιάννη και της Εθνικής Άρτας, και ο μεγάλος στόχος ήταν η “πλειοψηφούσα σύμβουλος”, που μπορεί πέρα από κόμματα και παρατάξεις να συγκεντρώνει προσωπικούς ψήφους, για τους λόγους που παραπάνω αναφέραμε.

Ο Χρήστος Τσιρογιάννης, ευθέως και πλαγίως αναφερόταν στην “ανάγκη να τον βοηθήσει, από κοινού να φτιάξουν τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου”, πρόσκληση που μπορεί να ήταν τιμητική, αλλά έβρισκε ισχυρές αντιστάσεις στις πολιτικές πεποιθήσεις της ίδιας. Παρόλα αυτά, η φυσική της ευγένεια, πολλές φορές παρεξηγήθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να διαδίδεται κρυφά και … όχι και τόσο κρυφά, ότι “Τσιρογιάννης και Βασιλάκη έδωσαν τα χέρια”.

Το πρόβλημα όμως δεν ήταν οι προκλήσεις του δημάρχου. Ήταν η δυσθυμία στην επικοινωνία μεταξύ δυο προσώπων, που διετέλεσαν δήμαρχος και αντιδήμαρχος αντίστοιχα και στα έδρανα της αντιπολίτευσης αισθάνονται ότι πνίγονται από την απραξία: τόσο ο Γιάννης Παπαλέξης, όσο και η Βίκυ Βασιλάκη, αισθάνονται βαριά την σκιά, να διοικείται ο Δήμος τελείως διαφορετικά απ’ότι οι ίδιοι είχαν στο μυαλό τους και οι ίδιοι να μην μπορούν να κάνουν τίποτε. Αισθανόταν ότι η συνέχιση μιας συνεργασίας μεταξύ τους δεν μπορεί να έχει πια κανένα μέλλον και αυτό ήταν κάτι που οι δημότες γνώριζαν.

 

Η πορεία που χωρίστηκε…

Το τελευταίο διάστημα, ο Γιάννης Παπαλέξης αντιλαμβανόμενος ότι το νέο εκλογικό καθεστώς για την αυτοδιοίκηση δεν έχει προοπτική για τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, θεώρησε ότι πρέπει να προχωρήσει σε μια συζήτηση για την μετάβαση των παρατάξεων στην επόμενη ημέρα, σε συνεργασίες για την δημιουργία βιώσιμων συνδυασμών.

Ο ίδιος κινήθηκε άμεσα και με την επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης ζήτησε να δημιουργηθεί μια προγραμματική βάση. Η αλήθεια είναι ότι η επικοινωνία μεταξύ του Παπαλέξη και της Βασιλάκη δεν ήταν και η πιο …καθαρή: και ο Γιάννης Παπαλέξης δεν ήθελε να εξηγήσει τι θα κάνει, αλλά και η Βίκη Βασιλάκη δεν ήθελε να μάθει τι γίνεται.

Δόθηκε και στους δυο τους μια ευκαιρία πρώτης τάξης, να πράξουν αυτό που εδώ και καιρό ήθελαν: να διαρρήξουν τη σχέση τους, με τον Γιάννη Παπαλέξη να αφήνει “φωτογραφικά” υπονοούμενα και την Βίκη Βασιλάκη την ίδια ημέρα να δηλώνει την παραίτησή της.

 

Τι θα γίνει στη συνέχεια;

Η επόμενη ημέρα δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθεί: είναι σίγουρο ότι η Βικτωρία Βασιλακη-Μητρογεώργου δεν είναι μια απλή νοικοκυρά, που θα κάτσει σπίτι της να ασχοληθεί με τα οικιακά. Όλες οι προοπτικές είναι ανοικτές γι’αυτήν και το κυριότερο, μπορεί πλέον ελεύθερα να επιλέξει με ποιον συνδυασμό, αλλά και με ποιον τρόπο θα προσφέρει καλύτερα.

Από την άλλη και ο Γιάννης Παπαλέξης έχει πια την δυνατότητα, να αναδείξει πολιτικά το θέμα της Αυτοδιοίκησης και μάλιστα γίνεται κοινωνός μηνυμάτων συγχαρητηρίων από πολίτες, αλλά και συνδυασμούς από όλη την Ελλάδα, αφήνοντας στο περιθώριο των σκοπιμοτήτων τις όψιμες κριτικές… Μια προσπάθεια, όμως, που έχει ημερομηνία λήξης ή την ημέρα της ανακήρυξής του ως υποψήφιου βουλευτή με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής (αν αυτό γίνει), ή την ημέρα που λήξει η θητεία του δημοτικού συμβουλίου.

Δυο δρόμοι, που χώρισαν με αυτόν τον τρόπο, αλλά και που κατά τη γενική ομολογία δεν ήταν ο χειρότερος: όλοι μπορούν να εκτιμήσουν την στάση της Βίκυς να παραιτηθεί από σύμβουλος και όχι να ανεξαρτητοποιηθεί, κάτι που σαφώς αποδεικνύει ότι, πέραν από τον συμβολισμό προς όλους τους παραλήπτες, είναι από τις γυναίκες που μπορούν και σέβονται την ιστορία τους και το ρητό “τα στερνά τιμούν τα πρώτα”!!!».

 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >