Σε εκ διαμέτρου διαφορετική θέση κινήθηκαν οι τοποθετήσεις των Περιφερειακών Συμβούλων στην προ ημερήσιας διάταξη συζήτηση για την οριστική πλέον απομάκρυνση του στρατοπέδου της Άρτας. Ο Δημήτρης Χαμπίπης επικέντρωσε στις πολιτικές ευθύνες συνολικά του πολιτικού προσωπικού για την αρνητική εξέλιξη.

Παραθέτουμε πιο κάτω την ομιλία του:


«θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με όλα όσα ακούγονται σήμερα σε αυτήν εδώ την αίθουσα.

Και ευτυχώς που δεν υπάρχουν εδώ πολίτες της Άρτας για να μας ακούσουν και να διαπιστώσουν το επίπεδο της εκπροσώπησης και σε αυτό το μείζονος σημασίας για την περιοχή ζήτημα.

Και βέβαια κύριε Κωτσαντή έχει και προέχει για την Άρτα η οικονομική διάσταση του θέματος. Η έκφραση που επικαλεστήκατε «πελάτες φαντάροι» είναι σίγουρα υποτιμητική αλλά ουδέποτε σας πληροφορώ ακούστηκε από Αρτινούς σκεπτόμενους πολίτες.

Προφανώς όμως η οικονομική αιμοραγία από την αποχώρηση και των τελευταίων φαντάρων θα κοστίσει σε ολόκληρη την κοινωνία της Άρτας. Από την οικοδομή που έχει προ πολλού απαξιωθεί, μέχρι την κατανάλωση αλλά ναι γιατί όχι και τα μπαράκια και την νυχτερινή ζωή.

Σε οποιαδήποτε πόλη της ενδοχώρας με τεράστια οικονομικά προβλήματα λόγω και της παρατεταμένης οικονομικής δυσπραγίας η συμβολή των ξένων που με την οποιαδήποτε ιδιότητα ζουν και δραστηριοποιούνται εκεί συμβάλει καθοριστικά στην αποκατάσταση της κανονικότητας. Φανταστείτε τα Γιάννινα χωρίς στρατόπεδα και Πανεπιστήμια σε ποια οικονομική και κοινωνική κατάσταση θα βρισκόταν. Έπειτα δεν κατάλαβα. Από πού προκύπτει ότι ό στρατός δεν χρειάζεται στην ενδοχώρα;.. Ποια στρατιωτική λογική ορίζει ότι όλο το στρατιωτικό δυναμικό μιας χώρας πρέπει να είναι ακροβολισμένο στην μεθοριακή οριογραμμή; Μήπως έχουμε πόλεμο και δεν το ξέρουμε;

Αλλά ακόμη και πόλεμο να είχαμε η υποστήριξη, ο εφοδιασμός και η εφεδρεία δεν πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα σε άλλα σημεία; Εγώ υπηρετούσα στο 507 ΜΤΠ στο στρατόπεδο Καρατάσου στην Θεσ/νίκη και είχαμε χώρο ευθύνης σε μια μεγάλη έκταση της μεθορίου στον Έβρο. Σε 3.5 ώρες θα ήμασταν εκεί. Έπειτα γιατί προβλέπεται να λειτουργούν κέντρα εκπαίδευσης και υποστηρικτικές μονάδες στην Καλαμάτα, στην Σπάρτη, στην Λάρισα και όχι στην Άρτα.

Σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες που δεν αντιμετωπίζουν καν τον κίνδυνο πολεμικής εμπλοκής υπάρχουν και λειτουργούν στρατιωτικές μονάδες διασπαρμένες αναλογικά σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα. Για εμένα και την συντριπτική πλειοψηφία των Αρτινών πολιτών τις ανησυχίες των οποίων ταπεινά αφουγκράζομαι η ύπαρξη του στρατοπέδου συνέβαλε διαχρονικά και σε βάθος χρόνου καθοριστικά στην οικονομική και κοινωνική ισορροπία της περιοχής.

Το πρόβλημα σήμερα με την οριστική διακοπή λειτουργίας του έχει καθαρά πολιτική διάσταση. Υπάρχουν κατά την γνώμη μου πολιτικές ευθύνες συνολικά για το πολιτικό σύστημα και τα στελέχη που δραστηριοποιούντα τα τελευταία χρόνια. Ενώ συζητιέται και είναι ορατός ο κίνδυνος προ πολλού για αυτήν την εξέλιξη ουδείς ανέλαβε την πρωτοβουλία να διεκδικηθεί με συλλογικό πνεύμα, με επιχειρήματα, με πειθώ και πιεστικά προς την εκάστοτε πολιτική ηγεσία το ζήτημα.

Με σχόλια και διαπιστώσεις δημοσιογραφικού τύπου που έχουν την μορφή δηλώσεων καθαρά πολιτικής ύπαρξης δεν επιλύονται ζωτικής σημασίας προβλήματα για την χειμαζόμενη κοινωνία της  Άρτας. Και αποτελεί πραγματικά εύλογο ερώτημα που οφείλουν να το επεξεργαστούν και οι συνάδελφοι της «Ήπειρος Ανατροπής» η απαθής στάση για ένα ζήτημα που απασχολεί  τους Αρτινούς «όπου γής» των δύο κορυφαίων πολιτικών παραγόντων της περιοχής.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η Όλγα Γεροβασίλη δεν έλκουν απλά την καταγωγή τους από την Άρτα. Δηλώνουν βέροι Αρτινοί και δυστυχώς για όλους εμάς και στο ζήτημα της οριστικής απομάκρυνσης του στρατοπέδου είναι χαρακτηριστικά απόντες».

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΡΘΡΩΝ

Go to top