ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΑΡΤΑΣ -

Η παρέμβαση του Δημήτρη Χαμπίπη στην Περιφερειακή συνδιάσκεψη Ηπείρου την δημοκρατικής συμπαράταξης.

Μπροστά σε ένα πολυπληθές ακροατήριο πραγματοποιήθηκε στα Λιθαρίτσια στα Γιάννινα η πανηπειρωτική συνδιάσκεψη για την συγκρότηση της δημοκρατικής συμπαράταξης.

Με ομιλητές τον Γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Στέφανο Ξεκαλάκη, το μέλος της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ Γιώργο Σιακαντάρη και τον εκπρόσωπο της Κίνησης Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία Κώστα Τέλη και με αισθητή την παρουσία της Αρτινής αντιπροσωπείας τα στελέχη της δημοκρατικής παράταξης έδωσαν με τις τοποθετήσεις τους έντονα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά στην εκδήλωση.

Την αγωνία και τον προβληματισμό τους για την ανάγκη συνένωσης των δημοκρατικών δυνάμεων εξέφρασαν στις τοποθετήσεις τους μεταξύ άλλων το μέλος της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Γκόκας, ο πρώην υποψήφιος Νομάρχης Κώστας Αντωνίου και ο Περιφερειακός Σύμβουλος Δημήτρης Χαμπίπης.

Ο Δημήτρης Χαμπίπης επικεντρώθηκε στις προθέσεις όλων όσων προσέρχονται σε αυτήν την διαδικασία που πρέπει να είναι ειλικρινείς. Δεν θα έχει τύχη το εγχείρημα αν κουβαλήσουμε εδώ πρακτικές και νοοτροπίες από το παρελθόν που πλήγωσαν και πόνεσαν τον λαό μας είπε.

Παραθέτουμε πιο κάτω την τοποθέτησή του.

«να καλωσορίσουμε τους φίλους και συντρόφους του πάνελ στα όμορφα Γιάννινα. 

Είναι πολύ ενθαρρυντικό και συνάμα αισιόδοξο το γεγονός ότι σε αυτό το κάλεσμα ανταποκρίθηκε τόσο πολύς κόσμος και γέμισε σε δύσκολους καιρούς για την πολιτική μια μεγάλης χωρητικότητας αίθουσα. Θυμίζει κάτι από τα παλιά αυτή η εικόνα.

Αντικατοπτρίζει την έμφυτη ανάγκη του κάθε ενός από εμάς να ήμαστε μέλη, να συμμετέχουμε και να δρούμε στα πλαίσια ενός πολιτικού χώρου με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, με οργανωτική δομή, με καταστατική διάρθρωση, με ενιαίο πολιτικό λόγο, με σαφή δημοκρατικό και σοσιαλιστικό προσανατολισμό και κυρίως με στελέχη αξιόπιστα στην κοινωνία όπου θα δώσουμε χώρο και προβάδισμα στην ανανέωση που είναι ζητούμενο, στην νέα γενιά γιατί αυτούς έπληξε η κρίση και σε αυτούς χρωστάμε όλοι μας.

Και αυτό δεν αφορά μόνο εμάς που σηκωνόμαστε σε κάθε ευκαιρία από τον καναπέ και βρισκόμαστε σήμερα εδώ. Τον ίδιο ίσως και εντονότερο προβληματισμό για το «τι μέλει γενέσθαι» και για το που πάει αυτή η χώρα έχει και η βάση του δημοκρατικού τόξου, η κοινωνία που σήμερα βρίσκεται «στα κάγκελα» και που μετά και την νέα απογοήτευσης από την ιμιτασιόν ελπίδα made in syriza αναζητάει πυξίδα σωτηρίας.

Και θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αυτή η κοινωνία πλέον είναι δύσπιστη και καχύποπτη και δύσκολα θα καμουφλαριστούν και θα περάσουν προθέσεις στελεχών που δεν είναι αγνές και ειλικρινείς. Αν δηλ. όλοι όσοι προσφερθούν να συμμετάσχουν στον κοινό αγώνα και να βγούν μπροστά δεν γίνουν αποδεκτοί από την κοινωνία η μεταξύ μας ιεραρχική δομή, ακόμη και αν είναι καταγεγραμμένη μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες θα είναι δίχως αντίκρισμα.

Προσήλθαμε σήμερα εδώ με αισιοδοξία και δόκιμες προσδοκίες, αλλά και με αρκετούς ενδοιασμούς. Κρατάμε μικρό καλάθι όπως λέει ο πάνσοφος λαός μας. Δεν είναι η πρώτη φορά που καλούμαστε σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Και πολλές προσπάθειες ήταν ατελέσφορες γιατί αρκετοί προσερχόταν στον διάλογο με προϋποθέσεις, με μικροιδεαλισμούς, με προαπαιτούμενα. Έχω να σας καταθέσω προσωπικά βιώματα με συναισθηματικές αντιθέσεις.

Ήμασταν οι πρώτοι σε πανελλαδική κλίμακα που κάναμε πράξη την συνεργασία δημοκρατικών δυνάμεων όταν την άνοιξη του 2014 καθίσαμε σε ένα τραπέζι στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ και συγκροτήσαμε περιφερειακή παράταξη ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ήταν πολύ θετικό και ελπιδοφόρο το εγχείρημα και μας γέμισε με αισιοδοξία για μια θετική παρουσία τότε. Όμως στην πορεία μας έμεινε σχεδόν μόνο ο επικεφαλής της παράταξης Γιώργος Ζάψας.  Αδιαφόρησαν και αρνήθηκαν συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο επώνυμα και αξιόλογα τοπικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ παρά και το γεγονός ότι θέταμε τότε καθαρά αυτοδιοικητικές προτεραιότητες όπου θα ήταν χρήσιμοι και θα βοηθούσαν τον τόπο μας. Και ξέρετε ποιος ήταν ο λόγος της άρνησης; Καθαρά πολιτικός. Όταν τους καλούσαμε να συζητήσουμε από το τηλέφωνο άφηναν αιχμές για μνημόνια και για κεντρικές πολιτικές επιλογές. Εκτιμώ ότι ούτε 50 σταυρούς δεν πήρε η παράταξη από τους ΔΗΜΑΡίτες στην Άρτα  Ήταν αυτοί οι αριστεροί. Εμείς δηλ. τι ήμασταν και τι ήμαστε; Οι δεξιοί της υπόθεσης;;;

Υποστήκαμε τότε το σκανδιναβικό ντούς. Κρύο, ζεστό.

Γι’ αυτό είμαι λίγο επιφυλακτικός. 

Η πρόκληση βέβαια υπάρχει. Όλοι οι αναλυτές και τα κομματικά επιτελεία στρέφουν το βλέμμα στην μεγάλη δεξαμενή του κεντρώου χώρου. Ακόμη και ο πανούργος Κυριάκος Μητσοτάκης μας πλασάρεται εσχάτως ως κεντρώος και εδώ προσβλέπει στην επέλασή του για την εξουσία. Ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα. Ένας νεογιάπης καθαρά νεοφιλελεύθερος και σκληρός εκφραστής του νεοσυντηρητισμού στην χώρα. Θέλει λέει να διαφοροποιηθεί από τον πατέρα του. Ο λύκος την τρίχα αλλάζει. Στην πανουργία παραμένει σταθερός. Διασφάλισε βλέπεται την  μια πλευρά των ακροδεξιών με τον Άδωνη αντιπρόεδρο, τον Μάκη και τα άλλα παιδιά. Πρέπει να θωρακίσουμε και να μαντρώσουμε τον προοδευτικό χώρο.

Είναι δύσκολο το εγχείρημα. Ο μόνος που το κατάφερε και πριν το ’81 αλλά και σε καθεστώς εξουσία ήταν ο μεγάλος ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης Αντρέας Παπανδρέου. Και το κατάφερε γιατί πρώτα κέρδισε την αγάπη και την απόλυτη καταξίωση της συντριπτικής πλευράς την κοινωνία. Και ήρθε ως νομοτέλεια η πλήρης αποδοχή των πολιτικών στελεχών του δημοκρατικού τόξου. Αν και τότε υπήρξαν τα ζιζάνια που προσπάθησαν να πριονίσουν τον μεγάλο ηγέτη και να ακυρώσουν το εγχείρημα. Έπρεπε να εκφραστούν οι φράξιες με τις εσωκομματικές αμφισβητήσεις και την απαίτηση για συλλογικές ηγεσίες και τα τοιαύτα το 1977 για να ακολουθήσουν οι προγραφές και διαγραφές αξιόλογων πολιτικών στελεχών τους οποίους πήρε στον λαιμό του ο Νίκος Κωσταντόπουλος.

Ήμαστε όμως εδώ αφήνοντας στην άκρη όσα μας χωρίζουν και κουβαλώντας στην πλάτη μας όσα μας ενώνουν που είναι απείρως περισσότερα. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας. 

Θέτουμε όλα τα θέματα επί τάπητος. Από μηδενική βάση.

Σας ευχαριστώ» 

                          

 

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >