Αγαπητή φίλη « Χριστός γεννάται, δοξάσατε ... »
Σε λίγες μέρες έρχονται τα Χριστούγεννα, και οι ετοιμασίες για την μεγάλη αυτή γιορτή αρχίζουν σιγά - σιγά να παίρνουν την πρώτη θέση στον καθημερινό προγραμματισμό των υποχρεώσεών μας.
Χωρίς να το θέλουμε η σκέψη μας πηγαίνει στα προηγούμενα χρόνια που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να προγραμματίσουν τα δώρα για τα παιδιά τους, τον εαυτό τους και τους φίλους τους. Σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια για δώρα και φιέστες, γιατί έχει μειωθεί πάρα πολύ το εισόδημα σε όλους. Οι περισσότερες οικογένειες παραμένουν στα εντελώς αναγκαία κι αυτά με μέτρο. Κάποιοι όμως δεν θα μπορέσουν να προμηθευτούν ούτε τα εντελώς αναγκαία για την οικογένειά τους.
Πόσα παιδιά θα γιορτάσουν τα φετινά Χριστούγεννα;
Πώς τα κατάφερε έτσι η κοινωνία μας, ώστε να υπάρχει τόση μεγάλη φτώχια στη χώρα μας, τόση μεγάλη ανεργία στους νέους μας και όχι μόνο, τόσοι νεόπτωχοι πρώην επαγγελματίες και νοικοκυραίοι, τόσα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά;
Πώς θα γιορτάσουν τα φετινά Χριστούγεννα τα παιδιά των φτωχών οικογενειών; Πώς πρέπει να αντιδράσουμε, τί πρέπει να κάνουμε σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο;
Ένας δρόμος υπάρχει για να επιβιώσουμε ως άτομα, ως οικογένειες, ως κοινωνία, ως λαός, ως Έλληνες: ο ατομικός μας αγώνας να παίρνει δύναμη και προσανατολισμό από το συλλογικό καλό και την πρόοδο της κοινωνίας μας. Το άτομο να μην ξεκόβει από την κοινωνία ούτε στην δυστυχία του ούτε στην καλοπέρασή του.
Ποιός θα μάς βγάλει από τον "εφιάλτη";
Η κοινωνία μας σήμερα νοσεί. Μια κοινωνική ασθένεια που έχει προσβάλει όλους μας. Η μεγάλη μείωση του μισθού και της σύνταξης, η καταστροφή των επιχειρήσεων , η ανεργία, η φτώχια, με δυο λόγια η εξαθλίωση, είναι τα οδυνηρά συμπτώματα, τα εξωτερικά γνωρίσματα αυτής της ασθένειας. Τα "εσωτερικά" όμως προβλήματα του ανθρώπου, που έχει χτυπηθεί από την κρίση, είναι τα χειρότερα.
Ψυχολογικά, ο άνθρωπος έχει αρχίσει να αισθάνεται ότι βουλιάζει στον βούρκο, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει στην καταστροφή που έρχεται καταπάνω του. Νιώθει μόνος κι ανήμπορος να πράξει το παραμικρό που ίσως θα μπορούσε να τον σώσει. Βρίσκεται σε πανικό και είναι εντελώς ακινητοποιημένος. Ζει μέσα σε έναν εφιάλτη, όπου κάποιοι τον καταδιώκουν για να του αφαιρέσουν την ζωή του, κι αυτός δεν μπορεί να τρέξει να σωθεί, γιατί δεν μπορεί να κουνήσει τα πόδια του.
Ποιός θα μάς βγάλει από αυτόν τον "εφιάλτη"; Ποιός θα μάς ξυπνήσει από την νάρκη που έχουμε περιπέσει ως κοινωνία; Ποιός θα μάς δώσει την δύναμη να σηκωθούμε όρθιοι;
Πώς θα σταματήσουμε την κατρακύλα;
Ο καθένας μας νιώθει μέσα στην καρδιά του ότι συντελείται αυτό το μεγάλο μυστήριο που μάς σπρώχνει κοντά στους άλλους ανθρώπους, που μάς ωθεί να δημιουργήσουμε κοινωνικές σχέσεις με τους άλλους, σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης.
Ας σεβαστούμε αυτή την εσωτερική ανάγκη του πολιτισμένου ανθρώπου να δημιουργεί "κοινωνία" με τους συνανθρώπους του και να την εξελίσσει, ας θελήσουμε να κάνουμε το αυτονόητο, να βγούμε από την φυλακή του ατομικού φόβου και να στραφούμε προς τους άλλους, για να σταματήσουμε την κατρακύλα που έχουμε πάρει ως άτομα, ως κοινωνία, ως λαός, για να ακούσουμε αυτή την φωνή της καρδιάς που μάς οδηγεί με αγάπη προς τον συνάνθρωπο, προς την σωτηρία μας, και μάς βεβαιώνει πως είναι ο μοναδικός τρόπος να βρίσκουμε τις λύσεις των προβλημάτων μας, να ξεπερνάμε τα "ανυπέρβλητα" εμπόδια, για να βγαίνουμε από τα αδιέξοδα της ζωής μας και τα προσωπικά και τα συλογικά.
" Δεν είσαι μόνη στη ζωή "
Γι' αυτό σε καλέσαμε, Αγαπητή φίλη, σ' αυτή την απογευματινή φιλανθρωπική μας συνάντηση, για να νιώσουμε την ενότητα και την αλληλεγγύη που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, με σκοπό να ενισχύσουμε με τα έσοδα από την εκδήλωσή μας τις άπορες πολύτεκνες, μονογονεϊκές οικογένειες του Νομού της Άρτας, γιατί η ανέχεια έχει σβήσει το χαμόγελο από τα πρόσωπα των παιδιών τους.
Ελπίζουμε ότι και τα φετινά Χριστούγεννα θα μπορέσουμε με την δική σου βοήθεια, που μερικές φορές προέρχεται από το υστέρημά σου, να προσφέρουμε τα δέματα με τα τρόφιμα στους απόρους του Νομού μας, που δοκιμάζονται σκληρά από την μεγάλη φτώχια που οδηγεί στην εξαθλίωση.
Χαρήκαμε πολύ που ήρθες και Σε ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας. Σε παρακαλούμε να ενημερώνεις πάντοτε και τις άλλες φίλες για τις δραστηριότητές μας, και να τις παρακινείς να έρχονται στις εκδηλώσεις μας, για να νιώθουμε μεταξύ μας την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη, που τόσο πολύ χρειαζόμαστε πάντοτε όλοι στην ζωή μας.
Σάς υπενθυμίζουμε ότι στο Σούπερ Μάρκετ "Μασούτης" (Πλατεία Κιλκίς) έχουμε τοποθετήσει το «Καλάθι της Αγάπης» πριν την έξοδο του καταστήματος δεξιά, για να αφήνετε τρόφιμα για τα δέματα των Χριστουγέννων που προσφέρουμε στις άπορες, πολύτεκνες, μονογονεϊκές οικογένειες του Νομού μας.
Ευχόμαστε σε όλους Καλή Σαρακοστή και με το καλό να δεχτούμε τα Χριστούγεννα.