ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Του Δημήτρη Χαμπίπη

Eίναι «ηλίου φαεινότερο» ότι η επικοινωνιακή καταιγίδα των πρώτων μετεκλογικών ημερών είναι μόνο για το θεαθήναι…Πρωτοφανής ευφορία, πανηγυρισμοί, ψυχολογική ανάταση και προπαγάνδα για μια νέα εποχή «παχιών αγελάδων» αλλά η πολιτική στο παρασκήνιο. Ο κουρνιαχτός κατακάθεται και επιστρέφουμε στο γνωστό μοτίβο μιας άχαρης, σκληρής και δύσοσμης καθημερινότητας.

Η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν έρχεται βίαια και άναρχα με τον τσαρλατάνο Άδωνη να «τρέχει με χίλια» πίσω από κάποια χαρτιά όπως συνηθίζει να λέει για να μην καθυστερήσει η επένδυση στο Ελληνικό. Ούτε με το «στρωμένο κόκκινο χαλί» στην είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου στον εκπρόσωπο του εφοπλιστικού λόμπυ Σπύρο Λάτση.
Σε ανθρώπους δηλ. που ακόμη και για τα προσχήματα επί δεκαετίες εκεί ήταν άβατο.
Το θετικό για τον λαό μέτρο της κλιμακωτής μείωσης του ΕΝΦΙΑ κατά 20% σε μέσο όρο από το 2019 και ενώ αυτή είχε προγραμματιστεί για το 2020 είναι ομιχλώδες μιας και δεν εξηγήθηκε ο τρόπος κάλυψης της υστέρησης των 400 εκατομμυρίων ευρώ που θα προκληθεί. Ποια δηλ. θα είναι τα ισοδύναμα μέτρα ισοσκέλισης του προϋπολογισμού;
Η επικοινωνιακή καταιγίδα πλέον συντηρείται με απολίτικες, τεταρταίες πρακτικές όπως η επαναφορά της αντικαπνιστικής προπαγάνδας που σε κάθε κρίσιμη συγκυρία ανασύρεται για αποπροσανατολισμό. Ίσως για να προετοιμαστούν οι πολίτες για τα αυστηρά πρόστιμα που θα ακολουθήσουν και που θα αποτελέσουν και τα ισοδύναμα για την πρόωρη έκπτωση του ΕΝΦΙΑ.
Το πιασάρικο όμως και πλέον ασφαλές μέσο αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης είναι η κατάργηση του ασύλου που μεθοδικά προετοιμάζεται και προπαγανδίζεται.  

Ο βασικός υποστηριχτικός μηχανισμός του Σκάϊ δίνει ρέστα. Μέχρι και σκηνικό έστησαν οι αθεόφοβοι έξω από την ΑΣΟΕ που χρόνια τώρα γίνεται ένα παραεμπόριο με δύσμοιρους μικροπωλητές Πακιστανούς, Αφγανούς κλπ πάντα με την ανοχή της αστυνομίας που και το βλέπει, και το ξέρει, και εθελοτυφλεί. Να αποδείξουν ότι όλο αυτό γίνεται ελέω ασύλου και ότι έχουν άλλοθι στην παρανομία επειδή ακουμπάνε τα κάγκελα της ΑΣΟΕ.
Στην απέξω μεριά όμως. Όπως ακριβώς γίνεται και σε πολλά άλλα σημεία της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας κλπ…
Την ανυπαρξία δηλ, την ανικανότητα η και την συνειδητή αδιαφορία της Αστυνομίας επιχειρούν να την συνδέσουν με την προσπάθεια βεβήλωσης του ασύλου που πρέπει να καταργηθεί πάραυτα.
Αντί λοιπόν σε ορισμένα ΜΜΕ να γίνουν συζητήσεις και να ακουστούν όλες οι εκδοχές δίνουν σανό στον κοσμάκη για να μην υπάρξουν τριγμοί και αντιδράσεις.
Ένα άσυλο που υπάρχει σε όλες της δημοκρατικά δομημένες κοινωνίες. Αρκεί η πολιτεία να διασφαλίζει το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την θεσμική λειτουργία και συνεργασία των πρυτανικών αρχών, των εκπαιδευτικών και των συλλόγων φοιτητών. Δεν είναι δύσκολο ο χώρος να περιφρουρείται.
Το πανεπιστήμιο δεν είναι απλά ο χώρος όπου παρέχεται εξειδικευμένη γνώση και κάποιοι νεολαίοι αξιολογούνται ως άριστοι η ενεπαρκείς.
Κυρίως είναι ο χώρος όπου κοινωνικοποιούνται, συνυπάρχουν, εκφράζονται, αντιδικούν και βρίσκουν συναινέσεις, ο χώρος όπου γίνονται ελεύθεροι άνθρωποι και ενεργοί πολίτες.
Είναι ο χώρος όπου διαμορφώνεται η κριτική απέναντι στα κακώς κείμενα, εκεί όπου μόνο οι φοιτητές με το έμφυτο επαναστατικό ύφος έχουν το θάρρος και το θράσος να εκφράζουν τους μύχιους πόθους και επιθυμίες του Ελληνικού λαού.
Εκεί όπου λίγοι φοιτητές με μαζική, συλλογική δράση αποκτούν τιτάνιες δυνάμεις για να ανατρέψουν αυταρχικές κυβερνήσεις και χούντες που κατά καιρούς καταδυναστεύουν τον λαό μας και πληγώνουν την δημοκρατία μας.
Εκεί όπου η δημοκρατία δοκιμάζεται, κρίνεται και αναζητά νέους δρόμους, ακόμα και αν δεν είναι αποδεκτοί από όλους.
Εκεί όπου οι νεολαίοι συζητούν, συναποφασίζουν και αποτελούν φυτώριο νέων ιδεών, προτάσεων και οραμάτων για μια νέα Ελλάδα πιο δυνατή που θα κτιστεί με σύγχρονα, ανθεκτικά υλικά και που θα ανήκει στους ίδιους.
Το άσυλο δεν είναι άντρο ανομίας και πηγής κάθε είδους παραβατικότητας όπως το νεοσυντηρητικό κατεστημένο βάλθηκε να μας το εμφανίσει.
Οι συντηρητικοί άνθρωποι αδιαφορούν για τα προβλήματα των πολλών και την συλλογική δομή της κοινωνίας μας.
Αποτελούν ισχνή μειοψηφία οι ατσαλάκωτοι φοιτητές, τα παιδιά του πλούσιου μπαμπά, και οι σπασίκλες που δεν μπορούν να προσαρμοστούν με την όμορφη, ανέμελη και αξεπέραστη φοιτητική ζωή και δυσφορούν για την αταξία και την οχλαγωγία στους φοιτητικούς διαδρόμους.
Η δημοκρατία μας ποτέ δεν υπήρξε μεμψίμοιρη.
Προστατεύει προφανώς τα δικαιώματα των ισχυρών αλλά δεν αδιαφορεί και δεν παραβλέπει και τα δικαιώματα  των αδυνάτων.
Η δημοκρατική λειτουργία δεν αποδεικνύεται μόνο στη δύναμη της πλειοψηφίας να συγκροτεί και να παίρνει αποφάσεις, αλλά και στην υποστήριξη των εκάστοτε μειοψηφιών ως απαραίτητων για τη διαμόρφωση της συλλογικής έκφρασης της κοινωνίας και ως εχέγγυο για την χρηστή διοίκηση, την διαφάνεια και την κοινωνική λογοδοσία.

Η πρόθεση της σημερινής νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης παρά την ρητορεία που επικαλείται για την επιβολή του νόμου και της τάξης είναι σαφής.
Επιδιώκουν να εξαλείψουν παραδειγματικά και προληπτικά κάθε εστία αντίστασης σε έναν κοινωνικό χώρο που πάντα γεννούσε την αμφισβήτηση και την κοινωνική κριτική και προασπιζόταν το δημοκρατικό ιδεώδες από κάθε μορφής ακραίες αντιλήψεις.
Αποτελεί πράξη βαθιάς συντηρητικής αντίληψης η προσπάθεια απαξίωσης και κατάργησης μιας δημοκρατικής κατάκτησης της νεολαίας.

Άλλα είναι τα σύγχρονα προβλήματα που γέννησε η κρίση και που εξακολουθούν να μαστίζουν τον Έλληνα πολίτη που απογοητευμένος, αδύναμος και ανήμπορος βρίσκεται στριμωγμένος στην γωνία.

Όσο και αν το δημοσιογραφικό κατεστημένο προπαγανδίζει και προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, οι νοήμονες δημοκράτες πολίτες γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη….

Ο Δημήτρης Χαμπίπης είναι Οικονομολόγος &
   Περιφερειακός Σύμβουλος Ηπείρου

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >