ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΟΛΙΑΤΣΟΥ

 

- επί θύραις η «συμφωνία». Προς αλλαγή του κυβερνητικού εταίρου;

- πιθανή η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ  

- στόχος των δανειστών η συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης

 

Στις 13 Δεκεμβρίου1940, κατ’ εντολή του Αδόλφου Χίτλερ, εκπονείται το επιχειρησιακό σχέδιο κατάληψης του βαλκανικού χώρου με την «κωδική» ονομασία «Μαρίτα». Στόχος του γερμανού δικτάτορα ήταν η κατάληψη των Βαλκανίων και εντεύθεν η ακύρωση της δημιουργίας Βαλκανικού μετώπου, προκειμένου να εξασφαλίσει τα νώτα του Γερμανικού στρατού ενόψει της επικείμενης επίθεσης στη Ρωσία(επιχείρηση Μπαρμπαρόσα)  και παράλληλα η βοήθεια στο σύμμαχό του  Μουσολίνι, που ήταν στριμωγμένος από τους Έλληνες στην Αλβανία.  

Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά οι Γερμανοί, με την αδιαμφισβήτητη  οικονομική υπεροπλία τους, προχωρούν αργά αλλά σταθερά στην επιβολή της οικονομικής  επικυριαρχίας τους στην Ευρώπη, θέτοντας τους λαούς της υπό μια ιδιότυπη  Γερμανική κατοχή.

Όμως αν το προαναφερθέν Γερμανικό σχέδιο, σε εφαρμογή ενός σκέλους του οποίου ο Γερμανός δικτάτορας  τον Απρίλιο του 41 εισέβαλλε και κατέλαβε  την Ελλάδα, εύστοχα κάποιοι το προσομοιάζουν με το νέο σχέδιο, «Μαρίτα 2», του Σόϊμπλε και της παρέας του, τότε είναι αλήθεια ότι η υλοποίησή του στοχεύει, στην, προς «παραδειγματισμό» της υπόλοιπης Ευρώπης, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική υποταγή της ατίθασης Ελλάδας στα κελεύσματα των σκληρών του Βερολίνου.

 

γιατί το συντριπτικό «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος, ενόχλησε τους δανειστές

Ωστόσο η οξεία αντίδραση-απάντηση του ελληνικού λαού στην πρόκληση, με το συντριπτικά πλειοψηφικό «ΟΧΙ» του προχθεσινού δημοψηφίσματος, ήταν αναμενόμενη. Και  έπρεπε οι δανειστές να  περιμένουν αυτό το βροντερό «ΟΧΙ», γιατί ήταν έκφραση  της ηρωικής αντίστασης του ελληνικού λαού απέναντι σε απειλές και  εκβιαστικά διλήμματα. Γιατί είναι ευρύτερα γνωστό ότι στο DNA του Έλληνα είναι καταγεγραμμένες όλες οι πληροφορίες, που επιβεβαιώνουν την εκ κληρονομίας συνέχεια  της ελληνικής αυτής αρετής αλλά και την «ετοιμότητά» της να ενεργοποιείται όταν ο λαός αυτός προκαλείται έξωθεν και μάλιστα κατά τρόπο ιταμό. Ακόμη οι δανειστές  θα έπρεπε να ξέρουν ότι το προχθεσινό «ΟΧΙ», θα ήταν καθολικό, εάν ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού δεν χειραγωγούνταν από τον φόβο, που έντεχνα   καλλιέργησαν οι ξένοι και με αρωγή τους τον «ευδοκίμησε» το εδώ «πολιτικό-οικονομικό-μιντιακό» φιλομνημονιακό κατεστημένο.

Αλλά γιατί οι δανειστές ενοχλήθηκαν τόσο πολύ από την διενέργεια του ελληνικού δημοψηφίσματος και οι ακραίοι του Βερολίνου κυριολεκτικά σκύλιασαν με το συντριπτικό «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού; Μήπως γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν την Ευρωπαϊκή σταθερότητα, το κύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πολιτικό μέλλον τους και πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ που θα στοίχιζε στην Ευρωζώνη μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ; Ή μήπως  για να μην υποχωρήσουν, για λόγους γοήτρου, στην ελληνική πρόταση που κοστολογείται μερικά εκατομμύρια ευρώ πιο κάτω από αυτό που θα ήθελαν οι ίδιοι; Δηλαδή βάζουν σε κίνδυνο όλα αυτά για να… εκδικηθούν τον Βαρουφάκη ή να… συνετίσουν τους Έλληνες; Αυτό είναι το διακύβευμα;  Αλήθεια, υπάρχει κάποιος λογικός άνθρωπος  που πιστεύει πλέον όλα αυτά; 

Ασφαλώς όχι! Γιατί λίγο έως καθόλου ενδιαφέρει τους ευρωπαίους εταίρους, αν η ελληνική αριστερή κυβέρνηση έχει τη διάθεση και τη δύναμη να ανατρέψει το ευρωπαϊκό μοτίβο που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Τους απασχολεί όμως σφόδρα  ο κίνδυνος αμφισβήτησης της «τραπεζο-κεντρικής» ιδεολογίας, της καταστροφικής λιτότητας που οι ακραίοι συντηρητικοί  κύκλοι της Ευρώπης  προσπαθούν να επιβάλλουν στους λαούς της γηραιάς ηπείρου 

 

ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα, και στο βάθος οικουμενικό σχήμα ο στόχος του Βερολίνου

Από το άλλο μέρος, παρατηρώντας κανείς, τις  κινήσεις των δανειστών, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του πενταμήνου, εύλογα αναρωτιέται! Πόσο είναι βέβαιο ότι σε αυτή την «ευρώ-ελληνική» διαπραγμάτευση,  ήθελαν  πράγματι μια έντιμη και αμοιβαία επωφελή συμφωνία με την Ελλάδα; Αν πράγματι ήθελαν να διασώσουν την Ελλάδα και μέσα  από αυτή τη διάσωση να διασφαλίσουν την ακεραιότητα της Ευρωζώνης και εντεύθεν τη σταθερότητα του ευρώ; Ή αντίθετα η ελίτ του Βερολίνου, συνεπικουρούμενη από τους δορυφόρους της(σ.σ, χώρες της Βαλτικής, Σλοβακία, Ολλανδία, Βέλγιο κ.ά),  εξ’ αρχής επιδίωξε την με κάθε τρόπο  αποδόμηση της  κυβέρνησης Τσίπρα και εν τέλει την ανατροπή και  αντικατάστασή της από ένα βολικό για  τους ίδιους οικουμενικό κυβερνητικό σχήμα;

Γιατί κατά το ανωτέρω Γερμανικό σχέδιο, «Μαρίτα-2», αυτό που παίζεται εδώ και πέντε μήνες από την πλευρά των δανειστών, και ειδικότερα από τους Γερμανούς, είναι να τελειώνουν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το κακό παράδειγμα για την υπόλοιπη Ευρώπη που μπορεί να εξελιχθεί σε απειλή για την πολιτική τους και αιτία να δρομολογήσει εξελίξεις που δεν θέλουν οι ακραίοι κύκλοι του ευρώ-ιερατείου. «Θέλουμε να τελειώνουμε με αυτή την κυβέρνηση κομμουνιστών, γιατί μπορεί να δημιουργήσει πολιτική θύελλά στο Νότο και αμφιβολίες για το τι είναι αυτή η Ευρώπη», είναι η μόνιμη επωδός μεταξύ των σκληροπυρηνικών Γερμανών αξιωματούχων και ορισμένων ευρωπαίων θεραπαινίδων  τους. Για αυτούς, λίγη σημασία έχει αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δύναμη ή τη διάθεση να ανατρέψει το ευρωπαϊκό μοτίβο που έχουν δημιουργήσει, αλλά η πιθανότητα να συμβεί και αλλού ό, τι συνέβη με το ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή κυρίως σε χώρες του Νότου να πάρουν την εξουσία κόμματα που θα είναι «τέκνα» οργής αγανάκτησης και αμφισβήτησης της περιοριστικής πολιτικής τους Είναι μια ομολογία η οποία αναδύει το φόβο που τους διακατέχει μπροστά στο ενδεχόμενο να ακυρωθεί η πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας, που οι κυβερνήσεις τους  με τόση επιμέλεια κατασκευάζουν σε γραφεία Τραπεζών και  μιντιακά  συγκροτήματα και την οποία  θέλουν να  επιβάλλουν στους οικονομικά ασθενέστερους λαούς της Ευρώπης.

 

οι μεθοδεύσεις των δανειστών, που οδήγησαν σε μη συμφωνία

Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ, οι δανειστές δεν έχουν στο μυαλό τους καμιά λύση. Αυτός που θέλει πραγματική λύση, δεν προκαλεί μια κυβέρνηση που έχει αλλεργία σε άδικα μέτρα, απαιτώντας να φορολογηθεί το γάλα και το ψωμί μέσω αύξησης ΦΠΑ, αλλά να μην φορολογηθούν τα καζίνο και τα «φρουτάκια». Δεν προτείνει  απαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων από φόρους εν αντιθέσει με μέτρα ντροπής και δυσβάστακτου βάρους  για την πλειοψηφία των πολιτών. Αυτό το κάνει όποιος θέλει να προβοκάρει τις διαπραγματεύσεις.

Σημασία έχει και ο τρόπος που το κάνουν οι δανειστές. Αφήνουν να εξελιχθεί μια διαπραγμάτευση που αρχικά δημιουργεί ελπίδες για μια θετική εξέλιξη και στη συνέχεια τραβάνε το χαλάκι κάτω από τα πόδια της διαπραγματευόμενης κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να χάνεται η όποια ελπίδα έχει διαφανεί, και αφήνουν την ελληνική πλευρά και μαζί τον ελληνικό λαό να κρέμεται  στο κενό.

Οι άνθρωποι δεν διαπραγματεύονται για κάτι που πιστεύουν. Αντίθετα χρησιμοποιούν όλα τα ψυχολογικά μέσα για να εξουθενώσουν την ελληνική πλευρά, για να την κάνουν πρώτα αναξιόπιστη και μετά αδύναμη. Αφήνουν να διαφανεί ένα παράθυρο ελπίδας, οδηγούν τον Αλέξη Τσίπρα και την διαπραγματευτική ομάδα μακριά από τον παραλογισμό τους,  δείχνοντας πρόθεση να βρεθεί ένας κοινός τόπος συνεννόησης για να μην χάσει κανένας και όταν αυτή η ελπίδα μεταφερθεί ως την Ελλάδα, με διαρροές και δημοσιεύματα, την εξαφανίζουν εμφανίζοντας ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Χρησιμοποιούν τις διαρροές και τη σύγχυση αντί την ειλικρινή πρόθεση για έντιμη και αμοιβαία επωφελή λύση.

«Όχι, αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση είναι σχέδιο βγαλμένο από τα συρτάρια των ψυχολόγων του δόγματος του σοκ. Οι δανειστές δημιουργούν δύο ενδεχόμενα. Ή να καταρρεύσει η κυβέρνηση ως αδύναμη να διαχειριστεί την κατάσταση και να «αποδομηθούν» ακόμη και οι προσωπικότητες των παικτών-αντιπάλων, ή να αναγκαστεί να υπογράψει μια συμφωνία οδύνης που εκ των πραγμάτων αργά ή γρήγορα θα τη ρίξει η λαϊκή αντίδραση», σημειώνει. ανώτατος κυβερνητικός παράγων, ο οποίος μετά το σαρωτικό «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος. βλέπει τον εσωτερικά παντοδύναμο Αλέξη Τσίπρα, να υφίσταται ένα άγριο «πρέσινγκ» στην σύνοδο κορυφής το απόγευμα της Τρίτης(σ. σ, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι Τρίτη μεσημέρι, 7/7/2015). Αλλά για το αν σε εφαρμογή του Γερμανικού σχεδίου «Μαρίτα-2», τα πράγματα οδηγούνται στο σημείο οι σκληροί του Βερολίνου να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί για να «τελειώσουν» με το ΣΥΡΙΖΑ ή μάλλον με τον Τσίπρα, που κατ’ αυτούς είναι η πολιτική μορφή η οποία ή θα δαμαστεί ή θα σπρωχτεί στο κενό, προ του οποίου επιμελώς φρόντισαν να τον φέρουν, ένας συμβιβασμός με μια αρχικά ολιγόμηνη μικρή συμφωνία-γέφυρα και αμέσως μετά μια μεγάλη και οριστική, θα είναι η εναλλακτική λύση. Αυτό, βέβαια μένει να το επιβεβαιώσουν ή διαψεύσουν τα επικείμενα γεγονότα. Πάντως ο γράφων σε προηγούμενα σημειώματα, έχει εξηγήσει τους εκτός οικονομίας περισσότερους και ισχυρότερους λόγους που θα υποχρεώσουν όλες τις πλευρές να φθάσουν σε συμφωνία. Πόσω δε μάλλον, τώρα,  που λόγω του αποτελέσματος του προχθεσινού δημοψηφίσματος, επετεύχθη η αναγκαία εθνική συνεννόηση και με την είσοδο στο κάδρο του πολιτικού κόστους μιας συμφωνίας με τους δανειστές και των κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ,  τον επιμερισμό του σε περισσότερες  από δύο πολιτικές παρατάξεις(σ.σ, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ),. Άλλωστε αυτή η «ευθύνη-κατανομή» της συμφωνίας, από ότι φαίνεται επώδυνης,  ήταν εξ’ αρχής η βασική επιδίωξη  των δανειστών. Οι οποίοι, όπως πιο πάνω αναπτύχθηκε,  την προωθούσαν κατά κύριο λόγο μέσα από την απομάκρυνση της κυβέρνησης Τσίπρα και περαιτέρω  με την αντικατάστασή της με μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Αφ’ ετέρου, με τον υπολογισμό να φέρουν την συγκυβέρνηση  μπροστά στο αδιέξοδο καταστροφής της χώρας, κάτι που με επιμέλεια επί πέντε μήνες μεθόδευσαν, προσπαθούν να επιτύχουν μια ταπεινωτική «συνθηκολόγηση» του Τσίπρα, το οποίο με τη σειρά του θα έφερνε όλο και πιο κοντά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ,  περαιτέρω τη συγκρότηση  κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας και συνακόλουθα την παγίωση της συλλογικής ευθύνης για την εφαρμογή της. Αλλά περί αυτών, όπως και για  κάποιες άλλες ενδιαφέρουσες πτυχές του σχεδίου «Μαρίτα-2», που εκπόνησαν και έχουν θέσει σε εφαρμογή τα γεράκια του Βερολίνου, θα αναφερθούμε αναλυτικότερα σε επόμενο σημείωμα.

 

Ο Αντώνης Κολιάτσος είναι μαθηματικός και

 αρθρογράφος, που δραστηριοποιείται στην Άρτα

(*)  e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  

 

 

 

 

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >